قوم ((کاست )) یا ((کوسى )) در لرستان سکنى داشتند. این قوم ایرانى ، غیر آریائى و متمدن ترین مردم روزگار خویش بوده است . این قوم با عنصر بابلى در آمیخت و بر آن قوم سلطه یافت و قرنها حکومت نمود.
((دیا کونف )) محقق شوروى مى نویسد که قوم کوسى یا کاست ها داراى خدایان متعدد بوده اند. وى خدایان مهم این قوم را شناسائى کرده و مى گوید یکى از این خدایان ((کاشو)) خداى قبیله ویناى کاستیان شمرده مى شد.
دیگرى شیمالى )) الله کوهستان نام داشت ، که نام دیگر آن ((شیب رو)) بود. ((شوکامون )) خداى آتش زیرزمینى و حامى سلاله شاهى بود. خدایان دیگر عبارت بودند از: ((هاربه )) و ((شیخو)) و ((ساخ )) خداى خورشید یا ((شوریاش )). عقاید مذهبى این قوم در آثار باستانى لرستان مشهود است .
این قوم به یک قدرت آسمانى عقیده داشته اند. کاست ها جزئیان عقاید و آداب خود را در هنرشان منعکس نموده اند. آثار به دست امده نشان مى دهد که این قوم بشدت مذهبى بوده است و به دنیاى پس از مرگ مى اندیشیده است .
این قوم به دفن اشیاء مورد نیاز متوفى اقدام مى کرده ، زیرا عقیده داشته که در آن دنیا این لوازم وى را بکار خواهد آمد. دفن اسب و ارابه و خدمه نمودى از چنین باورى استوار است . مردان را در قبرستان زنان دفن نمى کرده اند.
مردان و زنان گورستان جداگانه اى داشته اند. نقوش بدست آمده حکایت از خدایان اساطیرى دارد که به شکل انسان و حیوان ترسیم شده اند؛ ((بت سروش )) که چند سر دارد، مظهر عدالت بوده است .
این بت پیکره اى از حیوانات گوناگون دارد. الهه مادر((اشیى )) نام دارد که براى باردارى از آن استمداد مى شده است . بت روسو داراى نقوشى است که یادآور تصورات قیامت است . قوم کاستى نذورى به معابد و خدایان تقدیم مى کرده اند.
اشیائى که از معبد ((سرخ دم )) کوه دشت لرستان به دست آمده نشان مى دهد که مردم این نواحى از مناطق گوناگون بوده اند ولى آداب و مراسم مذهبى واحدى داشته اند. معبد مذکور یکى از عبادتگاههاى ساکنان لرستان است
