شخصیت مناقشه برانگیز تاریخی:

در  اواسط سلسله گوریو در قرن سیزدهم میلادی، افرادی که در قدرت بودند کشاورزان را به دلایل مختلفی از زمین های خود محروم می کردند. کشاورزانی که زمین خود را از دست می دادند اغلب به بردگی تنزل پیدا می کردند. به منظور اصلاح این شرایط، برای اولین بار در سال ۱۲۶۹ سیستم مدیریتی برای طبقه بندی زمین های کشاورزی و جمعیت کشاورزان معرفی شد. سازماندهی دولت با هدف اصلاح زمین ها و برده ها از آن پس چندین مرتبه دیگر تکرار شد. دفتر سلطنتی تا سال ۱۳۶۶ در خلال سلطنت پادشاه گونگ مین نقشی حیاتی را ایفا می کرد. آن راهبی بودایی به نام شین دون بود که در خلال این سازماندهی ها به اصلاحاتی مبادرت ورزید.

شین دون به پشتوانه اعتماد پادشاه اکثر قدرت کشور را در دست گرفت. بعضی ها او را یک اصلاح طلب یا انقلابی توصیف می کنند ولی برخی دیگر بر این عقیده هستند که وی یک راهب فاسد و شرور بود که به دلیل طمع قدرت کور شده بود. حال در مورد شین دون که یکی از مناقشه برانگیزترین شخصیت های تاریخی کره می باشد، کاوش های بیشتری انجام می دهیم.

راهبی بودایی در خواب پادشاه گونگ مین که اشک های کشاورزان را پاک می کرد:

شین دون به عنوان پسر یک زن برده در دیری بودایی به دنیا آمد. او بدون پدر و توسط مادر تنهایش پرورش یافت. وی به طور طبیعی یک راهب بودایی شد و دوران کودکی خود را با نام دارمایی خود “پیون جو” سپری نمود.

شین دون برای اولین بار در سال ۱۳۵۸ با پادشاه گونگمین ملاقات نمود. پادشاه که از همراهی طبقه اشراف با قدرت نا امید شده بود، برای انجام اصلاحات به دنبال یک شخصیت جدید می گشت.

شبی پادشاه خوابی دید. در خواب مردی در حال کشتن پادشاه بود که کشیشی بودایی در حال گذر از آن مکان پادشاه را نجات داد. مدت کوتاهی بعد از آن خواب پادشاه شین دون را ملاقات نمود. پادشاه اعتقاد داشت که شین دون کسی جز آن راهب بودایی نیست که او در خوابش دیده بود.

بعد از آن پادشاه متناوبا با وی ملاقات می نمود و به او کنیه ” چونگ هان گوسا” به معنی “عابد روشن ضمیر و با فراغ بال” را داد. شین دون با جدیت شروع به اشتغال در امور کشوری نمود. او مصمم بود تا جامعه فاسد را اصلاح کند.

سیاست وی بر بهبود معیشت مردم تمرکز داشت. پادشاهان قبلی مدیریتی برای طبقه بندی زمین های کشاورزی و جمعیت کشاورزان را ایجاد کرده بودند ولی شین دون تشکیلاتی برای اصلاح سیستم های  زمین و بردگان را مجددا سازمان دهی نمود. او بر روی قانونی متمرکز شد که در آن اشراف را ملزم می کرد تا زمین هایی را که از کشاورزان بی نوا گرفته بودند به صاحبان اصلی شان برگردانند. اگر برده ها یا مردمان با رده اجتماعی پائین می خواستند تا به افراد عادی تبدیل شوند، شین دون به آرزوی آنان جامه عمل می پوشاند. صد البته که کشاورزان و بردگان از او به عنوان یک اصلاح طلب بزرگ یا یک فرد مقدس تمجید می کردند.

پناهی برای اهداف در سایه اعتماد پادشاه:

اما کتابی تاریخی که به عنوان تاریخ گوریو شناخته می شود، شین دون را راهبی شرور توصیف می کند. در آن کتاب او به عنوان فردی که با کلماتش وانمود می کرد مقدس است اما در مورد دیگران وقیحانه صحبت می کرد و در حالیکه زنان را با فریب به روابط ناشایست می کشاند  به آنها صدمه می زد، توصیف شده است. این کتاب همچنین گفته است که علی رغم تمام این رفتارهای مجرمانه، مرد دو چهره در برابر پادشاه کاملا متفاوت ظاهر می شد.

شین دون از هیچ چیزی هراس نداشت زیرا از اعتماد کامل پادشاه برخوردار بود. اشراف از پادشاه تقاضا می کردند تا از این مرد شیطانی دوری جوید و حتی نقشه کشیدند تا از شر وی خلاص شوند. اما پادشاه تنها از ملازم محبوب خود طرفداری می کرد.

با اینحال روابط نزدیک آنها بعد از اینکه شین دون پیشنهاد تغییر محل پایتخت را داد، به تدریج شروع به از هم پاشیدن نمود. زمانی که پادشاه از فزونی رویاهای شین دون آگاه تر شد،تصمیم گرفت تا فاصله خود را با وی حفظ کند. شین دون نقشه خیانت کشید ولی این اقدام وی باعث تبعیدش شد. بعدها سر او از تنش جدا شد.

اصلاح طلب گوریو که به عنوان یک راهب شرور نیز مورد توجه است:

شین دون اختیار قدرت را برای مدت نسبتا کوتاه شش ساله در زمان حکومت پادشاه گونگمین در سلسله گوریو برعهده گرفت. جایگاه سیاسی وی تقریبا غیر طبیعی بود زیرا تنها ریشه در اعتماد عمیق پادشاه داشت. همچنین گفته می شود او فاقد صلاحیت برای یک سیاستمدار بود.

اما وی از یک پست دولتی برای بازگرداندن زمین هایی که اشراف از کشاورزان غصب کرده بودند بهره برد تا آنها را به صاحبان اصلیشان برگرداند. همچنین او سیاستمداران را از طریق سیستم آموزشی سونگ گیونگ وان انتخاب می نمود. ناگفته پیداست که اینها وظایف بسیار مهمی بودند که یک شخص می توانست به دوش بکشد.