هوانگ جین یی
بهترین شاعر زن در ادبیات کره ای،هوانگ جین یی
۲۲ دسامبر کوتاه ترین روز سال می باشد.در کره این روز با نام ” دونگ جی” شناخته می شود.یک شعر باستانی کره ای شب طولانی ۲۲ دسامبر را اینگونه زیرکانه توصیف می کند:
من میخواهم تا این شب زمستانی تاریک را
با نسیم بهاری بپیچم
و آن را شبی که معشوقم به سمتم باز می آید،باز گشایم.
این شعر شب های زمستانی طولانی انتظار برای معشوق شخص را با شب های کوتاه بهاری که با او سپری می کرد؛مقایسه می کند.این شعر توسط شاعر زن مشهور کره ای هوانگ جین یی نوشته شده است.نام وی به عنوان یک گیسانگ میونگ وول (ماه تابان) بود.او در خلال حکومت یازدهمین پادشاه چوسون یعنی پادشاه جانگ جونگ که در قرن شانزدهم فرمانروایی می کرد، می زیست و گیسانگ یا هنرمند ماهری بود.بر اساس منابع تاریخی،او در منطقه ی گه سونگ و در یک خانواده اشرافی متولد شده بود ولی مادر وی از طبقه ی اجتماعی پائینی بود.هوان جین یی از خواندن کتاب های کلاسیک لذت می برد و در شعر با استعداد بود ولی بر اساس قوانین چوسون مجبور بود تا صیغه ی یکی از اشراف زادگان شود.زمانی که مرد جوانی در همسایگی وی عاشق او شد ولی بعدها به دلیل بیماری عشق فوت نمود،او تصمیم گرفت تا به یک هنرمند تبدیل شود.
بر خلاف گیسانگ های دیگر،هوانگ جین یی به همراه استفاده ازجذابیت هایش اشعاری نیز سروده و داستان هایی می نوشت.او مردان را به وسیله ی توانایی های شعری و زیبایی اش مسحور می کرد.حتی اشراف زاده ی رده بالا بیوک گه سو و راهبی به نام جیجوک سونسا نیز فریفته ی زیبایی و اشعار جذاب وی شدند.
زمانی که راهب جیجوک سونسا به دلیل تاثیر وی بودائیت را انکار کرد،هوانگ جین یی به شهرت رسید.او همچنین به منظور آزمایش نجابت و اخلاق محققی مشهور به نام سو گیونگ دوک ،تلاش کرد تا او را اغوا کند.اما علی رغم فریبندگی غیر قابل مقامت وی؛ محقق مشهور از پا نیفتاده و بعدها هوانگ جین یی شاگرد وی شد.
هوانگ جین یی عمرش را صرف سفر به نقاط مختلف کشور و نوشتن اشعاری زیبا در وصف چشم اندازهای زیبای طبیعی نمود.او در سن چهل سالگی فوت نمود و طبق آخرین آرزویش در کنار جاده ای در گه سونگ دفن شد.بعدها مقبره ی وی توسط عاشق سابقش لیم بک هو کشف شد.علی رغم طبقه اجتماعی پائین او، هوانگ جین یی به دلیل زیبایی،هوش و استعداد هنری اش موضوع تحسین بسیاری از محققان بوده است.او یک عاشق فداکار بود و از عمرش به نحو احسنت استفاده کرد.او به عنوان زیباترین بانوی دوران چوسون و شاعری برجسته شناخته می شود.امروزه فیلم ها،رمان ها و درام های تلوزیونی در مورد زندگی فوق العاده وی ساخته می شود.
سلام. خوبی؟
میشه در مورد این روش تنبیه کره ای که تو سریال های کره ای نشون میده چوب میزنند پشت ساق پا توضیح بدی؟ از کجا اومده؟ چه طور رایج شده؟ چرا چوب رو پشت ساق پا میزنند؟ هنوز هم این تنبیه تو کره جنوبی یا کره شمالی انجام میشه یا نه؟
یک پست در موردش بذار لطفا.
سلام.تشکر. عیدت مبارک.
این نوع تنبیه خودش به دو دسته تنبیه با چوب های سبک و سنگین تقسیم بندی می شد. چوب زدن پشت ساق ها از زمان دودمان موسوم رواج پیدا کرده و مخصوصا جرائم سبک بوده. علتش هم مشخصه.کم ترین نوع تنبیه برای یک شخص این نوع تنبیه هست. کره ای ها خودش این نوع تنبیه رو از چینی های مینگ الهام گرفتن و با اندکی تغییرات تو کشور خودشون به اجرا گذاشتن.
