گوان گون

گوان گون (۱۳۵۲ – ۱۴۰۹) محقق نئو کنفسیوسی کره ای در آغازین سال های سلسله چوسون و یکی از شاگردان یی سک بود. او یکی از اولین اساتید نئو کنفسیوسی دودمان چوسون است که اثرات پایداری بر ترقی نئو کنفسیوسیسم در کره اعمال نمود.

مقدمه:

گوان گون محقق نئو کنفسیوسی بود که در زمان تغییر حکومت از گوریو (که در آن زمان بودائیت یک فلسفه پیشرو بود ) به چوسون می زیست. او عضوی از خاندان آندونگ گوان بود که تاثیر زیادی در دربار گوریو داشتند. وی یکی از شاگردان یی سک بود و اولین سطح از آزمون های خدمات مدنی را در سن ۱۴ سالگی گذراند. او بعدها به چین رفت و در شش سالی که آنجا بود توانست دومین و سومین سطح از امتحانات را بگذراند. وی بعد از برگشت به کره به حزب وفادار پیوست و در سال ۱۳۸۹ به خاطر دفاع از وزیر وفادار یی سونگین (۱۳۴۹ – ۱۳۹۲) به تبعید فرستاده شد. او زمانی که در تبعید بود به حزبی پیوست که سعی می کردند با آگاه سازی سلسله چینی مینگ مانع از به تخت نشستن یی سونگ گه شوند. زمانی که سیلی که باعث توقف روند این اقدام شد بد شگون تلقی گشت، او از مشارکت در این تلاش منصرف شد. او یک سال بعد از تبعید خود بازگشت و در دهکده یانگ چون که نام مستعار وی نیز از آن گرفته شده است بازنشسته شد. اما پادشاه تجو (حکومت: ۱۳۹۲ – ۱۳۹۸) او را متقاعد کرد تا استعاد خود را وقف سلسله جدید کند.

در ابتدا ناخشنودی از جانب حزب جونگ دو جون باعث به حداقل رسیدن نقش وی شد ولی جونگ دو جون و بسیاری از هم قطارانش در کشمکش جانشینی سال ۱۳۹۸ از صحنه سیاست محو شدند. گوان گون از آن نقطه تا لحظه مرگش به مهم ترین محقق در دولت مبدل گشت. در طول این زمان بود که گوان گون سیستم آموزشی را مجددا به سمت دستاوردهای ادبی هدایت کرد.

اهمیت:

گوان گون در خلال تغییر سلسله ای زندگی و خدمت کرده و سرانجام به یکی از معماران ایدئولوژی نئو کنفسیوسی تبدیل شد که هم استدلال دگرگونی سلسله و هم چهارچوب ایدئولوژیکی را برای ادبیات چوسون ایجاد نمود. او فلسفه ژو ژی را به جامعه کره  معرفی کرد و نوشته های وی به عنوان پایه ای برای محققین آینده به ایفای نقش می پردازند.

در میان نوشته های وی در باب نئو کنفسیوسیم شاید تاثیر گذارترین آنها ایفاک توسول ( ” رساله نموداری برای ورود به یادگیری ” ) باشد. او این کتاب را برای برخی از دانش آموزانی نوشت که در سال ۱۳۹۰ در حالیکه که وی در تبعید بود، با سوالاتی به حضور رسیده بودند. همچنین وی تفاسیری بر کتاب آداب نوشت، وظیفه ای که توسط یی سک به او سپرده شده بود. او متون را مجددا تنظیم کرده و توضیحات خود را به مانند همتایان چینی خود بر آن نوشت. این کار در سال ۱۳۹۱ آغاز شد ولی تنها در سال ۱۴۰۴ به پایان رسید. متاسفانه تفاسیر وی و دیگر متون ادبی امروزه وجود ندارند. گوان گون نظریه ای در مورد آداب و رسوم را گسترش داده و بر نقش آداب و رسوم در به وجود آمدن نظم اجتماعی تاکید می کرد. او آثار موسیقیایی را مجددا تنظیم نمود و اولین بخش را به عنوان نمونه اصلی و قسمت دوم را به عنوان توضیحات دسته بندی کرد.

گوان گون نویسنده توانایی بود و به خاطر سهیم بودنش در چندین متن ضد بودایی شناخته می شود. در این مورد می توان به پیش گفتار وی در کتابی نوشته شده توسط جونگ دو جون به نام ” استدلال هایی بر علیه آقای بودا ” و همچنین مشارکت او در استاندارد سازی قربانی کردن برای آرام سازی ارواح بی قرار اشاره نمود.

آثار:

۱-نمودارها و توضیحاتی پیرامون ورود به یادگیری

۲- بازتاب های سطحی از پنج اثر

۳- یاد افزاشناسی برای چهار کتاب و پنج اثر

۴- هشت مقاله در باب تفاسیری بر یادگیری

۵-  تاریخ مختصری پیرامون دولت شرقی

۶- نصایحی در مورد انتصاب مقامات

۷- توضیحاتی در مورد کتاب آداب

۸- سانگ ته بیول گوک

۹- آثار جمع آوری شده یانگ چون