۷. مرگ سیاه

مرگ سیاه بزرگترین طاعونی بود که روی بشر فرود آمد اما خیلی ها نمی دانند که این طاعون جمعیت زیادی از مردم دنیا را به کام مرگ کشانده.

یرسینیا پستیس باکتری به وجود آورنده این طاعون بود. این طاعون تقریبا تمام افراد در امپراطوری بزنتین را از بین برد. این طاعون روزانه ۵۰۰۰ نفر قربانی می گرفت و برای یکسال هم ادامه یافت. در نهایت ۵۰ میلیون نفر بر اثر این طاعون به کام مرگ کشیده شدند که ۲۵ درصد جمعیت کره ی زمین در آن زمان بود. و بعد هم در سال ۱۳۴۶ میلادی این طاعون دوباره پدیدار شد.

این بیماری باعث می شد تا دانه ها و تاول های بزرگی روی بدن قربانی پدیدار شود و باعث شود که خون بالا بیاورند و در نهایت بمیرند. کسی نبود که وسط خون بالا آوردن بقیه، تعداد افراد مرده را بشمارد اما طبق تحقیقات دانشمندان، تقریبا چیزی بین ۷۰ میلیون تا ۲۰۰ میلیون نفر بر اثر دور دوم این طاعون جان خودشان را از دست دادند. تقریبا ۶۰ درصد جمعیت اروپا در آن زمان از بین رفت و جمعیت دنیا تا ۲۵۰ سال بعد هم نتوانست به آن تعداد قبلی اش برگردد.

باید بدانید که مرگ سیاه سومی هم بود که در چین اتفاق افتاد. این طاعون در سال ۱۸۵۵ میلادی، حدود ۱۰ میلیون نفر از جمعیت چین را نابود کرد. خوشبختانه بعد از دور سوم این طاعون که در چین اتفاق افتاد، این طاعون دیگر پدیدار نشد و نسل بشر توانست از آن جان سالم به در ببرد اما باید بدانید که بر اساس داده های علمی این طاعون هنوز هم وجود دارد.

۶. عصر یخبندان

امروزه اگر هوا سرد شود، یا یه پتو به دور خود می پیچیم و یا سریع به پیش بخاری می رویم تا سرما احساس نکنیم. اما ۳۷ هزار سال قبل کار به همین آسانی نبود. دانشمندان فسیل های ۳۷ هزار ساله پیدا کردند که نشان میدهد که نسل بشر که ۲۰۰ هزار سال قدمت دارد توانسته از عصر یخبندان زنده بیرون بیاید. در واقع دلیل زنده بیرون آمدن انسان از عصر یخبندان چیزی شبیه به یک معجزه است. شاید بپرسید چرا!

طبق اعلام دانشمندان در مجله ای که نام آن دانش است، گفته شده است که عصر یخبندان حدود ۳۰ هزار سال ادامه داشته و طبیعت ۳۰ هزار سال سعی می کرده تا زمین را منجمد کند و وقتی که درجه حرارت به خیلی بیشتر از زیر صفر می رسید، زندگی برای تمام گیاهان و موجودات خیلی سخت می شد. به جز نسل هما اِسپیئِنسه که اجداد انسان های امروزی هستند، همه ی گونه های پیشین انسان، از بین رفتند.

بعضی از دانشمندان به این عقیده هستند که فقط چندصد نفر از نسل انسان ها توانستند از عصر یخبندان زنده بیرون بیایند. آن هم فقط به خاطر اینکه در یک منطقه ی گرم در نزدیکی کیپ تاون امروزی که در آفریقای جنوبی واقع شده است پیدا کردند و توانستند دوام بیاورند. عصر یخبندان خوبی اش برای ما این بود که فقط باهوش ترین انسان ها توانستند زنده بمانند و ما هم از نسل همان باهوشترین ها ( هما اِسپیئِنسه / انسان خردمند ) هستیم.

۵. طوفان خورشیدی در سال ۲۰۱۲

در سال ۱۸۵۹  یک نور بزرگ سفید به روی استرالیا ظاهر شد که همان طوفان خورشیدی بود. دو ستاره شناس با دیدن این واقعه گفتند که این پدیده هیچ اثری بر روی سلامتی انسان نداشت. اما طبق تحقیقات دانشمندان اگر این پدیده امروزه اتفاق بیفتد، به طرز وحشتناکی تمام نیروی الکتریسیته ای که در اختیار داریم را از بین خواهد برد. باید بدانید که در سال ۲۰۱۲ دوباره نزدیک بود که این طوفان به زمین برخورد کند و طبق اعلام ناسا ما خیلی خوش شانس بودیم که این طوفان شش دقیقه دیرتر شروع نشد.

۴. زمین لرزه شانزی

اگر یک روز صبح از خواب بلند شوید و ببینید که شصت درصد از جمعیت چین از بین رفتند، قطعا حس خواهید کرد که قیامت شده است. خصوصا اگر همه ی آنها بر اثر یک واقعه از بین رفته باشند. خوب باید بدانید که این قضیه واقعا اتفاق افتاده. استان یا ولایت شانزی در شمال چین که یک زمین لرزه به بزرگی تقریبا ۸ ریشتر، از این رو به اون رو شد. گفته میشود که این زمین لرزه ۱۰ برابر قدرتمندتر از زلزله ای بود که هائیتی را در سال ۲۰۱۰ از بین برد.

