بابا کوهی ( باکویه شیرازی )

سفر من به باباکوهی

 

درود به همه دوستان . بابک زارع هستم . مدیر و نویسنده تاریخ ما . من اهل شیراز هستم .

امروز دیگه واقعا حوصله ام سر رفته بود . صبح که از خواب بیدار شدم گفتم برم باباکوهی . آخه از داخل کوچه ما میشه بری آرامگاه بابا کوهی . بلوار جمهوری شیراز . قدم زنان آروم آروم رفتم بالا .

وقتی رسیدم بالا . رفتم  چشمه ای که زیر آرامگاه باباکوهی بود و دستمامو شستم و یه آب خنک خوردم . آب چشمه باباکوهی عالی هست .

وقتی کنار چشمه بودم یه آقا پاکبان که مسئول اونجا بود اومد . بهش خسته نباشید گفتم و رفتم بالاتر از چشمه و کنار آرامگاه . داشتم روی دیوار آرامگاه خلاصه زندگینامه باباکوهی رو میخوندم که اقا پاکبان اومد و گفت میخوای در آرامگاه رو باز کنم و بری داخل ؟

آخه خیلی خیلی کم در آرامگاه رو باز میکنن برای بازدید . راستش من هم تا الان داخل محوطه آرامگاه نرفته بودم . یعنی تا الان ندیده بودم که در محوطه باز باشه .

خیلی خوشحال شدم . گفتم چرا که نه .

وقتی رفتم داخل خود اقا پاکبان رفت . گفت هر موقع کارت تموم شد بگو تا بیام در رو ببندم . خیلی خوشحال بودم . داخل که رفتم اولین چیز یه اتاق نظرم رو جلب کرد . وقتی داخلشو نگاه کردم دیدم وسایل و میز و … هست . بعد که توجه کردم دیدم یه آرامگاه هم اونجا هست . بعد که از اقای پاکبان پرسیدم گفتم این آرامگاه کی هست گفت علی شیرازی . عارف بوده . برام خیلی جالب بود . آخه تا الان نه اسمشو شنیده بودم نه میدونستم آرامگاهش اینجا هست .

بعد رفتم کنار آرامگاه باباکوهی . خیلی ساده و زیبا . آرامش خاصی داشت . یه قبر خیلی ساده که روش کلا حروف عربی بود و زیر قبر و سیمان کرده بودن . جالب بود . بعد که نگاه به بالا و اطراف کردم واقعا معماری زیبایی داشت . خوش رنگ و زیبا . دیگه یک چند دقیقه اونجا بودم و اومدم بیرون .

واقعا خوشحال بودم . وقتی داشتم میومدم پایین از کوه گفتم چرا این تجربه جالب رو با همراهان عزیز تاریخ ما درمیان نزارم . امروز صبح بعد از چند روز قرنطینه تو خونه واقعا دلم شاد شد .

 

فیلم آرامگاه

 

اینم از فیلم آرامگاه امیدوارم مورد پسند همراهان عزیز تاریخ ما قرار بگیره

 

اطلاعاتی کامل و جامع در مورد باباکوهی ( باکویه )

 

اکویه شیرازی یا علی ابوعبدالله ابن باکویه که به باباکوهی نیز نامدار است (زادهٔ نزدیک به سال ۳۳۷ هجری در شیراز – درگذشتهٔ ۴۴۲ هجری) از شاعران ایرانی است. در۲۵ مهرماه ۱۳۹۲ برنامه بازسازی آرامگاهش بررسی گردید و از تاریخ یکم آبانماه قرار است پس از بازسازی و استوار سازی به فضای گردشگری – باستانی -سرگرمی تبدیل شود. این فضا بدست گروهی جوان بازسازی و فضا سازی خواهد شد.

 

پیشینه

 

وی در جوانی به کسب دانش‌های تکمیلی پرداخت و با بیشتر ریش سپیدان نامی آن روزگار دیدار کرد و هنگامی که شیخ ابوسعید ابوالخیر بینشمند سرشناس به نیشابور رفت ابن باکویه به جای شیخ عبدالرحمن سلمی در خانقاه پرآوازه آن شهر به ارشاد سرگرم بود، میان او و شیخ ابوسعید گفتگوهای گوناگون یزدانشناسی درگرفت و ابوسعید به پرسشهای وی پاسخ داد. همچنین در نهاوند میان ابن باکویه و شیخ ابوالعباس جانشین شیخ بزرگ ابوعبدالله خفیف شیرازی بینشمند نامدار، دربارهٔ تصوف و طریقت مناقشات فراوان روی داد و آن شیخ به فرهیختگی و فرازمندی و گستره آگاهی ابن باکویه خستو شد.

جامی سراینده بزرگ سده نهم در کتاب نفحات الانس می‌نویسد، خواجه عبدالله انصاری از ابن باکویه چندین بار به تجلیل یاد کرده و به انتخاب خود ۳۰ هزار حدیث و ۳۰ هزار حکایت از او بازگو کرده‌است و به ویژه بارها گفته که ابن باکویه ملک بوده‌است و از همه دانش‌ها با نصیب و حتی او را بزرگ‌ترین شیخ روزگار خود دانسته و از این که نسبت به خواجه بیش از دیگران توجه داشته، به خود بالیده است.

عبدالله باکویه پس از سال‌ها جهانگردی دوباره به شیراز برگشت و چند سالی را دور از مردم و هیاهوی شهر در اشکفت کوه شمالی شیراز که آن را صبوی می‌گفتند عزلت گزید و به نیایش پرداخت و در سال ۴۴۲ پس از زیوِشی ۱۰۵ ساله درگذشت و پیروانش وی را در خانقاهش که امروزه آرامگاه اوست به خاک سپردند. در این کوه کهن‌ترین چشمه ایران که هنوز جاری است قرار دارد. در پیرامون آن مجموعه رفاهی دارای فست فود، جگر سرا، کافی شاپ، شهر شادی، و… قرار دارد .