تاریخ فلسفه غرب

بورجیا با وجود آن که نبوغ غیرقابل انکاری داشت اما حکومتش چندان نپایید. این امر عمدتا به سبب بداقبالی او بود اما ماکیاولی در شهریار، از این بابت که او به کاردینال جولیانودلارووره کمک کرد

فیلسوف کاتولیک ایتالیایی و اگر نگوییم بزرگ‌ترین شخصیت ، دست‌کم یکی از بزرگترین شخصیت ها در فلسفه مدرسی است. او مکتب تو مایی را نیز در فلسفه بنیان گذاشت ، که تا مدتها تکیه گاه اصلی فلسفی برای کلیسای کاتولیک روم محسوب می ‌شد

شاید وسوسه شویم و تصور کنیم که مارکوس آورلیوس (-۱۲۱ 180م.) همان فیلسوف - شاه است، اما چنین تصوری اشتباه خواهد بود. مارکوس، یکی از امپراتوران روم بود که گرایش های عمیق فلسفی نیز داشت.

درست است که تعداد انگشت شماری فیلسوف به خود جرأت داده اند و دست به نوشتن مکالمه زده اند وبرخی از آثاری هم که پدید آمده رویکرد فلسشی بسیار جدی ای دارد. اما به راستی این آثاربه هیچ وجه با مکالمات افلاطون قابل مقایسه نیست. افلاطون احتمالا تنها…

مرگ سقراط. سقراط دوستان سوگوار خود را با یادآوری این نکته که او به واقعیتی راستین،پایدار و فراتر از قلمرو خاکی معتقد است، تسکین می دهد.

مشکلی که در این جا با آن مواجهیم آشتی برقرار کردن میان این دو حقیقت است که سقراط هرگز به طور مشخص به تعریفی بسنده نمی کند، اما در عین حال کوشش های خود را نیز شکست محسوب نمی کند.

به دشواری می توان قدر و قیمت واقعی تاثیر سقراط1 برفلسفه غرب را تعیین کرد. می دانیم که سقراط(470-399 ق.م.)، استاد افلاطون جوان بوده و همچنین می دانیم که آثار افلاطون از هر نظر تاثیری عمیق و پایدار بر کل تفکر غرب داشته است.