قلیان سفالی

مردم چنان چشم به امیر داشتند که فقط یک بار از زبان امیر در قم شنیده بودند قلیان سفالی چقدر خوب است. همان کافی بود که دیگر مردم با قلیان سفالی حال کنند نه با قلیان انگلیسی.

نمایندگان روس و انگلیس به نزد امیر رفتند و گلایه, که دیگر تجار و مردم ایران قلیان های ما را نمی خرند, چرا که امیر به مردم دستور منع خرید کالاهای فرنگی را داده است و این خلاف توافق و عهد ماست.امیر هم لبخند زد و گفت : من از قلیان های شما بد نگفتم, تنها از قلیان های خودمان خوب گفتم.

امیر آرزوی محدود کردن واردات را در سر داشت. اما حق تجارت آزاد و قراردادهای پادشاهان پیشین با دول خارجه تیرهای او را به سنگ می زد. پس شروع به فرهنگ سازی کرد. شخصا جبه هایش را با پارچه ی ایرانی دوخت و دستور داد که لباس سربازان را نیز با پارچه ی ایرانی بدوزند.
مردم چشم به امیر, لباس هایشان را با پارچه های ایرانی می دوختند و دینارهایشان را در بازار برای کالای ایرانی خرج می کردند.

منبع: کتاب میرزا تقی خان امیرکبیر، نویسنده: مینا چوپانی
شابک : ۹۷۸۶۰۰۶۹۴۱۳۸۷– صفحه ۳۷