هوارانگ

هوارانگ یک تشکل نظامی از گروهی از جنگجویان متخصص بودایی در دوران شیلا بود که نقش برجسته ای در پیروزی های شیلا داشت. شیلا انجمن های آموزشی را ترویج داد که به دانش آموزان هنر و فرهنگ بودایی و تائوئیسم آموزش می دادند. این انجمن ها به دلیل اینکه دربار شیلا قوای سیاسی و نظامی خود را برای اتحاد سه پادشاهی متمرکز کرده بود، به ارگان های نظامی هم راه یافت.
یک جنگجوی هوارانگ ترکیبی از هنرهای رزمی، اسب سواری، تیراندازی، شمشیر بازی و توانایی دوام و طاقت فیزیکی بود. آنها تمرینات روحی مخصوص راهب ها (در زمین های بکر) را با توانایی مبارزه مغولی ترکیب می کردند. این ترکیب باعث احترام و ترس ملت هایی می شد که با شیلا در نبرد بودند.
میراث هوارانگ ها الهام بخش سنت های نظامی در سراسر تاریخ کره شده است. معنی هوارانگ “شوالیه های گل”یا “جوانان گل”بود که “هوا”به معنی گل یا شکوفه و “رانگ”به معنی مرد می باشد.

پیدایش :

براساس کتاب سامگوک یوسا، پادشاه شیلا در تلاش برای قویتر کردن شیلا بود. او یک حکم صادر کرد و دستور انتخاب پسرهایی از خانواده های خوب با اخلاقیات خوب را داد و نام آنها را هوارانگ گذاشت. تاسیس هوارانگ باعث کنترل محکم تر دربار سلطنتی بر مردم ،کامل شدن سیستم رده بندی اشراف و سمبلی از هماهنگی و مصالحه بین پادشاه و اشراف شد.

تکامل:

با گسترش و استحکام شیلا و تشدید رقابت نظامی بین سه امپراطوری در قرن ششم ،دربار شیلا علاقمند به فعالیت بیشتر هوارانگ ها بود. گروه های هوارانگ معمولا به وسیله ی یک جوان از اشراف مشهور هدایت می شد و قانون یک مقام رسمی رده بالا را برای نظارت بر آنان منصوب می کرد. هوارانگ ها در اواخر قرن ششم و قرن هفتم آموزش اسب سواری، شمشیر بازی، پرتاب نیزه و سنگ، چوگان و بالا رفتن از نردبان هم می دیدند. در قرن هفتم شهرت این سازمان افزایش یافت و به صدها گروه تبدیل شد.
بر طبق کتاب سامگوک ساگی، وزرای توانمند و درباریان از میان هوارانگ ها انتخاب می شدند و ژنرال های خوب و سربازان شجاع نیز از میان هوارانگ ها به پا می خواستند .منابع چینی می گویند: “آنها (شیلا)پسران شایسته را از خانواده های شریف انتخاب و آنها را پیرایش کرده و با لباس های نیکو می آراستند و نام آنها را هوارانگ می گذاشتند. همه مردم به انها احترام می گذاشتند.”

پنج فرمان:

دو مرد جوان (گوی سان و چویی هانگ ) به یک راهب (وون گوانگ) مراجعه کردند و از وی تعلیمات و راهنمایی های روحی خواستند و گفتند ما جاهل و بدون دانش هستیم، لطفا برایمان پندی بده که برای باقی عمرمان مناسب باشد. وون گوانگ (راهب) که به خاطر دوران تحصیلش در سوئی (چین) مشهور شده بود، در پاسخ پنج فرمان را برای زندگی غیر مذهبی آنان صادر کرد. این فرمان ها به عنوان فرمان های راهنمای شخصیت هوارانگ ها مشهور شده است:

۱- وفاداری به پادشاه خود
2-رفتار با والدین همراه با احترام و فداکاری
3-ایجاد صداقت و اعتماد میان دوستان
4-هرگز از جنگ عقب نشینی نکردن
5-خوش سلیقگی در گرفتن جان ها و کشتن منصفانه دشمن

همچنین براساس کتب سامگوک یوسا هوارانگ ها پنج فضیلت اصلی کنفسیوس ها،شش هنر، سه حرفه و شغل و شش روش خدمات حکومتی را یاد می گرفتند.
از هوارانگ های مشهور می توان به کیم یو شین، کیم الچئون ،کیم وون سول و گوانچانگ نام برد.
گوانچانگ پسر ژنرال پومیل بود که در یک جنگ برای اتحاد سه امپراطوری جان خود را فدا کرد. گوانچانگ در سن شانزده سالگی فرمانده هوارانگ ها بود و سپس به عنوان یک هوارانگ با بکجه نبرد کرد. بعد از دستگیری توسط نیروهای بکجه، ژنرال بکجه کلاه محافظ وی را برداشت و از اینکه یک بچه افسر عالی رتبه ای است تعجب کرد. بعد از به خاطر آوردن پسر خودش، ژنرال بکجه گوانچانگ را به جای اعدام آزاد کرد و به وی اجازه داد به ارتش شیلا بازگردد. با التماس به پدرش گوانچانگ اجازه یافت تا روز بعد دوباره بر علیه بکجه نبرد کند.ب عد از یک روز نبرد گوانچانگ شکست خورد و دوباره دستگیر شد اما او از سد نگهبانانش گذشت و فرمانده بکجه را کشت ولی دوباره دستگیر شد. گوانچانگ به مرگ محکوم شد و ژنرال بکجه سر وی را بر اسبی قرار داد و آن را به سمت ارتش شیلا فرستاد.

ژنرال پومیل سر پسر خود را تحویل گرفت در حالی که سربلند اما غم زده بود فریاد زد:“پسرم توانست در حال خدمت به پادشاه بمیرد دلیلی برای تاسف وجود ندارد”.
هوارانگ ها با اراده و درنده خویی جنگ را بدست گرفتند و توانستند به لطف تلاش ها و فداکاری های گوانچانگ در نبرد هوانگ سان بول بکجه را شکست دهند. امروزه هوارانگ به عنوان نام مدارس، سازمان ها و کارخانجات استفاده می شود و فرمی از ورزش تکواندو و چندین فرم سنتی از این ورزش به افتخار هوارانگ ها نام گذاری شده است.