مقبره پادشاه موریونگ

مقبره پادشاه موریونگ که با نام مقبره شماره هفت سونگ سان ری نیز شناخته می شود، آرامگاه باستانی پادشاه موریونگ (متوفی ۵۲۳) و ملکه اش (متوفی ۵۲۵) می باشد. مقابر سونگ سان ری شامل قبور پادشاهانی از این دوران می شود که در زمان آنها گونگجو پایتخت بکجه بود و گمان می رود ۱۰ عدد از این مقبره ها را در خود جای داده باشد. تنها ۷ مقبره تا به امروز کشف شده است. تعداد کم مقبره های دست نخورده بکجه این مکان را به یکی از بزرگترین کشفیات باستان شناسی در کره و منبعی حیاتی برای درک سلسله بکجه (یکی از سه پادشاهی) بدل کرده است.

جاذبه اصلی مقابر سونگ سان ری نقاشی های دیواری هست که در دیوارهای مقبره شماره ۶ کشیده شده است. آن تنها مورد از این نوع هنر در جهان بوده که از چینش آجرها برای ایجاد دیوار به وجود آمده است. مقبره به مانند یک تونل طویل شکل یافته است که گردی بالایی آن شبیه یک گنبد می باشد. تصاویر اژدهایی که آتش تنفس می کند در مقبره وجود دارد. تنها بخش هایی از دیوار که تصاویر می بایست کشیده شوند با خاک پوشانده شده بودند و بر روی آن بخش های خاکی چهار نماد (اژدهای آبی، ببر سفید، طاووس قرمز و لاک پشت سیاه) ترسیم گشته است.

مقبره که سایت تاریخی شماره ۱۳ کره می باشد، در شهر گنگجو کره جنوبی امروزی قرار دارد. آن در فهرست پیش بینی شده دولت کره جنوبی برای مکان های میراث جهانی ثبت شده است. مقبره در زمانی که زه کشی آب در قبرهای شماره پنج و شش در سال ۱۹۷۱ کار کرد، به طور اتفاقی کشف شد. آن به دور از غارتگران و دزدان مقبره برای مدت بیش از یک هزاره دست نخورده باقی مانده است و از زمانی که ۱۵۰۰ سال پیش اجساد پادشاه و ملکه در آنجا دفن شده بود، اولین باریست که مفتوح می شود.

نمای ظاهری مقبره به شکل برآمدگی خاکی است که ۲۰ متر شعاع و ۷.۷ متر ارتفاع دارد. اعتقاد بر این است که برآمدگی در اصل بزرگتر بوده است. مقبره یک سیستم زهکشی غیر عادی را به کار می گرفت.

مقبره بر پایه نمونه های اولیه چین جنوبی ساخته شده ولی برای ایجاد یک سبک کره ای عناصری از بکجه و گوگوریو را ترکیب نموده است. تنها عناصر کره ای مقبره شامل شکل طاقی اتاقک و طرح آجر می باشد. تاثیر گوگوریو در نقاشی های دیواری که نقوش لوتوس و صور فلکی را به تصویر می کشد مشاهده می شود. سبک آرامگاه پادشاه موریونگ تنها در منطقه گونگجو یافت شده است. در حالی که رسوم چینی مقابر را در شمال قرار می دهند، این مقبره در جنوب قرار گرفته است. اما بر اساس رسوم چینی پادشاه در بخش شرقی مقبره و ملکه در بخش غربی آن به خاک سپرده شده است.

اتاقک اصلی مستطیلی بوده و از آجرهای سیاه رنگ ساخته شده است. آن ۴.۲ متر در جهت شمالی – جنوبی، ۲.۷۲ متر در جهت شرقی – غربی و ۳.۱۴ متر ارتفاع دارد. در حالیکه دیوارهای شمالی و جنوبی مستقیم ایستاده اند، دیوارهای  غربی و شرقی به سمت داخل خم شده اند و یک سقف طاقی شکل به وجود آورده اند. دیوار جنوبی یک در طاقی شکل (۲.۹ متر طول، ۱.۰۴ متر عرض و ۱.۴۵ متر ارتفاع )دارد که به راهرو و ورودی مقبره منتهی می شود. دیوارهای شرقی و غربی دو طاقچه پیازی شکل یا شعله ای شکل برای نگهداری فانوس ها دارند و دیواره شمالی نیز یک طاقچه اینچنینی دارد. آجرها که اغلب نقوش لوتوس  داشته ولی دیگر تزئینات را نیز به همراه دارد، در ردیف هایی متناوب از آرایش های طولی و عرضی چیده شده اند. از مقبره ۲۹۰۶ شی تاریخی کاوش گردیده و متعاقبا در ۱۰۸ دسته طبقه بندی شده است. مهم ترین اشیا شامل دو جفت نیم تاج سلطنتی که برای پادشاه و ملکه ساخته شده اند و دو کتبه سنگی که حاوی نوشته ها و تاریخ های ارزشمندی است می باشد. سنگ نوشته ها نام و سن پادشاه و ملکه و تاریخ مرگ و خاکسپاری آنها را به دست می دهند که موردی نادر برای مقبره های کره ای می باشد. این تواریخ به شدت ارزشمندند زیرا دقیقا بر تاریخ های موجود در کتاب تاریخ کره یعنی سامگوک ساگی صحه گذاشته و اعتبار مقبره های اطراف که متعلق به دوران سه پادشاهی می باشند را تائید می کنند.

اشیای دیگر شامل سبوهای سلادون چینی، یک کاسه مسی، دستبندها و گوشواره های طلایی و نقره ای، زیر پایی ها، آیینه های برنزی، یک شمشیر با قبه حلقه ای و کفش های طلایی برنز اندود شده می باشند. اجساد در مقبره توسط باقی مانده تابوت های چوبی پوشیده شده اند. متاع های مقبره در زیر تابوت جاسازی شده اند در حالیکه برخی از مصنوعات مهم به مانند شمشیری که در میان تنه پادشاه و نیم تاج و زیور آلاتی که در سر پادشاه و ملکه واقع است، در بدن پادشاه و ملکه قرار دارند.