نبرد بوسان
نبرد بوسان یا نبرد بوسان پو (نبرد خلیج بوسان) که در سال ۱۵۹۲ اتفاق افتاد، بمبارانی دریایی بر علیه کشتی های ژاپنی لنگر گرفته در بوسان بود. یی سون شین افزون بر ۱۰۰ کشتی ژاپنی را نابود کرده و با کمترین تلفات عقب نشینی نمود. نتیجه این نبرد پیروزی تاکتیکی کره ای ها بود. در حالی که در این نبرد ژاپنی ها ۱۳۰ کشتی خود را از دست دادند، کره ای ها تنها ۵ کشته و ۲۵ زخمی داشتند و هیچ کشتی را از دست رفته ندیدند.
مقدمه:
نیروی دریایی ژاپن بعد از نبرد جزیره هانسان به بوسان عقب نشینی کرده و بر محافظت و بازسازی مواضع خود متمرکز شدند.
در همین حال بازسازی ناوگان چوسون قوای آن را تا ۱۶۶ کشتی افزایش داد. یی سون شین و یی اوک گی با این ناوگان در تاریخ ۲۹ سپتامبر از یوسو حرکت کردند. روز بعد ناوگان کوچک ون گیون به آنها ملحق شده و در کنار یکدیگر به سمت بوسان پیش رفتند. آنها در ۴ اکتبر به مدخل رودخانه ناکدونگ رسیدند و اخباری مبنی بر لنگر انداختن ۵۰۰ کشتی ژاپنی را در بوسان دریافت کردند.
نبرد:
کره ای ها در پنجم اکتبر گرفتار یک باد شرقی قدرتمند شده و به آب های بوسان رسیدند، جایی که آنها با برخی از کشتی های ژاپنی مواجه شدند. تمامی آن ۲۴ کشتی ژاپنی گرفتار کره ای ها شده و نابود گشتند.
آنها در لنگرگاه بوسان متوجه حضور ۴۷۰ کشتی ژاپنی شدند. زمانی که کره ای فاصله خود با ژاپنی ها را کمتر کردند، آنها از کشتی های خود به بیرون پریده و برای سنگر گرفتن به ارتفاعات مشرف به ساحل پناه بردند. کشتی های کره ای با استفاده از تیرهای آتشین بر ناوگان ژاپنی ها آتش گشوده و آنها را سوزاندند در حالیکه ژاپنی ها از بالا و از سنگرگاه خود بر ناوگان کره حمله می کردند. ژاپنی ها حتی با توپ هایی که در بوسان غصب نموده بودند نیز خسارات کمی بر کشتی های جنگی کره ای وارد آوردند. با پایان آن روز ۱۳۰ کشتی ژاپنی نابود شده بود. یی سون شین دستور عقب نشینی صادر کرد و به این ترتیب این نبرد به پایان خود رسید.
عواقب:
اگرچه یی سون شین در اصل در نظر داشت تا روز آینده برگشته و به حمله ادامه دهد، او به این نکته پی برد که این اقدام منجر به در تله افتادن ژاپنی ها در کره می شود. در عوض او تصمیم به یک پیروزی تمام عیار بر نیروهای ژاپنی در داخل کشتی های آنها و نابودی کشتی هایشان در دریا گرفت. این چنین بود که وی ناوگان را در ششم اکتبر متفرق کرده و برای تامین مجدد تدارکات به مرکز فرماندهی در یوسو برگشت.
درود بر امیر عزیز. کارتان عالی است.