جاذبه های معماری مدرن در باکو

جاذبه های معماری مدرن در باکو

کشور جمهوری آذربایجان در همسایگی کشورمان ایران و گرجستان، ارمنستان و روسیه قرار دارد، جمهوری آذربایجان با وجود سبک معماری جذابش در بین گردشگران دنیا کمتر شناخته شده است. به دلیل موقعیت جغرافیایی این کشور، اکثر گردشگران باکو را جزء شهرهای کسل کننده شوروی می دانند اما باکو، خط افق و چشم انذاز فول العاده زیبایی دارد که باعث می شود این شهر بتواند با شهرهایی مثل پکن و لندن رقابت کند. با ما همراه باشید تا جاذبه های معماری مدرن در باکو را به شما معرفی کنیم.

مرکز فرهنگی حیدر علی اف

این بنا و مرکز فرهنگی یک دستاورد جذاب و فوق العاده معماری در سطح بین المللی است که به عنوان شاهکار شناخته می شود و نمی توان آن را فقط یک سازه غیر معمول در جایی دور از انتظار دانست. طراحی مرکز حیدر علی اُف در سال ۲۰۱۴ موفق به دریافت جایزه‌ی سال طراحی شد و اکنون یکی از پرطرفدارترین جاهای دیدنی باکو برای عکاسی به شمار می‌رود. این سازه که به احترام رهبر و رئیس‌جمهور سابق آذربایجان، نام‌گذاری شده است، توسط زاها حدید، معمار سرشناس دنیا طراحی شد و کار ساخت آن در سال ۲۰۱۲ به پایان رسید. مرکز فرهنگی مذکور، سازه‌ای مدرن و معرکه در بلوار حیدر علی اُف است که در مسیر فرودگاه بین‌المللی این شهر تاریخی قرار دارد. از دوردست، دیوارهای این سازه شبیه به لایه‌های مواج پارچه‌ای لطیف به نظر می‌رسند.

برج‌های شعله باکو

برج های شعله باکو نماد مدرن این شهر محسوب می شوند. حال این که چه ویژگی هایی باعث شده است که این ساختمان های بسیار زیبا و شاخص تبدیل به نمادهای نه تنها باکو بلکه به جرات کشور آذربایجان شوند، جایی بسی بحث و گفتگو دارد که اتفاقا ما امروز می خواهیم به آن بپردازیم.

برج های شعله از لحاظ ارتفاع سازه امروزه به عنوان یکی از بلندترین برج های ساخته شده در شهر باکو نیز شناخته می شوند. البته اگر حتی به عکس این سازه ها هم دقت کنید، خواهید دید که برج های شعله باکو دارای ارتفاع یکسان نیستند و با یکدیگر تفاوت بسیاری دارند.

ارتفاع این برج ها به ترتیب ۱۶۱، ۱۶۵ و ۱۸۲ متر می باشند و در زمینی به مساحت ۲۴۵ هزار متر مربعی ساخته شده اند. از لحاظ شکل سازه، این برج ها دارای کش و قوسی کاملا منحنی است و به همین خاطر در کنار یکدیگر به صورت شعله های گداخته ی آتش هستند و به همین خاطر به آن ها برج های آتش می گویند.

تالار کریستال باکو

پس از آنکه در سال ۲۰۱۲، باکو برای مسابقه‌ی آواز یوروویژن معرفی شد، لزوم ساخت محلی برای میزبانی هزاران تماشاگر بیش از پیش احساس می‌شد. تالار کریستال یا کریستال هال توسط شرکت آلمانی GMP و شرکت سوئیسی Nussli فقط در مدت‌زمان هشت ماه، درست یک ماه قبل از شروع مسابقات، ساخته شد. این سازه با گنجایش ۲۵ هزار تماشاگر، در ساحل باکو و نزدیک میدان ملی پرچم قرار دارد و هم به‌عنوان یک ورزشگاه و هم محل اجرای کنسرت استفاده می‌شود.

تالار کریستال، به هیچ ساختمان دیگری شباهت ندارد و به‌واسطه‌ی شکل مدورش، فضای بیرونی آن کاملاً شبیه به یک کریستال تراش‌خورده به نظر برسد و هر یک از نماهای مسطح آن با چراغ‌های ال‌ای‌دی پوشیده شده‌اند که با فرارسیدن شب، چشم‌انداز نورانی زیبایی پیدا می‌کنند. در طول مسابقات یوروویژن، از این نورپردازی برای نمایش رنگ پرچم‌های کشورهای شرکت‌کننده استفاده می‌شد.

