گانگ گم چان

گانگ گم چان:
گانگ گم چان یک مقام دولتی و رهبری نظامی در خلال اوایل سلسله ی گوریو بود.اگرچه او یک ادیب و مقام دولتی با تجربه بود اما او به دلیل پیروزی نظامی اش در خلال سومین جنگ گوریو – خیتان شناخته شده تر است.

گانگ در ۲۲ دسامبر سال ۹۴۸ در یک خانواده ی مشهور اشرافی در منطقه ای واقع در سئول امروزی متولد شد.پدر وی برای پادشاه تاجو کار می کرد و به دلیل کمک به تاسیس سلسله ی جدید و اتحاد شبه جزیره ی کره پاداش داده شد.بر طبق افسانه ای؛روزی که او متولد شد یک شهاب سنگ به سمت خانه ی وی سقوط کرد و یک مشاور پادشاه از آنجا بازدید کرده و فهمید که در آنجا کودکی متولد شده است.او پیش بینی کرد که کودک فوق العاده خواهد بود و مدت طولانی در یادها خواهد ماند.به عنوان یک کودک؛ او در مقایسه با سنش جثه ی ریزی داشت اما او نشانه های رهبری و وفاداری را در سنین ابتدایی نشان داد.در سن هفت سالگی او شروع به فراگیری فلسفه ی کنفسیوسی؛ ترفندهای نظامی و هنرهای رزمی از پدرش کرد.بعد از مرگ پدرش در سال ۹۶۴ ؛ او خانواده اش را ترک کرد و شروع به سفر در کشور کرد.در سال ۹۸۳ او بالاترین نمره را در آزمون خدمات عمومی دریافت کرد و به عنوان یک مقام دولتی در سن ۳۶ سالگی منصوب شد.در سال ۹۹۲ او به عنوان معاون وزیر آموزش وارد دربار سلطنتی شد.در سال ۹۹۳؛ سلسله ی چینی لیائو به فرمانده خود دستور داد تا به گوریو حمله کند.بحث در میان مقامات دربار در مورد نبرد بر علیه خیتان ها یا مذاکره با آنها بالا گرفت.گانگ از روش مذاکره که توسط پادشاه نیز به عنوان تصمیم رسمی حمایت می شد؛ پشتیبانی کرد.ژنرال “سئو هوی” به عنوان نماینده کره ای ها به نزد فرمانده چینی فرستاده شد و مذاکرات موفقیت آمیز آتش بس موقت باعث خروج نیروهای خیتان و ایجاد یک رابطه ی دوستانه بین لیائو و گوریو شد.در سال ۱۰۰۹ ژنرال ” گانگ جو” از گوریو یک کودتا را بر علیه دولت انجام داد.او پادشاه موکجونگ را برکنار کرده و به قتل رساند و یک حکومت نظامی را بنیان نهاد.

او رابطه با خیتان ها را هم قطع کرد. خیتان ها این مورد را دلیلی برای حمله به گوریو دانستند و در سال ۱۰۱۰ پادشاه لیائو شخصا تهاجم وسیعی را با چهارصد هزار سرباز هدایت کرد.گوریو تلفات سنگینی در پنج نبرد ابتدایی به دشمن تحمیل کرد ولی خیتان ها سرانجام ارتش گوریو را شکست دادند و ژنرال آن “گانگ جو” را اعدام کردند.اما گانگ به پادشاه ” هیون جونگ” پیشنهاد کرد تا از قصر فرار کرده و تسلیم سربازان متجاوز لیائو نشود.پادشاه به توصیه ی گانگ عمل کرد و از پایتخت ویران شده فرار کرد.در این زمان او مسئول تنظیم اسناد دیپلماتیک بود.همچنین به عنوان عضو انجمن مشاوران ویژه و وزیر دفتر کارکنان نیز خدمت کرد.در سال ۱۰۱۸؛گانگ به عنوان نائب رئیس شورای عالی و فرماندار پایتخت غربی(پیونگ یانگ) منصوب شد.فرمانداری پایتخت غربی چیزی فراتر از یک مدیر محلی بود.آن یک پست کلیدی بود که فرماندهی ارتش را در دست داشت.ظاهرا انتصاب گانگ به این پست مهم ماموریتی برای اماده سازی در برابر حمله ی مجدد و محتمل خیتان ها بود.نیروهای خیتان بار دیگر در سپتامبر ۱۰۱۴ به گوریو حمله کردند.این بار مقامات زیادی به دلیل اینکه خسارات جنگ دوم گوریو – خیتان زیاد بود و بازسازی کشور سخت شده بود؛ به پادشاه پیشنهاد دادند مذاکرات صلح را آغاز کند.اما گانگ به پادشاه توصیه کرد به دلیل اینکه گروه دشمن خیلی کمتر از تهاجم پیشین است به لیائو اعلان جنگ کند.گانگ در آن زمان بیشتر از هفتاد سال داشت اما مردی با تدابیر بی همتا و تکنیک های برجسته بود.او مسیر رودخانه را در منطقه ی ” هونگ هوا جین” با سدی موقتی که از چرم گاو ساخته شده بود بند آورد و هنگامی که سربازان خیتان در حال گذر از رودخانه بودند سد را به منظور جارو کردن دشمن تخریب کرد.در منطقه ی گویجو ؛ گانگ با دشمن عقب نشینی کرده روبرو شد و آنها را منهدم کرد.خیتان ها شکست خورد کننده ای متحمل شدند و تنها چند هزار سرباز در “نبرد گویجو” زنده ماندند.در نتیجه خیتان ها دیگر هرگز در مورد شش منطقه ی شمال غربی گوریو ادعایی نکردند.نکته ی جالب اینکه در این نبرد سربازان گوریو که تنها پیاده نظام بودند با خیتانی های سواره نظام مقابله کردند.به خاطر قدردانی خدمات وی؛ گانگ به عنوان نخست وزیر(بالاترین مقام دولت)در سال ۱۰۳۰ برگزیده شد.بعد از جنگ؛ گانگ از پادشاه خواست تا به وی به دلیل سن بالایش اجازه ی بازنشستگی بدهد.اما پادشاه همچنان به وی اجازه می داد هر سه روز یکبار از دربار بازدید کند.در جون همان سال او اجازه یافت تا بازنشسته شود.گانگ در آرامش زندگی کرد تا اینکه در سال ۱۰۳۲ در سن ۸۴ سالگی فوت کرد.