لاخمو/ لاخامو/ سومری لاخاما/ Lahamu/ Lahmu/sum. Lahama/

خدایان بین‌النهرینی؛ ریشه شناسی نام آن‌ها توجیه نشده است. نام آن‌ها یک لقب همگانی برای گروه های آسمانی مانند( آنوناکی و ایگی گی)، در بعضی از متون اسطوره‌شناختی سومری و بابلی است. متون سومری آن‌ها را به انکی _ خدا نسبت می‌دهد. به نظر می‌رسد که آن‌ها به دریا، یا آپسو تعلق دارند و شمارۀ آن‌ها، پنجاه تن است ( چنین است مسلم در انکی و نظم جهانی که در آنجا، پنجاه لاخامای دریا از انکی ستایش می‌کنند) در اینانا و انکی خداوند آن‌ها را برای تعقیب اینانا می‌فرستد. در متن دیگر، آن‌ها موجوداتی مرکب یعنی نیمه ماهی و نیمه انسان هستند. در انوماالیش بابلی، آن‌ها به‌صورت یک جفت، « لاخمو لاخامو ظاهر می‌شوند و ماهیت آب گونۀ آن‌ها از طریق این حقیقت مفهوم می‌شود که آنان زادۀ آپسوتیامات هستند.

همان اصطلاح نیز ظاهراً، در مورد ارواح نگهبان دروازه ها به کار می‌رود که از مدخل‌های بناها در زمان اورسوم و دورۀ بابلی کهن مراقبت می‌کردند.

لاخمو

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی