قحطی بزرگ در اوکراین یکی از بزرگترین جنایات قرن بیستم
یکی از بزرگترین جنایات قرن بیستم و از غم انگیز ترین فصل های تاریخ اوکراین “قحطی بزرگ” است که در زبان اوکراینی “هولودومور” نامیده می شود. هولودومور، یا “مرگ از گرسنگی”، یک قحطی مصنوعی مهندسی شده توسط ژوزف استالین بود که به جان سپردن ۳ تا ۷ میلیون اوکراینی بین سال های ۱۹۳۲ و ۱۹۳۳ منجر گشت. با اینحال، جزئیات این سرکوب و محرومیتی که جمعیت اوکراین را نزدیک به یک پنجم کاهش داد، برای سال های بسیاری در خارج از اتحاد جماهیر شوروی ناشناخته باقی ماند.
وقتی رابرت کانکوئست، مورخ فقید و محقق برجسته هولودومور، جزئیات “قحطی بزرگ” را شرح داد، وضعیت تغییر یافت. کتاب او که در ۱۹۸۶ تحت عنوان “برداشت اندوه و مصیبت” منتشر گشت، داستان کامل جنایات استالین را علیه دهقانان اتحاد جماهیر شوروی، از جمله هولودومور تشریح می کند.
کانکوئست تحقیقاتش را برای این کتاب بر اساس توضیحات دست اول مهاجران، آمار و داده های اقتصادی، و مقالات منتشر شده در رسانه ها انجام داد. دامنه هولودومور در نثر کانکوئست آشکار است: او سرزمین اوکراین را با ۴۰ میلیون جمعیت به عنوان “یک بلزن وسیع،” توصیف می کند که اشاره به اردوگاه مرگ ننگین نازی ها در آلمان است. او با اشاره به طول کتاب خود، می نویسد: “در اقداماتی که اینجا ثبت شده اند،۲۰ انسان نه به تعداد هر کلمه، بلکه به تعداد هر حرف در این کتاب، جان خود را از دست دادند.”
در سال ۱۹۲۹، استالین یک پیکار سرکوب سیاسی – از جمله دستگیری، تبعید و اعدام – علیه میلیون ها دهقان مرفه در سراسر اتحاد جماهیر شوروی راه انداخت. در همان زمان استالین با پیشنهاد اشتراکی کردن [زمین های کشاورزی] مالکیت خصوصی زمین را حذف کرد و مزارع باقیمانده دهقانان را تحت کنترل دولت درآورد.
در سال ۱۹۳۲ با اجرای نظام اشتراکی استالین، قحطی در اوکراین آغاز شد. وقتی استالین با مقاومت غیر منتظره دهقانان اوکراین مواجه شد، رژیم او با بالا بردن سهمیه غلاتی که باید برای دولت تولید می شد به یک سطح دور از واقعیت، به این مقاومت پاسخ داد. دهقانانی که در برابر این طرح مقاومت کردند یا نخواستند از فرمان های استالین اطاعت کنند غالبا دستگیر شدند و یا خانه های آنها را ویران کردند.