برج سوکار

برج سوکار، (به انگلیسی: SOCAR Tower) آسمان‌خراش ۴۲ طبقه به ارتفاع ۲۰۹ متر، با کاربری اداری-تجاری است، که در شهر باکو، جمهوری آذربایجان مستقر می‌باشد. پروژه ساخت این ساختمان در سال ۲۰۱۰ آغاز و تا اواخر سال ۲۰۱۴ تکمیل خواهد شد. برج سوکار بلندترین سازه در سرزمین قفقاز بشمار می‌آید. دفتر مرکزی شرکت نفتی سوکار در این ساختمان مستقر است

مرکز همایش باکو

یکی از نمونه‌های معماری‌ مدرن و کمتر شناخته‌شده‌ی باکو، مرکز همایش باکو نام دارد که در سال ۲۰۱۵ ساخته شد. این سازه با داشتن ۱۷ سالن کنفرانس و ادیتوریوم بزرگی با گنجایش ۳۵۰۰ نفر (محل‌ برگزاری تئاتر، کنسرت‌ و سینما)، بزرگ‌ترین ساختمان از نوع خود در قفقاز محسوب می‌شود.

مرکز همایش درست در کنار مرکز حیدر علی اُف قرار دارد و به‌عنوان یک مجتمع آینده‌گرانه و خلاقانه که زوایای تیز و رنگ‌های متالیک دارد، از اشکال گِرد اطرافش متمایز شده است. طراحی این ساختمان را شرکت معماری استرالیایی کوپ هیملبلاو برعهده داشت و هدف از ساخت آن فراتر از زیبایی‌شناسی بود؛ در واقع از یکپارچه‌سازی ساختمان با سیستم‌های انرژی خورشیدی و سایر فناوری‌های مصرف بهینه‌ی انرژی استفاده شد تا به این ترتیب، تأثیرات مخرب زیست‌محیطی آن کاهش یابد.

موزه ملی فرش آذربایجان

موزه فرش آذربایجان یکی از قدیمی ترین موزه هایی است که در شهر باکو به چشم می خورد. این موزه که قدمتی بیش از ۵۰ سال دارد، بزرگترین مجموعه از فرش های کشور آذربایجان را در خود گنجانده است. هنگامی که وارد موزه فرش آذربایجان می شوید، ۱۰,۱۳۹ شی مختلف را در هفت مجموعه جذاب خواهد دید که در طی بازدید از آن ها نه تنها از گنجینه های ارزشمند کشور آذربایجان دیدن می کنید، بلکه اطلاعات جالب توجهی از تاریخ این مرز و بوم به دست خواهید آورد. طبیعی است که چند مجموعه به فرش های مختلف از دوره های تاریخی آذربایجان اختصاص داشته باشد، البته در کنار آن ها مجموعه هایی از زیورآلات، ظروف فلزی، سرامیکی، چوبی، شیشه ای و … نیز در معرض نمایش قرار دارد.

ساختمان‌های تاریخی باکو

در میان برج‌های شیشه‌ای و سازه‌های عجیب‌وغریب، ده‌ها ساختمان تاریخی نیز در باکو وجود دارد که گردشگران با بازدید از آن‌ها، جنبه‌های مختلف شهر را خواهند دید. در درون شهر قدیمی که توسط یونسکو محافظت می‌شود، کاخ شروان ‌شاهان قرار دارد که در فاصله‌ی قرن ۱۲ تا ۱۵ ساخته شد و شامل ۹ ساختمان از جمله آرامگاه درویش و مسجد قصر می‌شود. این کاخ فقط چند دقیقه با قلعه دختر فاصله دارد که با ارتفاع ۳۰ متری‌اش، از بالای دیوارهای شهر بیرون زده است. تاریخ دقیق این سازه هنوز مشخص نیست، هرچند برخی شواهد حاکی از آن است که شاید در حدفاصل قرون ۶ و ۷ ساخته شده و در اصل به‌عنوان نیایشگاه زرتشتی به کار می‌رفته که در طول تاریخ به رصدخانه و برج دیده‌بانی نیز تبدیل شده است.

در صورتی که به‌دنبال معماری برجسته‌ی دوران شوروی هستید، راهی خانه دولت باکو شوید، جایی که پس از استقلال، پرچم ملی این کشور جایگزین مجسمه‌ی برنزی لنین با ارتفاع ۱۱ متر شد. کاخ حیدر علی اُف نیز که پیش‌تر به‌عنوان کاخ لنین شناخته می‌شد نیز یک سالن تئاتر است که ارزش دیدن دارد، هرچند که با مرکز اخیر حیدر علی اُف با معماری زاها حدید فرق دارد.