خانه صابر شیراز

خانه صابر شیراز

از قدیمی ترین خانه های تاریخی شیراز می‌توان خانه صابر را نام برد که مربوط به اواخر دوره زندیه و اوایل دوره قاجاریه است. این عمارت روبروی حرم حضرت احمد ابن موسی(ع)، شاهچراغ، قرار داشته و در شمال و شرق به حالت دو طبقه است.

عمارت صابر متعلق به حسن علی صابری سنگری، تاجر معروف شیرازی، است که در آن دوران خانه اش را به سبکی جدید ساخت معماران شیراز را متحیر کرد.

او اصل قرینه سازی را با ظرافت و دقت خاصی در ساخت بنای عمارت خویش رعایت کرده است؛ به نحوی که اگر از بالا به عمارت نگاه کنید، همه اجزا با موازات قرار گرفته اند و حتی خطای دید هم تاثیرگذار نبوده و همه چی به زیبایی و با اصول ساخته شده اند.

علاوه بر فضای بیرونی عمارت، این قرینه سازی در گچبری ها و تزئینات داخلی عمارت نیز کار رفته است و در گذر زمان همچنان سالم باقی مانده است.

در ضلع جنوبی این عمارت، ایوانی بزرگ و باشکوه و دو ستون چوبی قرار دارد که گره چینی درب ها، مشبک آزاره ها، گچ بری شومینه، آجر کاری در نما و سقف های چوبی آن، بسیار زیبا و تماشایی هستند و گردشگران را به خود جذب می کند.

عمارت تاریخی صابر در سال ۱۳۸۲ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

پس از بازسازی و مرمت این خانه، سازمان میراث فرهنگی استان فارس آن را به عنوان خانه هنر انتخاب کرد‌‌. خانه هنر از دو بخش اصلی کارگاه های هنری و نمایشگاه تشکیل شده است.

موزه لباس‌های سنتی و آیینی(خانه صالحی)

خانه صالحی دارای دو بخش اندرونی و بیرونی است. بخش بیرونی آن دارای یک حیاط مرکزی و هشت اتاق در سه ضلع شمالی، غربی و شرقی است. این خانه دارای اتاق‌های سه دری و پنج دری همراه با تزیینات گره چینی، گچ‌کاری و سقف‌های چوبی است. در میانه حیاط این خانه، حوضی بیضی شکل قرار گرفته است.

بدنه دیوارهای حیاط، کاشی‌کاری شده و بر روی آن طرح‌های اسلیمی، گل و مرغ و نقوشی از پادشاهان و سربازان قاجار به تصویر کشیده شده است. در سال ۱۳۸۴ خورشیدی سازمان میراث فرهنگی این خانه را به موزه لباس‌های سنتی و آیینی تبدیل کرده است.