در طول جنگ جهانی دوم نیرو‌های استرالیایی متوجه شدند که به یک خودروی زرهی سنگین و قابل اعتماد نیاز دارند؛ زیرا بریتانیا قادر به تامین نیاز‌های نیرو‌های استرالیایی نبود و آن‌ها با مشکلات فراوانی مواجه شده بوند..
بنابراین استرالیایی‌ها بلافاصله کار تحقیق و توسعه را آغاز کرده و رینو را با استفاده از یک پیشرانه توسعه یافته و ساخته شده توسط کمپانی جنرال‌موتورز کانادا به تولید رساندند.
رینو دارای پوشش زرهی قابل توجهی و در برابر شلیک گلوله‌های دشمن مقاومتِ قابل قبولی داست. همچنین مهندسان استرالیایی، خودروی زرهی رینو را به دو مسلسل مجهز کرده بودند. با این حال استرالیا خیلی زود متوجه شد که رینو بسیار سنگین بوده و برای ساخت آن باید هزینه زیادی پرداخت کرد و به همین دلیل توسعه و تولید آن متوقف شد.
منبع
سایت برترینها
