این پیمان در تاریخ ۳ آبان ۱۱۹۲ خورشیدی در پی جنگهای ایران و روسیه بین این دو کشور امضاء شد. به دنبال این قرارداد، حکومت قاجار قفقاز، ارمنستان، ایالتهای شرقی گرجستان و بخشهای غربی گرجستان در ساحل دریای سیاه و محالگروزیه (کورنه) از ایران سلب و به روسیه تزاری واگذار کرد.
طی این قرارداد در مجموع ۱۴ ولایت قفقازی ایران (گنجه و قرهباغ، ولایتهای شکی، شیروان، قبه، دربند، بادکوبه، داغستان و گرجستان، محال شورهگل، آچوقباشی، گروزیه، منگریل و آبخاز، بخشی از سرزمین تالش) به تصرف روسها درآمد و حاکمیت بدون منازع ایران بر دریای مازندران خدشهدار شد و سواحل ارزشمند دریای کاسپین برای ایران از دست رفت..