خلقت جهان مطابق اوستا
خلقت جهان مطابق اوستا
خلقت جهان در دین زرتشتی در شش روز انجام شده است اما مانند دین یهود در یک هفته صورت نگرفته بلکه این شش روز در یکسال بوده اند.در خورده اوستا فاصله این شش روز با هم ذکر شده است. ۱۵ اردیبهشت آسمان خلق شد. آب در ۱۵تیر بوجود آمد. در ۳۰ شهریور زمین خلق شد. گیاه در ۳۰ مهر بوجود آمد. ۲۰ دی جانوران پدید آمدند. در آخرین روز کبیسه سال هم انسان زاده شد. هر یک از این روزها یک جشن پنج روزه برای خود دارند که روز خلقت آن روز آخر جشن است. خلقت انسان جشنی ده روزه دارد که پنج روز آن در اسفند و مابقی در فروردین است. در مدت این جشن است که فروهرها از آسمان به زمین می آیند تا از احوال بازماندگان افراد مرده با خبر شوند.
در ابتدای خلقت آفتاب و ماه و ستارگان ثابت بودند. آب و گیاهان نیز بی حرکت بودند. از پرتو فروهرهای پاکان است که کواکب به جنبش آمدند و راه سیر پیش گرفتند، آب روان گردید و گیاه بالیدن گرفت.
