۶ اسلحه بربرها در جنگ با روم باستان!

۱.تبر جنگی 

تعداد کمی از سلاح های باستانی بربر ها به اندازه تبر ترسناک بود! درحالی که بیشتر جنگجویان قبیله ای در جنگ نیزه یا شمشیر همراه داشتند، سربازان آلمانی تبرهای جنگی سنگینی داشتند که میتوانست با یک ضربه ، زره، سپر و کلاه خود را خرد کند. در ضمن ، فرانک ها، نوعی تبر سبک وزن به نام فرانسیسکا، داشتند که برای پرتاب کردن از آن استفاده می کردند. پروکوپیوس، یک مورخ در قرن ششم ب.م، درباره این تبر فرانسیسکا نوشت: ” سر آهنی این اسلحه، ضخیم و دو لبه آن بسیار تیز بود، در حالی که دسته چوبی آن بسیار کوتاه بود.” “و از آن برای پرتاب کردن به سمت دشمن، شکستن سپر آنها، و کشتنشان استفاده می کردند. ” در واقع تبر تنها یکی از سلاح های بربرها بود. این تبرها در بین گارد وارگانیان_یک باند مزدور از وایکینگ ها که در قرن ۱۰ و ۱۱ محافظ امپراطوری های بیزانس بود_، هم محبوب بود.

۲.دراز شمشیر

شمشیرهای بلند دو لبه یکی از مهمترین سلاح گل ها_مجموعه ای از اقوام قبیله سلتی که در فرانسه، بلژیک و غرب آلمان امروزی زندگی می کردند_ بود. این شمشیرهای آهنی که توسط اهالی کشور گل  استفاده می شد، برخلاف شمشیرهای کوتاهی خنجر مانند گلادیوس رومی ، برای ضرب و شتم دشمن در یک ضربه کشنده رو به پایین طراحی شده بود. این شمشیرها در میادین جنگ جای زیادی برای مانور نداشت، ولی در مبارزات تن به تن و غیر نظامی، با تاکتیک های بربرها، واقعا کشنده و کاربردی بود. دراز شمشیر در جنگ بین گل ها و جمهوری روم ، بسیار مورد استفاده قرار گرفت. وقتی برونوس، سردسته گالی های فرانسه در قرن چهارم ق.م، به ایتالیا حمله کرد، سربازان او از این قداره ها استفاده کردند و زره و سپر دشمن را شکاف دادند و یک ارتش رومی را در کنار رو آلیا، تار و مار کردند. آنها به طرز وحشتناکی به غارت روم دست زدند.

۳.زره زنجیری

قبایل بربر گاهی برای ترساندن دشمن ، برهنه به جنگ می رفتند، اما با اینحال یک سری زره و سپر همراه داشتند. زره زنجیری یکی از موثرترین این زره ها بود که در اروپا توسط قبیله سلت گالیک در قرن سوم ق.م اختراع شد. این زره های گالیک از به هم بافته شدن شبکه ای حلقه های کوچک فلزی ، ساخته می شدند. این زره ها انعطاف پذیر بودند و شخص را از ضربات شدید خنجر و شمشیر محافظت می کرد و به اسانی ضربات را منحرف می کرد. ساخت زره زنجیری خیلی سخت بود _ یک جلیقه شامل ده ها هزار حلقه می شد_، بنابراین این زره ها فقط توسط سردسته و رئسای بربرها و اشراف پوشیده می شد. بعدها رومی ها این زره را برای لژیونها خود طراحی کردند و به دلیل محافظت بالایی که داشت، مورد تقدیر قرار گرفت.

۴.ارابه سلت ها

ژولیوس سزار در طول مبارزاتش در بریتانیا در ۵۵ و ۵۴ ق.م، اولین ژنرال رومی بود که با ارابه های جنگی قابل سلتی روبرو شد. این وسایل نقلیه معمولا توسط دو اسب کشیده می شد که چرخ های آهنی و سکوهای محکم از جنس ترکه و چوب داشت. در جنگ، این ارابه به عنوان حامل پرسنل باستانی عمل می کرد. ارابه ران ، یک سرباز را در محل جنگ پیاده می کرد و می رفت و هر زمان که سرباز زخمی می شد و یا نیاز به عقب نشینی، باز می گشت و او را سوار می کرد. سزار در رابطه با ارابه اینطور نوشته است :”ارابه ها در همه جهات حرکت می کنند و سلاح ها را پرتاب می کنند و با شیهه اسبان و صدای چرخ ارابه، دشمن را می ترسانند. در مواقع لزوم از ارابه پاین می آیند و وارد مبارزه تن به تن می شوند”. بعدها ارابه بریتانیایی در قیام ملکه بودیکا (که چندین قبیله سلتی را علیه روم متحد ساخت) در ۶۰ ب.م، نقش خیره کننده ای داشت. درحالی که بودیکا موفق به ویران ساختن چندین شهر بریتانیای روم شد، ولی ارابه سواران جنگی او در خیابان والتینگ احاطه شدند  و به قتل رسیدند.

۵.فالکاتا

وقتی رومی ها در ۲۱۸ ق.م به اسپانیای امروزی حمله کردند، با قبایل بربر معروف به سلتیبریان ها روبرو شدند. این جنگجویان به خاطر توانایی شان در مبارزات و مهارت شمشیر بازی و شمشیر سازی معروف بودند. یکی از معروف ترین سلاح های آنها، فالکاتا نام داشت، یک شمشیر فولادی خمیده بلند که تا نزدیکی دسته یک لبه است و در انتها دو لبه می شود. این سلاح به گونه ای طراحی شده بود که میتوانست زره را پاره کند. حتی این سلاح میتوانست شمشیرهای رومی را به دو نیم تقسیم کند! فالکاتا در طول ۲۰۰ سال جنگ بربرها با رومیان، خیلی برایشان مفید واقع شد و هانیبال، ژنرال باستانی بارها این سلاح را ستایش کرده بود و سربازان کارتاژی را در طول جنگ دوم پونی به این سلاح مجهز ساخت. سلاح های سلتی ها برای رومی ها هم مفید بود.. آنها با بهترین فولاد فرانسوی، شمشیرهای کوتاه سلتی ها را به شمشیرهای معروف گلادیوس لژیون های رومی تبدیل ساختند.

۶.کمان وارونه

در قرن پنجم ب.م، آتیلا و قوم هان  از شرق به اروپا حمله کرد و در سراسر روم یک جنگ خونین به پا کرد. آنها با سواره نظام ها و تاکتیک های عحیب، غربی ها را شوکه کردند. همچنین سلاح  جدید و خوفناکی داشتند : کمان! اغلب جنگجویان قوم هان، همیشه کمان های مرکب از جنس چوب، رگ و پی، شاخ و استخوان همراه داشتند. این سلاح ها برخلاف کمان غربی ها، به گونه ای ساخته شده بود که باعث میشد تیر ، نیروی گشتاوری بیشتری بگیرد و با سرعت هر چه بیشتر از فاصله ۱۰۰ یاردی، زره دشمن را پاره کند. همچنین از کمان های معمولی کوچکتر بودند و حمل آن آسان بود. کمانداران اسب سوار قوم هان ، به این دلیل معروف بودند که حتی وقتی چهار نعل میتاختند، میتوانستند با دقت زیادی تیر خود را به هدف بزنند.