سعی میکنم‌ان شالله در آینده یه مطلب در مورد انواع مجازات های کره ای بذارم.
سلام.
ببخشید گفتی که کره ای ها این تنبیه رو از چینی های مینگ الهام گرفتند. در تاریخ چین هم چنین تنبیهی بوده؟!
چینی ها چه جوری میزدند؟ پشت ساق پا میزدند؟
میشه لطفا بگی چی سرچ کنم تو اینترنت که بیاره این تنبیه در تاریخ کره و چین رو. اخه هم میخوام در مورد این تنبیه تو تاریخ کره بیشتر بدونم هم در مورد این تنبیه تو تاریخ چین. تو اینترنت سرچ میکنم چوب زدن و تنبیه در تاریخ کره و چین به جز چندتا میکس سریال چیز دیگه ای نمیاد. یا در مورد این نوع خاص تنبیه نیست.
خیلی عالی میشه اگه یه مطلب در مورد انواع مجازات های کره ای بذاری. افرین. دستت درد نکنه.
سلام. بله در تاریخ چین هم بوده منتها من زیاد به تاریخ چین وارد نیستم که بخوام توضیح بدم.
تو اینترنت سرچ کنید punishment in history of korea
حتما یه مطلب هم میزنم در آینده در مورد این موضوع.
سلام. خوبی؟
عید غدیر دیروز بود گذشت ولی یک تبریک بگم. عیدت مبارک.
من دارم سریال هوانگ جین یی رو میبینم. اوایلش رو دیدم. هنوز کامل ندیدم. ولی همین میزانش رو که دیدم برام یک سوال بزرگ در مورد هوانگ جین یی به وجود اومد.
مادر هوانگ جین یی رقاصه بود و نمیخواست دخترش رقاصه شه. چون طبق قانون باید دختر یک رقاصه، رقاصه میشد، دخترش رو فرستاد به معبد و به رقاصه های دیگه و رئیسش گفت دخترش مرده.
حتی نشون داد که مادر هوانگ جین یی به راهب معبد میگه میخواستم دخترم از این شغل پست دور باشه. دخترم رو از رقاصه شدن دور نگه دار. مادر هوانگ جین یی از راهب میخواد هوانگ جین یی رو از رقاصه شدن دور کنه و نذاره هوانگ جین یی به خاطر علاقه بیاد رقاصه شه.
ولی بانوی رقاصه ای که رئیس مادر هوانگ جین یی بود این موضوع رو میفهمه و یه عده رو میفرسته به معبد تا هوانگ جین یی رو بیارند. ولی وقتی میرسند که هوانگ جین یی که به خاطر رقصیدن و علاقه به رقص به دستور راهب زندانی شده بوده، از معبد فرار کرده چون میخواد خودش رو به رقاصه ها برسونه و رقاصه شه. مادر هوانگ جین یی مردی رو میفرسته که هوانگ جین یی رو که فرار کرده از معبد، پیدا کنه و ببره یک جای امن که دست رقاصه ها بهش نرسه. ولی اون مرد نمیتونه هوانگ جین یی رو پیدا کنه و بانوی رئیس رقاصه ها میاد و میبره مادر هوانگ جین یی رو شکنجه میکنند تا بگه دخترش رو کجا قایم کرده. ولی مادر هوانگ جین یی هر چه قدر هم کتک میخوره میگه دخترم مرده.
در همین حال که میگن مادر هوانگ جین یی اگه بیشتر از این کتک بخوره میمیره و دست هاش رو باز میکنند و دارن میبرندش زندان، هوانگ جین یی میاد و به بانوی رئیس رقاصه ها میگه میخوام رقاصه شم. بانوی رئیس رقاصه ها تشویقش میکنه. ولی مادر هوانگ جین یی زانو میزنه و التماس میکنه و فریاد میزنه و با گریه میگه به هوانگ جین یی، از اینجا برو و تا میتونی دور شو و فرار کن. تو نباید وارد اینجا شی. ولی هوانگ جین یی میخواد رقاصه شه.
هوانگ جین یی رقاصه میشه؟ اخرش هم این شغل رقاصه رو کنار نمیذاره؟ اخه مادرش میگفت شغل پستی هست رقاصه شدن و نمیخواست دخترش رقاصه شه و اون همه سعی کرد دخترش رقاصه نشه و اون همه شکنجه شد که دخترش رقاصه نشه. اخرش هم دخترش رقاصه شد؟! رقاصه هم موند و پشیمون نشد و یاد مادرش نیفتاد و از این شغل بیرون نیومد؟! چرا این جوری؟! دلم برای مادرش میسوزه.
سلام.هم‌رقاصه شد و هم تا آخر عمرش رقاصه موند.