شاه عباس صفوی و تریاک
دکتر علی نیکویی
ali.nikoei1981@gmail.com
شاه عباس یکم در سال‌هاى اول پادشاهى خود با دو چیز به دشمنى برخاست. یکى ریش و دیگرى تریاک. در سال دهم سلطنت خویش فرمان ریش تراشى عام داد و این حکم چنان به خشونت و سختى اجرا شد که در بسیارى از شهرهاى ایران ریش سادات و صلحا را هم تراشیدند.
.
وی که شدیدا مخالف استعمال تریاک بود در مجلس بهشت آیین در ۹۷۶ خورشیدی در جمع سران و درباریان فرمود: گفته شده که جمعى از ملازمان خاصه تریاکی‌اند! ملازمان ما، هرکسى تریاکى است یا تریاک را ترک کند و یا مواجبش قطع و علاوه بر آن مواجب گذشته را هم باز دهد، من تریاکى و بی‌هنر نگاه نمیدارم.
.
شاه عباس که به انضباط ارتش خود علاقه فراوان داشت، شرابخوارى را که یکبار براى مدت کوتاهى منع کرده بود، آزاد کرد ولى نوشیدن آب کوکنار و تریاک خوردن را در بین سپاهیان خویش اکیدا ممنوع کرده بود. زیرا به عقیده او مصرف تریاک شخص را بی‌تفاوت و لاابالی میکند. با این حال اقلیتى از طبقه ممتاز جامعه به خوردن تریاک معتاد بودند و هریک تریاک‌دان زرینِ جواهرنشانى در جیب داشتند.
.
منبع
تاریخ عباسی، جلال الدین محمد یزدی
.
آب کوکنار = آب غلاف غوزه خشخاش
