سو گیونگ دوک

یکی از سه دارایی مشهور در سونگدو:

سونگدو نام قدیمی گه سونگ در منطقه هوانگهه واقع در کره شمالی امروزی است. واژه ” سونگدو – سامجول ” به سه اسباب یا اشخاصی بر می گردد که به خاطر وفاداریشان در سونگدو مشهور بودند. آنها آبشارهای بکیون، هنرمند زن مشهور هوانگ جینی و عالم نئو کنفسیوسی اواسط چوسون سو گیونگ دوک بودند. سو با نام مستعارش ” هوادام ” بهتر شناخته می شود زیرا او اتاق مطالعه ای در جوار هوادام در سونگدو ساخت و خویش را در آنجا وقف مطالعه کرد. گفته می شود که وی هرگز در جستجوی یک پست دولتی نبود و در تمام عمرش در سونگدو ماند تا خود را منحصرا وقف مطالعات ژرف کرده و دانش آموزانش را تربیت کند. او به دستاوردهای محققانه از طریق روشنگری خویشتن ارزش بخشید. سو گیونگ دوک که بود؟

پسری که در مورد چگونگی کارکرد جهان کنجکاو بود:

سو در سال ۱۴۸۹ در خانواده یک مقام نظامی پائین رتبه چشم به جهان گشود. خانواده اش ثروت زیادی نداشتند و او مجبور بود تا هر روز در بیرون از خانه سبزیجات وحشی جمع آوری کند. او همواره در بازگشت به خانه دیر می کرد اما تنها تعداد اندکی از گیاهان در سبد وی وجود داشتند. والدینش این موضوع را عجیب می پنداشتند و از وی در مورد چرایی این مسئله سوال کردند.

پسرک پاسخ داد: ” من به صحرا رفتم تا چند سبزی بچینم و یک چکاوک جوان را در حال پرواز دیدم. دیروز آن بلندتر از پری روز در آسمان پرواز می کرد. امروز حتی آن بلندتر از دیروز پرواز کرد. چه شگفت انگیز! باعث شگفتی من است که چه چیزی باعث می شود پرنده جوان روز به روز در ارتفاع بیشتری پرواز کند، اما من نتوانستم به راز این مهم پی ببرم.”

این قسمت از کودکی سو که در کتابی با عنوان ” نامگه جیب ” ثبت شده است، کنجکاوی استثنایی او را در مورد هستی موجودات زنده نشان می دهد.

سو یادگیری خواندن و نوشتن را نسبتا دیر و در سن ۱۴ سالگی آغاز کرد. در موقع خواندن زمانیکه که وی با چیزی برخورد می کرد که درباره اش نمی دانست، آن را بر روی کاغذی نوشته و بر روی دیواری می چسباند تا مجددا در مورد منطق درون آن بارها و بارها به تفکر بپردازد. زمانی که به بیست سالگی رسید، او غالبا فراموش می کرد بخورد و بخوابد و دچار عادت اندیشیدن شده بود. گفته می شود که وی این رویه زندگی را به مدت سه سال ادامه داد. گیونگ دوک آموزه های کتب و حکما را کورکورانه قبول نمی کرد. وی در عوض به اندیشه مستقلانه و جستجوی روشنگری خویشتن متمرکز شد.

دیدگاه های آمیخته:

برخی از علما از سو انتقاد کرده اند. محقق مشهور کنفسیوسی یی هوانگ گفته است که سو در جهت متفاوتی با ایده های حکیم حرکت کرده است. در اینجا حکیم به چو هسی، فیلسوف کنفسیوسی سلسله چینی سونگ بر می گردد. در نظر یی هوانگ تعاقب خود روشنگری توسط سو نسبت به آموزه های چو هسی انحراف دارد. اما مسئله مهم برای سو راست دینی آکادمیک یا قدرت مرسوم نبود. او به اصول حاصل شده از خود روشنگری اهمیت می داد و معتقد بود که لازمه یادگیری استقلال، خود مختاری و خوداتکایی است. اندیشه های سو توسط علمای کنفسیوسی مثل یی هوانگ که از فرضیه ” اصل ” یا ” دلیل ” که با نام جوریرون شناخته می شود پشتیبانی می کردند، رد شد. در مقابل، سو تاثیر شگرفی بر اساتید دیگری داشت که از فرضیه ” انرژی ” یا جوگیرون حمایت می کردند. یی یی دیگر فیلسوف کنفسیوسی مشهور گفته است که سو یادگیری خلاقانه را کشف کرد و درک عمیقی بر جنبه های نامحسوس انرژی داشت.

دور ماندن از جهان پر آشوب، زندگی در انزوا:

سو در سال ۱۵۳۱ به علت درخواست صادقانه مادرش در آزمون خدمات مدنی دولت شرکت کرد. به او یک پست دولتی داده شد ولی بلافاصله استعفا کرد. این بدان خاطر بود که وی زندگی منزوی از جهان را برگزید و بر مطالعاتش متمرکز شد.

این نگرش به علت شرایط سیاسی آشفته آن زمان بود. زمانی که در سال ۱۴۹۸ او در نه سالگی خویش به سر می برد، پاکسازی سیاسی عظیمی به نام موساهوا صحنه سیاسی را در نوردید. در سال ۱۵۱۹، پاکسازی سیاسی دیگری به نام گیم یوساهوا دربار سلطنتی را در آشفتگی فرو برد. جو پر هرج و مرج سیاسی گیونگ دوک را وا داشت تا از جهان سیاست دور بماند و برای تمرکز بیشتر بر رسیدن به سطح روشنگری خویشتن، یک زندگی آرام را در انزوا به پیش ببرد.

زمانی که او در سال ۱۵۴۶ در سن ۵۷ سالگی قرار داشت، وی یک پیش آگاهی از مرگ خویش داشت. در واقع گیونگ دوک به مدت حدود دو سال از یک بیماری رنج می برد. او برای بار آخر استحمام کرد و منتظر لحظه آخرش شد. در آن زمان یکی از شاگردانش از او در مورد چگونگی این احساس سوال کرد.

سو پاسخ داد: ” من مدت ها پیش اصول زندگی و مرگ را متوجه شده بودم. اکنون من احساس آرامش می کنم. ” او با این کلمات درگذشت.

سو در تمام زندگی اش خویش را در درک چگونگی کارکرد جهان غوطه ور کرد و مرگش را نیز از این طریق پذیرفت.

آثار:

سو عالم بزرگ زمان خودش بود. او در میان شاگردانش گیسنگ معروف هوانگ جینی را نیز به حساب آورده است. گیونگ دوک برای او این سیجو را نوشته است:

• قلبم جوان است
• پس در تمام زمان ها جوانی میکنم.
• ابرها این کوهستان دوردست را مخفی کرده اند،
• اصلا چه کسی مرا در این مکان ملاقات می کند؟
• اما برگ های کهنه در حیات وحش خش خش می کنند،
• امیدوارم این نشانه ای از او باشد.

از آثار دیگر وی می توان به مجموعه نوشته های سو گیونگ دوک، درباره ریشه ژی، در مورد پیشرفت تدریجی و مداوم ژی، درباره مو از ژی، و در مورد ضمیر روان و زندگی و مرگ اشاره کرد.

شاگردان:

هوانگ جینی – هنرمند و شاعر کره ای

هو گیون – سیاستمدار، فیلسوف و رمان نویس کره ای

یی جی هام – سیاستمدار، اختر شناس و فالگیر کره ای

هو نانسولهون – شاعر کره ای

هان بکهم – جغرافی دان و فیلسوف

بک سان – فیلسوف و سیاستمدار