بعد از مرگ در مصر باستان چه اتفاقی می افتد؟

مومیایی کردن 

مصریان بر این باور بودند که اوزیریس بر مردگان حکومت می کرد و برای اینکه جسد به او تقدیم شود، باید از قبل در مومیایی محافظت شود. این کار تضمین می کند که بدن شما “Ka” سالم می ماند و روح شما “Ba” میتواند آن را پیدا کند و در دنیای پس از مرگ، دوباره بهم پیوند میخورند.

اولین مرحله کم شدن آب بدن و حذف آن از ارگان های داخلی بدن با استفاده از نمک است و پوست و مو و ماهیچه ها بدون هیچ آبی باقی می ماند. مرحله کم آب سازی تا ۴۰ روز طول می کشد. مرحله دوم کمی کوتاهتر است (۳۰ روز) و سایر اعضای بدن مثل جگر و قلب را بیرون می آوردند و داخل ظروف مخصوص ( Canopic Jar) با روغن و شراب قرار میدادند. سپس در حالی که کشیش دعا میخواند، کل بدن باندپیچی می شد. این روند به شما کمک می کرد تا در دنیای پس از مرگ به امتیاز معنوی برسید.البته هر کسی مومیایی نمیشد_ تنها کسانی که استطاعت مالی داشتند.

مراسم باز کردن دهان

وقتی جسد را مومیایی می کردند، حالا باید کاری می کردند که اگر در دنیای پس از مرگ زنده می شد، دوباره احیا شود. به همین منظور مراسم باز کردن دهان توسط یک کشیش انجام می شد. این کار انجام میشد تا مرده بتواند در دنیای پس از مرگ بخورد و بیاشامد. از آنجایی که بدن انسان “Ka” در این دنیا نیاز به غذا دارد، تصور می کردند  جسم در دنیای پس از مرگ هم نیاز به تغذیه شدن دارد.

این مراسم نمادین بود، بنابراین _ یک کشیش لبه قاشق یا ران گوساله را نزدیک دهان مرده نگه می داشت. او پاها و بازوها رو حرکت میداد و طلسم ادا میشد!

تدفین

پس از مراسم، صورت مومیایی با یک ماسک طلا پوشیده میشد تا روحش را در برابر ارواح شیطانی در سفر به دنیای پس از مرگ محافظت کنند. سپس مومیایی بر اساس موقعیتش در زندگی دنیوی در تابوت معمولی و یا تابوت آهکی قرار داده میشد. دوباره در تابوتی دیگر قرار داده میشد و بعد از آن در آخرین تابوت! سپس این تابوت ها در مقبره ای امن قرار داده می شد و مقبره را پر از غذا، نوشیدنی می کردند و هرچه که بر اساس اعتقادات مصریان باستان برای مردگان در دنیای پس از مرگ لازم میشد. هر چه پولدارتر بودید، کالاهای بیشتری در آرامگاه شما برای آن دنیا گذاشته می شد. حتی فقیرترین مصریان هم چیزهایی داشتند که با آنها دفن می شد، اگرچه آنها را به گونه ای ساده در زیر شن دفن می کردند.

مقبره ها، یا اهرام مصر مهر و موم می شدند  (و حتی برخی نفرین می شدند) ، بنابراین هیچ کس حق ورود به آنجا را نداشت و نمیتوانست مزاحم مرده شود!

دنیای پس از مرگ

رسیدن به دنیای پس از مرگ روندی بود که شامل مراسم وزن کردن قلب مرده، تحت نظارت خدایی با سر شبیه شغال به نام آنیبوس انجام میشد و توسط تحوث، خدای نوشتن ثبت می شد. هنگام وزن کردن قللب مرحوم که در مقایسه با بال ماعت، خدای حقیقت  ، ۴۲ خدای دیگر تماشا می کردند. اگر قلب از بال سبکتر بود، روح میتوانست از دنیای پس از مرگ عبور کند ولی اگر سنگین تر بود، توسط شیطانی به نام آموت بلعیده می شد. آنهایی که در این امتحان موفق میشدند، آنها را پیش پدر و مادرش، اوزیریس و ایسیس و بعد به بهشت می برد.