جین چه سون

گشودن فصل جدیدی در تاریخ پانسوری

پانسوری گونه ای از موسیقی روایی می باشد که توسط خواننده ای با همراهی یک طبل اجرا می شود. چندین خواننده پانسوری مشهور وجود دارند. گفته می شود زمانیکه هنرمند اسطوره ای پانسوری یی نال چی ” آواز پرنده ” خویش را خواند، در واقع دسته ای از پرندگان به محل اجرا پرواز کردند. استاد پانسوری دیگری به نام جونگ چون پونگ در زمانیکه از محلی به محل دیگر سرگشته بود، آواز خواندن را فرا گرفت. این اتفاق در حالی رخ داد که وی آزمون حکومتی برای اشتغال در ادارت دولتی را گذرانده بود. یی دونگ بک تنها به خاطر استعداد آواز خوانی خویش توانست یک پست دولتی را برای خود تضمین کند، در حالیکه ایم بنگ اول با اجراهای پانسوری عظیم خویش در خلال دوران تاریک استعمار ژاپن بر کره و همچنین جنگ کره باعث تسلی افراد بیشماری گردید.

صدها خواننده در تاریخ سیصد ساله پانسوری ظاهر شدند. برخی از آنها بر دشواری های زندگی خویش فائق آمده و از تعالیم سختگیرانه سربلند ظاهر شدند تا به روشنگری موسیقیایی دست یابند و یکی از مشهورترین خوانندگان عصر خود شوند. واضح هست که تمامی آنان مرد بودند. اما یک خواننده زن مشهور پانسوری در آن زمان های آشفته و در زمانیکه فرهنگ سنتی در حال کمرنگ شدن بود ظاهر شد. نام وی جین چه سون بود.

اگرچه او اولین خواننده پانسوری زن در چوسون به شمار می رود، اما احتمالا وی اولین زنی نیست که پانسوری را اجرا کرده است زیرا شاید گیسنگ های مجلسی پانسوری را قبل از جین اجرا کرده باشند. او استاد اجرای چونهیانگ گا و سیمچونگ گا بود.

شاگرد شین جه هیو

جین چه سون در سال ۱۸۴۷ در روستایی که شغل مردمانش ماهیگری بود بدنیا آمد. او از کودکی استعداد خوانندگی داشت. محل تولد وی در گوچانگ در منطقه جولا شمالی واقع است. مادرش یک شمن و پدرش کمدینی بود که تنها برای اجرا در روستای محلی مورد استفاده قرار می گرفت. دلیل این موضوع این است که وی علیرغم استعداد موسیقیایی شگرفش نتوانسته بود موسیقی رو به صورت قاعده مندی فرا بگیرد. جین با تاثیر پذیری از پدرش از کودکی در رویای خواننده شدن بود. در اواخر قرن نوزدهم میلادی، جین در خلال جشنواره جونجو ته سا سیوپ آوازی را خواند. این جشنواره یک مسابقه اجرا و موسیقی سنتی بود که در آن برخی از بهترین خوانندگان از سراسر کشور به منظور رقابت با یکدیگر دور هم جمع می شدند.

در ابتدا واکنش حضار به گونه ای بی تفاوت بود. آنان اجرای جین را به عنوان ” آهنگ زن ” مردود شمردند و حتی به آن گوش نیز ندادند. اما جین به حضار توجهی نکرد و به خواندن ادامه داد. مردم به تدریج و یکی پس از دیگری به صدای زیبای وی توجه نشان دادند و سرانجام تمامی حضار برای اجرای قدرتمند خواننده زن کف زدند. با دیدن این شرایط، سراینده پانسوری مشهور شین جه هیو به وی نزدیک شد و او را به عنوان شاگردش برگزید.

زنی که ته ون گون عاشقش بود

شین محقق و حامی پانسوری در اواخر عهد چوسون بود. وی ۶ اثر پانسوری تدوین کرد. به لطف آموزگار پانسوریش که استعداد او را تشخیص داد، جین توانست توانایی خویش را کاملا به معرض نمایش بگذارد.

جین چه سون در موسیقی آوازی سنتی و رقص مهارت داشت. او با صدای گیرا و غنی اش توانست در بین شاگردان شین جای بگیرد. در سال ۱۸۶۹ زمانیکه تنها ۲۲ سال سن داشت، وی به یک مهمانی سلطنتی در کاخ گیونگ بوک گونگ دعوت شد.

شاهزاده نائب السلطنته هیونگ سون ته ون گون که پدر پادشاه گوجونگ بود، خوانندگان مشهوری را از سراسر کشور به منظور برگزاری جشنی برای بازسازی قصر دعوت کرده بود. جین به عنوان نماینده ناحیه گوچانگ به ضیافت ملحق شد و قطعاتی از پانسوری را که توسط آموزگارش شین تدوین شده بود خواند. تمامی حضار مجذوب ظاهر زیبا، مهارت های خیره کننده رقص و آواز خوانی بی نظیر وی شدند.

ته ون گون در مورد نام معلمش از وی پرسید و در نهایت شین را به عنوان یک افسر نظامی خرد منصوب کرد. جین عمیقا مورد عشق ته ون گون قرار گرفت و شروع به زندگی کردن در کاخ آنهیون گونگ کرد. بر اساس دایر المعارف دوسان، جین صیغه ته ون گون نیز شد.

شین به خاطر فقدان شاگردش که احساسات عاشقانه ای نیز به او داشت، از نظر روحی ویران شد. شین یک پانسوری با عنوان ” آهنگ شکوفه هلو ” را وقف شاگردش کرد. اما جین چه سون به معلمش دلبستگی داشت و در آرزوی یک زندگی آزادانه به عنوان یک خواننده بود. زمانیکه ته ون گون چهار سال بعد قدرت خویش را از دست داد، جین به زادگاهش و به نزد معلم خویش بازگشت.

یک خواننده ذاتی

متاسفانه شین به دلیل بیماری بین مرگ و زندگی قرار داشت. او ۳۵ سال بزرگتر از جین بود. پس از مرگ شین در سال ۱۸۸۴، جین چه سون ماتم زده به مدت سه سال برایش عزاداری کرد تا اینکه سرانجام بدون به جای گذاشتن اثری از خود ناپدید شد. محل اقامت وی نامشخص می باشد اما شایعات تائید نشده ای در مورد اینکه وی در یک معبد کوچک بودایی در مکانی واقع در گیمجه به روحانیت محلق شد و در تنهایی فوت کرد وجود دارد.

ممکن است این طریقه ای باشد که جین در تاریخ محو شد اما وی در ظهور سایر خوانندگان زن به مانند هو گیوم پا و کانگ سو چون و بسیاری دیگر از هنرمندان زن پانسوری سهیم گشت. جین با استعداد و اشتیاق استثنایی خویش در جهان مردانه پانسوری توانست به رده هایی با عملکرد عالی ملحق شود. او به عنوان یک زن بر محدودیت های اجتماعی غلبه و از موانع اصل و نسب پست خویش گذر کرد تا به اولین خواننده زن پانسوری در چوسون تبدیل شود. به لطف این خواننده استاد، پانسوری به صورت غیر قابل اندازه گیری ژرف و عمیقا غنی شد.