مقبره شماره ۳ آناک یک مقبره ای اتاقکی متعلق به گوگوریو می باشد که در هوانگ هه جنوبی در کره شمالی واقع است. آن به خاطر نقاشی های دیواری و یک نوشته روی سنگ قبر شناخته می شود. این مکان بخشی از مجموعه مقابر گوگوریو می باشد.

آن در سال ۱۹۴۹ در حالی کشف شد که گنج های ارزشمند آن دزدیده شده بود ولی نقاشی های دیواری در شرایط خوبی قرار داشت.

نوشته روی سنگ قبر و تفسیر آن:

مقبره شماره سه آناک جزو معدود مقابر گوگوریو می باشد که نوشته روی سنگ قبر دارد و به همین دلیل تاریخ آن می تواند مشخص شود. نوشته ۷ خطی روی آن شامل تاریخ ۳۵۷، نام شخصی دونگ شو ، لقب وی، تاریخ تولد و سن او در هنگام وفات می باشد. بر این اساس، برخی از محققین عموما این مکان را به عنوان مقبره دونگ شو در نظر می گیرند. کتیبه دونگ شو این شرح را می دهد که او ژنرالی از ایالت ژیانبی متعلق به پادشاهی یان پیشین در منطقه لیائودونگ بود که در سال ۳۳۶ به گوگوریو فرار کرده و به وی جایگاهی در قلمرو پیشین فرمانداری للانگ داده شد. در حالی که کی. اچ . جی. گاردینر و کیم ون یونگ معتقدند این مکان یک مقبره چینی با کیفیت فوق العاده می باشد، محققین اهل کره شمالی و سایر محققین کره جنوبی بر این باورند که دونگ شو یک مقام مهاجر بوده است. بعلاوه، کیفیت این نقاشی ها و اندازه مقبره نشان می دهد که آن یک مقبره سلطنتی متعلق به گوگوریو می باشد، نظریه ای که اخیرا از سوی آن هوای جون و پاک یونگ سوک مورد حمایت قرار گرفته است. اساتید کره شمالی ادعا می کنند که این مکان مقبره ای بزرگ متعلق به پادشاه میچون یا پادشاه گوگاگ ون می باشد.

نوشته روی سنگ قبر شرایط پیچیده ای را که دونگ شو و گوگوریو در آن قرار داشتند، منعکس می کند. او با عناوین مختلفی نظیر ” وزیر للانگ ” و ” فرماندار چانگ لی، زوانتو و دایفانگ” توصیف شده است. دقیقا مشخص نیست که آیا این عناوین توسط جین شرقی داده شده یا اینکه تنها عناوینی اختصاص یافته به خود می باشد. محققین یکی از عناوین او یعنی ” وزیر للانگ” را با عنوان ” دوک للانگ ” که توسط مورونگ جون از یان پیشین در سال ۳۵۴ به پادشاه گوگاگ وون اعطا شد، هم پیوند می دانند.

نقاشی های دیواری که در مقبره شماره سه آناک یافت شد، تقریبا با آنهایی که مقبره یوان تایزی در لیائونینک کشف شده اند یکسان می باشند.

نقاشی های دیواری:

مقبره شماره سه آناک میزبان چندین نقاشی مشهور دیواری می باشد که هر کدام باعث فهم عمیق تری در مورد زندگی و سلسله مراتب مردم گوگوریو می شود. آن شامل دو تصویر که یکی در دیوار جلویی طرف غربی اتاقک و دیگری در دیوار جنوبی قرار دارد و به ترتیب یک مرد و یک زن را به تصویر می کشد، می باشد. محققین در مورد مالک این مقبره و در نتیجه هویت افرادی که در این نقاشی ها به تصویر کشیده شده اند، اختلاف نظر نظر دارند. بسیاری به دلیل نوشته روی سنگ قبر بر این باورند که آن تصاویر دونگ شو (یک پناهنده از یان پیشین) و همسرش را نشان می دهد در حالیکه برخی دیگر اعتقاد دارند که شخص به تصویر کشیده شده پادشاه گوگاگ وون از گوگوریو می باشد. مرد حاضر در نقاشی دیواری به گونه ای نشان داده شده است که به صورت قائم نشسته و در جناحین آن افرادی که کوتاه تر از او می باشند قرار دارند. او لباس هایی ابریشمی و قرمز رنگ به همراه یک کوان سفید که بر روی یک کوان داخلی سیاه رنگ کشیده شده است به تن کرده و با حالتی بی حرکت مستقیما به نقطه ای زل زده است. نقاشی زن در دیوار جنوبی مقبره و بعد از نقاشی مرد واقع است و جایگاه نشستن او مستقیما به سمت صورت همسرش می باشد. آن زن نیز حالتی سرد داشته ولی شکل چهره وی قابل توجه است. صورت وی به مانند صورت زن هایی که در جناحین وی قرار دارند، پر و گرد است که بر خلاف ساختار چهره ای معمول مردمان گوگوریو بود که صورت هایی دراز و بیضی شکل داشتند.

نقاشی دیواری دیگر در این مقبره یک صحنه صف را به تصویر می کشد که در راهرو قرار دارد. آن شامل ۲۵۰ فرد شامل مالک مقبره می باشد که بر روی یک ارابه گاو کش نشسته است. دیگر افراد گوگوریو که در این نقاشی دیواری نشان داده شده اند شامل اعضای یک گروه راه پیما، حاملان پرچم، پیشخدمت ها و مقامات مدنی می باشند. تعداد کثیر مردم حاضر در صحنه نشان از جایگاه اجتماعی والای مالک مقبره است. ذکر این نکته نیز مهم است که ساختار چهره ای ظاهرا یکسان و سرد مردم در این صحنه نیز دیده می شود. این موضوع می تواند ناشی از این حقیقت باشد که در زمانی که این نقاشی دیواری ایجاد شد، بیان حالات شخصیتی در نقاشی های گوگوریو هنوز هم یک روش توسعه یافته نبود.

داخل اتاقک شرقی یک نقاشی دیواری رنگی را در خود جای داده است که زندگی عادی مردم گوگوریو را به تصویر می کشد. این صحنه شامل یک آشپزخانه، یک انبار ذخیره سازی گوشت، یک انبار غله، آلونگ یک کالسگه و کارکنان خانواده به همراه ویژگی های عادی دیگر است. این نقاشی دیواری به محققین این امکان را می دهد که تشریفات روزانه فرهنگ گوگوریو را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و این بینش را بیابند که خانه مالک این مقبره چگونه می توانست باشد.

منبع: ترجمه شده از ویکی پدیا انگلیسی