نویسنده بزرگ گوریو، یی کیو بو

ستاره درخشان ادبیات کره

هر دوره ی تاریخی کره با نویسندگان و محققین مشهوری شناخته می شود.در دوره گوریو، آن نام نویسنده ای به نام یی کیو بو بود که به طور وسیعی حتی توسط نویسندگان هم دوره اش نیز به دلیل استعدادش ستایش می شد.او که در اواسط دوران گوریو متولد شده بود، در میانه ی یک رژیم نظامی و حملات مغول ها در دورانی آشفته زندگی می کرد.او شاهکار جاودانه ی ” حماسه ی پادشاه دونگ میونگ” و بیشتر از ۷۰۰۰ شعر را به رشته تحریر در آورد.

تولد با استعدادی در نوشتن:

یی کیو بو در سال ۱۱۶۸ در منطقه گیونگ گی کنونی متولد شد.در زمانی که بسیار جوان بود، به دلیل استعدادش توانست توجهات را به خود جلب کند زیرا او می توانست یک داستان را با یک بار شنیدن به خاطر بسپارد و همچنین در کنفسیوسیسم، بودائیت و تائویسم نیز خوب بود.زمانی که یی کیو بو ۹ ساله بود،او نوشتن اشعار را شروع کرد و در سن ۱۱ سالگی او تمام افراد دور و برش را با مهارت های شگفت انگیزش در نوشتن متحیر ساخت.اما علی رغم پیش بینی همگان، یی کیو بو در آزمون های کشوری سه مرتبه مردود شد و تا زمانی که به سن ۲۱ سالگی رسید، نتوانسته بود آن آزمون ها را بگذراند. در ان زمان گوریو تحت تسلط رژیم نظامی بود.علی رغم استعدادهای او، یی کیو بو از گرفتن یک مقام عالی در اجتماع و در نتیجه به اشتراک گذاشتن اطلاعاتش منع شده بود. او همواره حریت را می جست و بعد از سال ها سرگردانی او سرانجام شعرهای حماسی بزرگش را نوشت.

دوری جستن از کلیشه ها:

در سال ۱۱۹۳، یی کیو بو ” حماسه های پادشاه دونگ میونگ ” را نوشت و آن کتاب را که شامل ۲۸۲ شعر بود به موسس سلسله گوگوریو تقدیم کرد.آن اولین شعر بلند حماسی در تاریخ کره بود.آن همچنین شامل نکات نویسنده در مورد انگیزه ی او در نوشتن شعر و نسل سلطنتی قبل از تولد پادشاه دونگ میونگ نیز بود.خود شعر جزئیاتی در مورد دوران تولد پادشاه دونگ میونگ تا تاسیس گوگوریو را در خود داشت. یی کیو بو به جای تقلید کورکورانه از سبک چینی که در آن زمان رویه معمول بود، شعر را در یک قالب منحصر به فرد کره ای نگاشت.او با کمک به مردم گوریو در فراگیری آسان در مورد پادشاه دونگ میونگ، راه را برای توسعه ادبیات در کشور هموارتر نمود.او همچنین اشعار زیادی نوشت که در آن با مردمانی که از لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شده بودند ابراز همدردی می کرد. اما تلاش و هم بخشی وی به دلیل زندگی اش بعد از اینکه او در دهه چهارم عمر خود فرد مشهوری شد،محل مشاجرات باقی ماند.

زندگی به عنوان یک فرد مشهور:

در سال ۱۲۰۷، دیکتاتور وقت گوریو چوی چونگ هون ، یی کیو بو را به یک مقام عالی منصوب کرد.از آن نقطه، یی کیو بو به سرعت پله های ترقی در اجتماع را پیمود ولی به دلیل خدمت به رژیم نظامی مورد انتقاد نیز قرار گرفت.اما برخی او را به دلیل همکاری با رژیم نظامی در زمانی به مانند دوران حملات مغول  که کشور به یک رهبری قوی نیاز داشت، مورد تمجید قرار می دهند.یی کیو بو به منظور حفاظت از سرزمین مادری اش چندین پیام دیپلماتیک را نوشت. به لطف شیوایی و فصاحت بیان وی، امپراطور سلسله یوان داوطلبانه سربازان مغولی را از گوریو خارج نمود.

یی کیو بو در سن ۶۹ سالگی از مقامش استعفا داد و باقی عمرش را با نوشتن اشعار، لذت بردن از مشروب و کار با آلتی موسیقیایی به نام گومونگو سپری کرد.او در سال ۱۲۴۱ و در سن ۷۲ سالگی درگذشت.او بزرگترین جمع آوری از نوشته ها و اشعار در تاریخ گوریو را از خود بر جای گذاشت. آثار وی که به محافظت از گوریو در برابر تهاجمات خارجی کمک نمود، به عنوان یک یادگار بسیار پرقیمت در درک ادبیات گوریو باقی مانده است.

تصویر سازی برجسته ی وی را در می توان در یک رباعی به یاد ماندنی به نام ” دو وجه یک ماه در یک چاه ” مشاهده نمود:

” در ژرفای یک چاه واضح از روی صخره ای سبز و خزه گرفته،

تشعشعات ماه تازه بالا امده بازتاب می شود.

در بطری آبی که من پر کرده ام، نیمه ی ماه می درخشد.

من به مانند آینه تنها نصف ماه را گرفتم. ”

اشعار دیگر به خانواده و خود وی می پردازد و انها اغلب فکاهی هایی هستند که با ملایمت آغشته شده اند. مثالی از این نوع اشعار رباعی در شعر ” به سامبک، پسرم، جوان در حال نوشیدن ” قابل مشاهده است.

” تو قطعا می دانی چگونه یک شیشه مشروب را خالی کنی،

قبل از اینکه سال های زیادی بگذرد شاید یکی از روده هایت از بین برود،پس متوقف کن.

راه پدرت را دنبال نکن، همواره نیمه مست بودم.

زیرا مردم در تمام زندگی ات تو را یک پیرو احمق می نامند.”