زلزله چین یک زلزله بسیار وحشتناک بود که ۸۳۰ هزار نفر بر اثر این زلزله از بین رفتند. این رقم ممکن است در مقابل طاعون مرگ سیاه کم به نظر برسد اما بیش از ۶۰ درصد جمعیت چین در آن زمان به کام مرگ کشیده شدند و اگر امروزه این زمین لرزه اتفاق بیفتد حدودا ۷۸۰ میلیون نفر را از بین می برد.

۳. آنفولانزای اسپانیایی

در سال ۱۹۱۸ آنفولانزای اسپانیایی به سرعت در جهان رشد کرد و ۲۵۰ میلیون نفر را آلوده کرد. این بیماری سیستم دفاعی بدن را به شدت ضعیف می کرد و راه نفس کشیدن افراد را آهسته، تنگ و تنگ تر می کرد و در نهایت باعث می شد بدن در مایعات خودش غرق شود و فرد خفه شود.

این بیماری در پایان همان سال از بین رفت ولی در همان یک سال حدود ۵۰ میلیون نفر به خاطر این بیماری جان خود را از دست دادند. دوباره پدیدار شدن این آنفولانزا یکی از نگرانی های اصلی بیل گیتس است و گفته که احتمال نمایان شدن دوباره این آنفولانزا در طول زندگیش ۵۰ درصد است.

۲. جنگ جهانی دوم

لازم به گفتن نیست که جنگ جهانی دوم چقدر وحشتناک بوده. بیش از ۲۵ میلیون سرباز در نبردها کشته شدند. بیش از ۵۰ میلیون شهروند به قتل رسیدند و اگر این رقم را به قربانیان هولوکاست اضافه کنیم، جمعشان به رقم وحشتناک ۸۵ میلیون نفر می رسد. اما آیا می دانستید که باید خوشحال باشیم که این مرگ و میر فقط همین مقدار بوده؟ باید بدانید که جنگ می توانست از آن چیزی که ما می دانیم وحشتناک تر باشد.

اسنادی محکم در دست است که می گوید هیتلر به دنبال ساخت بمب اتمی بوده و به شدت هم روی آن کار می کرده. از سال ۱۹۳۹ برنامه هسته ای آلمان تقریبا به شکاف موفقیت آمیز اتم رسیده بود. حتی بعضی ها هم ادعا می کنند که آنها تقریبا به بمب اتم دست یافته بودند و نقشه داشتند که آن را روی لندن و نیویورک بندازند. تنها دلیلی هم که هیتلر نتوانست به بمب اتم دست پیدا کند، نفرتش از یهودی ها بود. چون بیشتر دانشمندهای آلمان در زمینه ی انرژی هسته ای یهودی بودند که توسط رژیم او تیرباران شدند و دیگه آدم قابلی نبود که هیتلر بتواند روی آن حساب کند.

۱. ابر آتشفشان توبا

وقتی کلمه ی ابر آتشفشان را می شنویم کم کم متوجه می شویم که قضیه کمی جدی است و ابر آتشفشان توبا هم دقیقا همین شکلی بود. گرچه واقعه هایی که بالا ذکر کردیم خیلی کشنده بودند اما این واقعه نزدیک ترین احتمال را برای انقراض نسل آدمیزاد از روی کره ی زمین را رقم زد.

۷۰ هزار سال قبل، وقتی اجداد ما تازه داشتند یاد می گرفتند که کدام سر نیزه را باید استفاده کرد، ابر آتشفشان توبا فوران کرد. فوران هم یعنی یک فوران واقعی. دانشمندان این فوران را بزرگترین فوران آتش فشان در تاریخ زمین می دانند. شعله ها و قدرت فوران آتش فشان توبا آنقدر زیاد بود که تا ۲۸۰۰ کیلومتر از سنگ های دور و بر آن بخار شدند و به اتمسفر پرتاب شدند. برای مقایسه بزرگترین آتش فشان سالهای اخیر که در سال ۱۹۸۰ از کوه سنت هلن فوران کرد، حدود یک کیلومتر از سنگ های دوروبر خود را به هوا پرتاب کرد و همه آن را خیلی بزرگ می دانستند. حالا فکرش را بکنید که ۲۸۰۰ کیلومتر چقدر میتواند خرابی به بار بیاورد.

در آن زمان خاکستر این ۲۸۰۰ کیلومتر سنگ بخار شده آسمان را فراگرفته بود که برای محیط زیست فاجعه بود. این گرد و خاک و خاکستر، بیشتر راه خورشید را برای شش سال بسته بود که باعث محدود شدن رشد گیاهان و در کل کمبود غذا در چرخه غذایی شد. این کمبود غذا در چرخه غذایی باعث شد بیشتر انسان ها از بین بروند و جمعیت انها نزدیک به سه هزار نفر در کل کره ی زمین برسد و حتی به گفته ی دانشمندان فقط ۸۰ نفر انسان بزرگ و بالغ در بین آن سه هزار نفر بودند.