فلسفه مارکوس آورلیوس

انسان خوب یا فضیلت مند سر نو شست خود را، هم چه که باشد. می پذیرد و این امر پیامد درک این نکته است که هر گونه زندگی ای را که جهان بر ما تحمل كند، همان است و جز آن نخواهد بود.

رواقیون طبیعت را امری الهی و ادواری می دانستند - تفکری که آشکارا به آیین وحدت وجود نزدیک است که شامل دوره های زندگی و آتش سوزی های بسیار مهیبی است و الى الابد تکرار می شود.

شاید وسوسه شویم و تصور کنیم که مارکوس آورلیوس (-۱۲۱ 180م.) همان فیلسوف - شاه است، اما چنین تصوری اشتباه خواهد بود. مارکوس، یکی از امپراتوران روم بود که گرایش های عمیق فلسفی نیز داشت.