دیدنی های کاشان
دیدنی های کاشان
یکی از شهرهای استان اصفهان که از آن به عنوان مهد گلاب گیری ایران یاد می شود و حدود ۵۵۰ هزار نفر جمعیت دارد.
قدمت شهر کاشان به ۷۵۰۰ سال قبل برمی گردد و اولین محل یکجا نشینی بشر در جهان است؛ زبان فارسی کنونی که در سراسر ایران استفاده می شود، از شهر کاشان سرچشمه گرفته و سپس به سایر مناطق ایران منتقل شده است.
طبیعت این شهر از دو قسمت کوهستانی و کویری تشکیل شده و جاذبه های گردشگری زیادی دارد.
اگر قصد بازدید از مراسم گلاب گیری که مختص مردم کاشان است را دارید، باید از اواخر فروردین تا اواسط اردیبهشت به کاشان سر بزنید؛ همچنین زمان تقریبی مراسم قالی شویان مردم کاشان، مهر ماه می باشد.
مطالب مرتبط
باغ فین
یکی از شگفت انگیز ترین آثار تاریخی شهر کاشان که قدمت آن، به دوران صفویه برمی گردد.
این مکان طی چندین مرحله مورد بازسازی و مرمت قرار گرفته است و مساحتی بالغ بر ۲۳ هزار متر مربع دارد.
محیط این باغ ترکیبی از عنصرهای همیشگی معماری یعنی آب، درخت، حوض و… می باشد.
حمام فین
در بخش جنوبی باغ فین، یک حمام کوچک و یک حمام بزرگ وجود دارند که حمام کوچک در زمان صفویه و حمام بزرگ در زمان قاجاریه ساخته شده اند.
محلی که امیرکبیر به قتل رسید، حمام کوچک است و هدف ساخت آن، استفاده خدمتکاران باغ فین است؛ در این حمام چند کاشی با قدمتی حدود ۵۰۰ سال وجود دارد.
اما حمام بزرگ برای فرماندگان دوباره قاجاریه ساخته شده است.
خانه بروجردی ها یکی از دیدنی های کاشان
خانه ای در محله سلطان میر احمد که زمان بنا شدن آن به قرن ۱۳ هجری برمی گردد.
معماری این ساختمان زیر نظر عموی کمال الملک یعنی صنیع الملک انجام شده و تمام نقاشی ها و گچ بری های آن هنر دست او بوده است.
دلیل نامگذاری این خانه به بروجردی ها، تعداد زیاد سفر های مالک آن به شهر بروجرد می باشد.
مسجد و مدرسه آقا بزرگ کاشان
مسجد و مدرسهی آقا بزرگ کاشان، یکی از زیباترین و باشکوهترین مساجد ساخته شده در دوران قاجار است که با کمک مالی «حاج محمدتقی خانبان»، احداث شده و پروسهی ساخت آن در زمان سلطنت «ناصرالدین شاه»، به اتمام رسیده است. عمارتی که گنبد آن، از معماری زیبا و چشمنوازی برخوردار بوده و از نظر نوع ساخت، از کمنظیرهای زمان خود محسوب میشود.
آتشکده نیاسر کاشان
آتشکدهای چهارطاقی و به جایمانده از دوران حکومت ساسانیان در ارتفاعات نیاسر کاشان قرار دارد که در گذشتههای دور، به عنوان مکانی برای برگزاری آیین و رسوم خاص پیروان دین زرشت، مورد استفاده قرار میگرفت. این اثر تاریخی که به نامهای «چهار قاپو» و «چهار دروازه» نیز شهرت دارد، توسط باستانشناسان در گروه قدیمیترین و عظیمترین نمونههای بنای چهارطاقی ایرانی قرار گرفته است که اتفاقا در بین دیگر آثار مشابه، سالمتر بوده و خسارات و خرابیهای کمتری را به خود دیده است.