پادشاه مونمو

پادشاه مونمو:
پادشاه مونمو(متولد:۶۲۶-وفات:۶۸۱) که دوران سلطنتش از سال ۶۶۱ تا سال ۶۸۱ بود؛ سی امین پادشاه شیلا می باشد.معمولا از وی به عنوان اولین پادشاه کشور متحد شیلا نام برده می شود.مونمو پسر پادشاه مویول (یا همان کیم چون چو) و بانو مون میونگ که خواهر کوچکتر فرمانده کیم یوشین بود؛ می باشد.در طی سلطنت پدرش وی اداره ی “پاجین چان”که ظاهرا مسئول امور دریایی بود را هدایت می کرد و نقش کلیدی در توسعه روابط دیپلماتیک با امپراطوری چینی تانگ را داشت.او با نام شاهزاده بوپ مین به دنیا امد و زمانی که وی جایگزین پدرش شد؛ نام مونمو را دریافت کرد.
اتحاد سه امپراطوری:پادشاه مونمو در اواسط یک نبرد طولانی با باکجه و گوگوریو ،مدتی کوتاه بعد از اینکه ژنرال کیم یوشین در سال ۶۶۰ توانست ژنرال گی بک و باکجه را در سابی شکست دهد؛ پادشاه شد.در این نبرد شیلا به طور فزاینده ای توسط تانگ حمایت می شد.سال های اولیه پادشاهی وی صرف تلاش برای شکست دادن گوگوریو شد که شامل یک تلاش بی حاصل در سال ۶۶۱ نیز بود.سرانجام در سال ۶۶۷ وی دستور حمله ای دیگر که منجر به نابودی گوگوریو در سال ۶۶۸ شد را صادر کرد.بعد از اینکه مقاومت توده های کوچک در هم شکست؛ پادشاه مونمو اولین فرمانروایی بود که توانست شبه جزیره کره را که به طور کامل متحد شده بود؛ ببیند.

جنگ با تانگ:پادشاه مونمو سپس با چالش آزادسازی کشورش از تسلط تانگ روبرو شد.بعد از سقوط گوگوریو،تانگ یک دولت نظامی محلی را برای کنترل اتفاقات در شبه جزیره در شهر پیونگ یانگ تاسیس کرد و تلاش کرد کل شبه جزیره از جمله شیلا را به کشور خود ضمیمه کند .برای جلوگیری از این پیشامد؛ مونمو با رهبران مقاوم گوگوریو از جمله”گوم موجام “و “آن سونگ” متحد شد و حمله پیش دستانه ای بر علیه نیروهای تانگ که مناطق سابق باکجه را اشغال کرده بودند؛ تدارک دید.این مبارزه تا سال های اولیه دهه ۶۷۰ میلادی ادامه داشت .در سال ۶۷۴ تانگ و متحد سابق آن شیلا در نبردی فرسایشی رودروی هم قرار گرفتند؛ زیرا پادشاه مونمو بسیاری از مناطق پیشین گوگوریو و باکجه را از تانگ پس گرفت و انگیزه مقاومت در برابر انها را افزایش داد.امپراطور گائو ژونگ(امپراطور تانگ) عصبانی شد و و صراحتا برادر پادشاه مونمو (کیم اینمون ) را رسما به عنوان پادشاه شیلا انتخاب و به “لیو رنگ یو” با یک ارتش ماموریت داد تا به شیلا هجوم ببرند.اما پادشاه مونمو به طور رسمی عذرخواهی کرد و پیشنهاد دادن خراج به تانگ را کرد.امپراطور گائو ژونگ دستور صرف نظر کردن از جنگ را صادر و دستور برگشت کیم اینمون را صادر کرد.
در سال ۶۷۵،”لی جین ژینگ ” با نیروهای “موهه”(ارتش مخصوص ) که تسلیم تانگ شده بودند به خاک شیلا رسید اما نیروهای تانگ توسط ارتش شیلا در دژ مسو شکست خوردند.امپراطور گائوژونگ دستور خروج نیروهای تانگ را از کل شبه جزیره صادر کرده و دولت نظامی محلی را به لیائودونگ منقل کرد و به شیلا اجازه داد تا سرانجام تانگ را از شبه جزیره کره بیرون رانده و مناطقی از شبه جزیره را که در شمال رودخانه “تدونگ “قرار داشت؛ با هم متحد کنند.این پیروزی و حفاظت از استقلال شیلا نقطه عطفی در تاریخ کره محسوب می شود.
بعد از جنگ های اتحاد:مونمو به مدت ۲۰ سال بر شیلای متحد حکومت کرد تا زمانی که وی در سال ۶۸۱ احساس بیماری کرد.در بستر مرگ وی اخرین وصیت های خود را بیان کرده و زمام امور کشور را به پسرش ولیعهد سینمون واگذار کرد.قبل از مرگ وی گفت:”کشور نباید لحظه ای بدون پادشاه بماند.به شاهزاده اجازه دهید قبل از اینکه با تابوت من روبرو شود؛ تاج مرا داشته باشد.جسد مرا بسوزانید و خاکستر مرا در دریا جایی که وال ها زندگی می کنند پراکنده کنید. من تبدیل به اژدهایی خواهم شد و از حمله ی خارجی ها ممانعت خواهم کرد.”
پادشاه سینمون مطابق خواست پدرش عمل کرد و خاکستر وی را از بالای دونگام (به معنی صخره پادشاه که یک جزیره صد متری کوچک سنگی و همچنین یک ساحل بیرونی کره ای می باشد)پراکند.علاوه بر این پادشاه سینمون معبد گومون (معبد دعا برای قدردانی ) را ساخت و ان را به روح پدرش تقدیم کرد.او همچنین راهی دریایی برای اژدهای دریا ساخت تا رفت و امد وی از خشکی و دریا راحت شود.وی عمارتی (اگون)مشرف بر جزیره را ساخت تا پادشاهان اینده برای ادای احترام به پادشاه مونمو بزرگ مشکلی نداشته باشند.
روزی پادشاه سینمون، پدرش و ژنرال کیم یو شین را در خواب می بیند و به او می گویند:”نواختن فلوتی از نی باعث ارامش آسمان ها و زمین می شود”. پادشاه سینمون از خواب بیدار شد و دریا را پیمود و فلوتی از نی که اسمش “مون پوسیک جوک” بود را پیدا کرد.گفته می شود نواخته شدن فلوت پاعث توسل به روح پادشاه مونمو و ژنرال کیم یو شین می شد و سربازان دشمن را به عقب می راند ،بیماری ها را علاج می کرد ،در طول خشکسالی باران می اورد و باعث توقف باران در طول سیل می شد.