ناقوس پادشاه سونگ دوک ناقوسی برنزی و حجیم و سنگین می باشد که بزرگترین ناقوس موجود در کره است.معنی کامل نام کره ای آن ” ناقوس مقدس (الهی) پادشاه سونگ دوک کبیر” می باشد.این ناقوس به علت یک افسانه درباره ی ریخته گری آن به ناقوس امیله و به خاطر محلی که برای اولین بار در آن نصب شد به ناقوس معبد بونگ دوکسا مشهور شده است.
این ناقوس برای اولین بار توسط پادشاه گیونگ دوک به خاطر بزرگذاشت پدرش پادشاه سونگ دوک سفارش داده شده بود.اما پادشاه گیونگ دوک که در سال ۷۶۵ فوت کرد، هرگز در دوران حیات خود ریخته گری این ناقوس را مشاهده نکرد.ناقوس سرانجام در سال ۷۷۱ و در خلال سلطنت پسر پادشاه گیونگ دوک یعنی پادشاه هه گونگ ریخته گری شد.
این ناقوس که حال در موزه ملی گیونگ جو نگه داری می شود،در ۱۲ دسامبر ۱۹۶۲ به عنوان بیست و نهمین گنج ملی کره ثبت شد.ناقوس دارای ارتفاع ۳.۳۳ متر، قطر ۲.۲۷ متر و ۱۱ تا ۲۵ سانتی متر ضخامت دیواره ها می باشد.موزه ملی کره آن را در سال ۱۹۹۷ وزن نمود و این نتیجه حاصل شد که وزن آن ۱۸.۹ تن می باشد.
گفته می شود زمانی که ناقوس به صدا در می آید،در یک روز صاف صدای آن از ۴۰ مایلی نیز به گوش می رسد.

مشخصات هنری:

ناقوس به عنوان یک شاهکار هنری شیلای متحد شناخته می شود.به دلیل حضور یک مجرای توخالی در قسمت قلاب آن،ناقوس در میان ناقوس های برنزی کره ای یکتا می باشد.تمام ساختار از جمله اجرای تزئینی آن یک گستره ی وسیع از فرکانس های صدایی را ایجاد می کردند.مجرا نیز امواج با فرکانس بالا را جذب کرده و باعث تولید یک ضربان متمایز می شد.
قلاب ناقوس در شکل سر یک اژدها بود.الگوهای برجسته زیادی به مانند الگوهای گل بر روی شانه و لبه در روی ناقوس وجود دارد.همچنین برجسته کاری های گل های لوتوس، برجسته کاری های چمن و یک جفت اپساراس (دوشیزه های اسمانی) نیز بر روی آن وجود دارد.نقطه ی برخورد ناقوس نیز در هیبت یک گل لوتوس ساخته شده بود و مکانش در بین برجسته کاری دو دوشیزه آسمانی قرار داشت.قسمت تحتانی آن در شکل لوزی بود و به ناقوس منظره ای منحصر به فرد در میان ناقوس های شرق می بخشید.
نوشته های روی ناقوس که شامل بیش از هزار حروف هانجا می باشد،نمونه خوبی برای خوشنویسی و کنده کاری کره می باشد.این حروف اطلاعاتی با جزئیات کامل در مورد ناقوص و چرایی ریخته گری آن به ما می دهد.
ستونی که ناقوس بر روی آن آویزان شده است بسیار محکم می باشد.حتی ستونی که با قطر یکسان و آلیاژهای امروزی ساخته شده باشد ممکن است با وزن ناقوس خم شود.هنوز هم ناقوس بر روی همان ستون باستانی که برای مدت چندین قرن دوام اورده است ، آویزان شده است.
چیزی که شگفت انگیز است این است که چگونه مردم شیلای قدیم اینچنین ناقوس بزرگی را اینگونه دقیق و بدون هیچ ابزار مدرنی ریخته گری کردند.ناقوس با ۱۸.۹ تن برنز گداخته ریخته گری شد و هیچ گونه سوراخ تنفسی در آن وجود نداشت آنگونه که دانشمندان ان را یک راز می پندارند.
تحقیقات اخیر بر روی ناقوس امیله به این حقیقت منجر شده است که ناقوس به گونه ای طراحی شده است که صدای آن در تمام جهات به یک اندازه شنیده شده و تاخیر بازتابی آن چیزی در حدود سه دقیقه می باشد که از هر ناقوسی در جهان بیشتر می باشد.
محققین چندین بار سعی کردند تا ناقوس را با متدهای ریخته گری امروزی تکثیر کنند ولی کنکاش تکنولوژی ریخته گری این ناقوس به عنوان وطیفه ای برای مطالعات اینده باقی مانده است.

افسانه:

این ناقوس عموما با نام ناقوس امیله در هر دو زبان انگلیسی و کره ای شناخته می شود.معنی واژه امیله در واژگان شیلا باستان “مادر” می باشد.
بر اساس یک افسانه،اولین باری که ناقوس ریخته گری شد، در زمان ضربه زدن هیچ صدایی از خود ساطع نمی کرد.پادشاهی که ریخته گری ناقوس را خواستار بود مدتی بعد فوت نمود و پسر جوان وی با کمک ملکه مسئولیت ناقوس را بر عهده گرفت.پادشاه چیزی را که پدرش آغاز کرده بود ادامه داد ولی همچنان او موفقیتی نداشت.بعدها راهبی خوابی دید که اگر بچه ای به همراه فلز ریخته گری شود،ناقوس به صدا در می آید.سپس راهب بچه ای را از یک روستا گرفته و به همراه فلز ریخته گری نمود.زمانی که ساخت ناقوس کامل شد،ان در موقع به ضربان در آوردن بهترین و زیباترین صدا را تولید می کرد.
اما بعضی بر این باورند که این افسانه ساخته و پرداخته ی زمان حال می باشد و داستان و نام ها ریشه ای در دهه ۱۹۲۰ میلادی دارند.یک داستان که در مورد ” ناقوس اومیلنه” یا ” ناقوس ایرمیلنه” منتشر شده است، ممکن است در بازگویی دچار تحریفاتی شده باشد.اغلب استدلال های کنونی این است که افسانه ناقوس دیگر با افسانه ناقوس امیله مخلوط شده است.