جونگ مونگ جو

جونگ مونگ جو متولد سیزده ژانویه ۱۳۳۸ که با نام اختصاصی”پوئون”نیز شناخته می شود؛ یک وزیر امور داخله،دیپلمات و استادی از اواخر سلسله گوریو بود.جونگ مونگ جو در منطقه گیونگ سانگ در خانواده ای از خاندان یئونگیل جئونگ به دنیا آمد.در سن بیست و سه سالگی وی در سه آزمون خدمات دولتی شرکت کرد و در هر سه بالاترین نمره ممکن را به دست آورد.در سال۱۳۶۷ وی در آکادمی نئو کنفسیوسی“سونگ کیونگ وان”به مقام معلمی رسید و همزمان پستی دولتی نیز در اختیار داشت.وی به پادشاه یو بسیار وفادار بود.پادشاه به وی به دلیل دانش وسیع و قضاوت عادلانه اش اعتماد زیادی داشت و به دلیل اینکه وی در پروژه های ملی زیادی شرکت می کرد و کارهای ادیبانه ی زیادی انجام می داد؛ توانست احترام زیادی در دربار گوریو جلب کند.در سال ۱۳۷۲ جونگ مونگ جو به عنوان یک سفیر دیپلماتیک از سلسله چینی مینگ بازدید کرد.تقریبا در همان زمان که حملات دزدان دریایی ژاپنی به شبه جزیره کره شدید تر شده بود؛ جونگ مونگ جو به عنوان فرستاده به کیوشو در ژاپن رفت و در سال ۱۳۷۷ مذاکرات وی موجب قول مساعد ژاپنی ها در کمک به شکست دزدان دریایی شد.او به پایتخت سلسله مینگ در سال ۱۳۸۴ رفت و مذاکرات وی با چینی ها موجب صلح با سلسله مینگ در سال ۱۳۸۵ شد.او همچنین انجمنی معتقد به تئوری های کنفسیوسی تاسیس کرد.او به عنوان رئیس اکادمی”سونگ کیونگ وان” ،وزیر تشریفات،وزیر قانون و وزیر اقتصاد ایفای نقش کرده است.وی همچنین در نقاشی و خوش نویسی نیز مهارت داشت.

در سال ۱۳۸۸ ژنرال یی سونگ گی (موسس سلسله چوسون)شورش کرده و پادشاه یو را از سلطنت خلع کرد و فرزند پادشاه یو را که تنها نه سال داشت به عنوان یک عروسک خیمه شب بازی به تخت نشاند.جونگ مونگ جو به گوریو وفادار ماند و با تاسیس سلسله چوسان توسط یی سونگ گی مخالفت کرد.جونگ مونگ جو در سال ۱۳۹۲ توسط پنج مرد در بالای پلی به نام “سئون جاک” که در “گه کیونگ” پایتخت گوریو قرار داشت کشته شد.این اتفاق به دنبال مهمانی که برای وی توسط یی بانگ وون (پادشاه تجونگ آینده) پسر پنجم یی سونگ گی تدارک دیده شده بود اتفاق افتاد.جونگ مونگ جو به دلیل اینکه ترک وفاداری به گوریو را رد کرد کشته شد.یی بانگ وون با سرودن شعری سعی کرد تا جونگ مونگ جو را از وفاداری به گوریو منصرف کند اما جونگ مونگ جو با سرودن شعری دیگر بر وفاداری به گوریو تاکید کرد.گفته می شود یی سونگ گی شدیدا از کشته شدن جونگ مونگ جو متاثر شده و پسر خود را به خاطر آن ملامت و توبیخ کرده است.پلی که جونگ مونگ جو بر روی آن کشته شده است هم اکنون در کره شمالی قرار دارد و به عنوان یک بنای یادبود در این کشور شناخته می شود.هم اکنون بیست و یکمین و بیست و دومین نسل از نوادگان مستقیم وی در آمریکا و کره جنوبی ساکن هستند.در سال ۱۴۰۱،پادشاه ته جونگ که از اقدام خود در به قتل رساندن جونگ مونگ جو پشیمان بود؛ وی را به عنوان بعد از مرگی و افتخاری نخست وزیری منصوب کرد.سلسله گوریو که ۴۷۴ سال عمر کرده بود با مرگ جونگ مونگ جون به طور نمادین به پایان رسید.

یک لکه قهوه ای بر روی یکی از صخره های پل وجود دارد که گفته می شود لکه خون جونگ مونگ جو می باشد.گفته می شود این لکه زمانی که باران می بارد به رنگ قرمز در می آید.

اشعار مربوط به زمان مرگ جونگ مونگ جو:

شعر یی بانگ وون که بعدها پادشاه تجونگ لقب گرفت برای منصرف کردن جونگ مونگ جو از وفاداری به گوریو:
– کدام یک اتفاق خواهد افتاد؟این راه یا آن راه؟
– گیاهان بالا رونده کوهستان مانسو در حالت فراوانی خود به هم تنیده شده و حلقه زده اند
– ما نیز میتوانیم مانند آن باشیم و هزاران سال باهم زندگی کنیم!

اما جواب جونگ مونگ جو در پاسخ به درخواست یی بانگ وون که آن نیز به صورت شعر بود:
– اگر بمیرم و مجددا صدها بار دیگر بمیرم
– اگر استخوان های من به پودر تبدیل شود،اگر روح من باقی بماند یا نابود شود
– با وفاداری که نسبت به پادشاهم دارم چگونه ممکن است قلب سرخ من پژمرده شود؟؟

مادر جونگ مونگ جو نیز قبل از کشته شدن وی با سرودن شعری بسیار زیبا از پسرش خواست به سلسله گوریو وفادار بماند:
– درنای زیبای من،نزدیک گله کلاغ ها نشو!
-کلاغ های خشمگین به پرهای سفید تو حسادت خواهند کرد!
– و بدن پاک تو را که در رودخانه تمیز شسته شده است لکه دار خواهند کرد!