جوراب های سنتی کره ای

بوسون نوعی جوراب جفتی می باشد که با هانبوک یا لباس سنتی کره ای پوشیده و به منظور محافظت، گرم نگه داشتن و مد ساخته می شد. همچنین آن در رسم الخط هانجا به صورت های جوکویی، جوک گون یا مال نیز نوشته می شود. بر اساس کتاب هونمونگ جاهو نوشته چوی سجین در سال ۱۵۲۷ در خلال سلطنت پادشاه جانگ جونگ از سلسله چوسون (۱۹۱۰-۱۳۹۲)، این نوع جوراب ” بوسیون مال ” نامیده میشد، بنابراین بوسون می تواند قبل از آن زمان با این لفظ مورد خطاب قرار بگیرد.

پادشاهان و ملکه ها بوسون هایی به رنگ قرمز و آبی می پوشیدند که ریسمان هایی به موازات لباس تشریفاتی شان داشت.

دقیقا مشخص نیست که بوسون چه زمانی برای اولین بار پوشیده شد اما مفروض است که بوسون باستانی گونه ای توسعه یافته از یک شلوار یا بوجاگی به منظور محافظت از پا بوده باشد. در خلال دوران سه پادشاهی کره (۵۷ قبل از میلاد – ۶۶۸ بعد از میلاد)، بوسون ساخته شده از ابریشم مورد استفاده قرار می گرفت اما موضوع طبقات اجتماعی آن را محدود کرده بود. در دودمان چوسون  بوسون ساخته شده از یک پارچه سفید بدون توجه به طبقه اجتماعی به استثنای موقعیت های خاص پوشیده میشد.

بوسون از یک درز، پهنای پا، پاشنه، مچ پا و ساق پا تشکیل می شد. پنجه پا به سمت بالا گرایش دارد و مچ پا اندکی از ساق آن باریک تر می باشد. پادشاهان و ملکه ها بوسون هایی به رنگ قرمز و آبی می پوشیدند که ریسمان هایی به موازات لباس تشریفاتی شان داشت.

پس از اینکه سلسله چوسون تجارت خارجی را در قرن نوزدهم میلادی آغاز کرد، جوراب های امروزی جایگزین بوسون شدند و استفاده از این نوع جوراب ها به همراه هانبوک (لباس سنتی کره ای) در جهان جدید به تعطیلات ملی یا مراسمات عروسی محدود شد.

بوسون نوعی جوراب جفتی می باشد که با هانبوک یا لباس سنتی کره ای پوشیده و به منظور محافظت، گرم نگه داشتن و مد ساخته می شد.

انواع:

انواع بوسون می تواند بواسطه مقصود، شکل، و فنون دوخت متفاوت باشد. گوتیون بوسون که گودیول موک بوسون نیز نامیده می شود و نواین بوسون به وسیله شکلشان تعریف می شوند.

بر اساس فنون دوخت، بوسون به پنج دسته سام بوسون، گیوپ بوسون، هات بوسون، نوبی بوسون، و تاره بوسون تقسیم بندی می شود. سام بوسون از قماش و پنبه (سام در کره ای) بیرونی به عنوان پنبه لایه برای گرم نگه داشتن پا و بخشیدن سبک و سیاق به آن تشکیل می شد. گیوپ بوسون از دو لایه (گیوپ) یک قماش بدون پرکنی داخل آن ساخته می شد. هات بوسون از یک لایه (هات) تشکیل می گشت و به عنوان جوراب داخلی به منظور جلوگیری از کثیف شدن بوسون بیرونی پوشیده می شد.

نوبی بوسون از جنس لحاف (نوبی) بود و غالبا برای محافظت از پا در برابر هوای سرد زمستان مورد استفاده قرار می گرفت. این نوع بوسون به دلیل سهولت استعمال پس از تمیزکاری بسیار کاربردی در نظر گرفته می شود. از جمله معایب آن این است که کوک های کوچک زیر و روی پارچه امکان دارد بشکند و یا اینکه آن سفت تر از دیگر انواع بوسون می باشد. تاره بوسون به جوراب های تزئینی برای کودکان گفته می شود. بعد از دوخت به شکل لحاف، تاره بوسون با رشته هایی به رنگ های گوناگون گلدوزی و یک رشته به هر بخش قوزک پا متصل میشد تا درز آنها را در قسمت جلویی بگیرد.

گیلموک بوسون برای سفرهای طولانی مورد استفاده قرار می گرفت و اوسی بوسون که در اواخر عهد چوسون ساخته شد، خطوط تیزی به مانند بذرهای خیار داشت تا احجام پا را برجسته سازد. مردم از نواحی مرکزی اطراف سئول بوسون های مستقیم الخط با یک نوک پائینی باریک را ترجیح می دادند، در حالیکه مردمان ساکن در مناطق جنوبی و شمالی انواع مورب الخط این نوع جوراب ها را می پوشیدند.

اگرچه شکل بوسون جنسیت استفاده کننده از آن را منعکس نمی کند، اما بوسون مردانه درز مستقیم تری نسبت به نوع زنانه آن دارد.

گونه ای از بوسون برای کودکان.

کاربردهای سنتی:

در کنار کاربرد اصلی آن برای محافظت از پا، بوسون به عنوان افسون خوش شانسی نیز به ایفای نقش می پرداخت. زنان خانه دار طرح پای اعضای خانواده شان را داشتند و برای هر کدام از آنان بوسون می دوختند. پس از آن، طرح ها در کیسه ای تزئین شده با الگوهای گل داودی، گل صد تومنی و سایر گل هایی که گمان می رفت خوش شانسی، ثروت و عمر طولانی را به همراه می آورد جمع آوری می شدند.

به محض اینکه دختری از خانه والدینش نقل مکان می کرد، او بایست کیسه را با خود به همراه آورده و یک جفت بوسون برای والدینش می دوخت. بر اساس یک سنت، عروس خانواده در آغاز زمستان برای آرزوی طول عمر و باروری بوسون را برای خانواده شوهرش می دوخت. همچنین زنان یک جفت زیبای بوسون را برای فرستادن به نزد معشوقشان درست می کردند.

قرار دادن بوسون با زنجیرهایی طلایی در داخل گلدان های سفالین به عنوان راهی برای دوری از ارواح شیطانی در نظر گرفته می شد. بوسون به عنوان یک پوشش الهام بخش چندین هنرمند نیز شده است.

بوسون از یک درز، پهنای پا، پاشنه، مچ پا و ساق پا تشکیل می شد.
منبع ویکی پدیا انگلیسی سایت kocis سایت هنرها و فرهنگ

بهترین از سراسر وب

[toppbn]
7 نظرات
  1. آریا می گوید

    بسیار زیبا.دست شما درد نکند.

    1. امیر سیروس پور می گوید

      خواهش میکنم. پاینده باشید.

    2. احسان می گوید

      دوخش که اسون است از روی عکسش هم میشه دوخت

  2. آیسا می گوید

    وای چقدر قشنگه من می خواهم وام از اینا بدوزم لطفاً طریقه دوختنش هم بزارید ممنون

    1. امیر سیروس پور می گوید

      سلام. چشم اگه مطلبی پیدا کردم حتما منتشر میکنم.

    2. احسان می گوید

      خیلی اسون هستش کع
      از رپی عکسش میشه دوخت

  3. آتیلا می گوید

    لطفاً طریقه دوختنش هم بزارید ممنونم می خوام برای عشقم بدوزم

ارسال یک پاسخ