بنگ جونگ هوان
کودکان به عنوان موجوداتی مستقل:
در اول می ۱۹۲۳، دوازده هزار آگهی با عنوان ” نامه ای سرگشاده به بزرگسالان ” به دست عموم رسید. این نامه بزرگسالان را خطاب قرار می داد که ” بر فرزندانتان دیده تحقیر آمیز نداشته باشید بلکه با آنها با احترام و ملایمت سخن بگوئید. ” در آن زمان به کودکان به عنوان موجوداتی تابع نگریسته و اغلب با آنان ناجوانمردانه رفتار می شد، همچنین آنان با خلقیات سرسختانه ای مجبور می شدند به عنوان بزرگسالان کوچک عمل کنند. بنگ جونگ هوان نویسنده آن نامه اولین شخصی بود که عدم انعطاف این بخش از فرهنگ کره ای را به چالش کشید و ادعا کرد که کودکان موجوداتی مستقل هستند که بایست گرامی داشته شده، مورد احترام قرار گرفته، و مورد توجه قرار گیرند.
” اروینی ” , واژه امید و رویاها:
بنگ جونگ هوان، یک نویسنده کتاب کودک که عمر خود را وقف مسائل مربوط به کودکان کرد، در نهم نوامبر ۱۸۹۹ چشم به جهان گشود. بنگ که نویسنده و هنرمندی با استعداد بود، در نوجوانی به سازمان چوندو ایسم (یا ” مکتب امواج آسمانی ” ) پیوست و دایره ادبی را تاسیس کرد که از طریق آن در ترویج مسائل مربوط به حقوق کودک به صورت فعالانه ای درگیر شد. بنگ به منظور مطالعه فلسفه و هنرهای کودکان در دانشگاه توکیو به ژاپن رفت و گروه کودک چوندو ایسم را در سال ۱۹۲۱ دایر کرد. بنگ در همان سال عازم توری با هدف ایراد سخنرانی شد و نطق های شور انگیزی که بزرگسالان را به احترام و عشق ورزی نسبت به کودکانشان فرا می خواند ارائه داد. او با این کار خود را بیشتر درگیر جنبش حقوق یکسان برای کودکان کرد. در سال ۱۹۲۲، بنگ ” هدیه عشق ” را که ترجمه آثار جمع آوری شده کلاسیک مرتبط با کودکان بود و امید را در قلوب کودکان ستم دیده دوران استعمار تزریق کرد منتشر نمود.
او در سال ۱۹۲۳ واژه ” اورینی ” به معنی ” افراد جوانی که حقوق برابری با بزرگسالان دارند ” را ابداع کرد. در بیستم مارس ۱۹۲۳، بنگ جونگ هوان در تلاش برای عمومی کردن مفهوم ” اورینی ” اولین مجله کودک با نام ” اورینی ” را منتشر نمود. متاسفانه مجله فروش بسیار خوبی نداشت زیرا والدین مبتلا به فقر استطاعت کافی برای خرید آن را برای کودکانشان نداشتند. اما این مجله به صورت گسترده ای یک عصر جدید را در ادبیات کودک کره آغاز کرد. نویسندگان کودک مثل یون گیوک یونگ، ما هه سونگ، و لی ون سو آثار خویش ” بهار در زادگاهم ” ،مبارکباد، سال نو مبارکباد ” و ” ببر و خرمالو خشک شده ” را در این مجله به نمایش گذاشتند.
خود موسس مجله بنگ نیز داستان های روایی شفاهی مرتبط با کودکان را نوشته و در مجله منتشر می کرد، با این کار زمینه برای ادبیات کودک مستحکم تر شد. در اول می ۱۹۲۳ در توکیو ژاپن، بنگ جونگ هوان ” سک دونگ هوی ” که یک سازمان تحقیقاتی مرتبط با مطالعه مسائل کودکان بود را تاسیس کرد و این روز را ” روز کودک ” نامید.
بنگ در ۲۳ جولای ۱۹۳۱ در ۳۱ سالگی بر اثر نارسایی کلیوی چشم از جهان فرو بست. آخرین کلمات وی این بود: ” من کودکان را ترک میکنم. لطفا از آنها به خوبی مواظبت کنید.” روز کودک به علت سرکوبگری حکومت ژاپن از سال ۱۹۳۷ به صورت موقت لغو شد و کره ای مجددا از سال ۱۹۴۶ شروع به جشن گرفتن پنجم می به عنوان روز قدردانی و عشق نسبت به کودکان کردند. بنگ برای همیشه به عنوان یک پیشگام در کشاکش برای حقوق کودک در یادها خواهد ماند و دستاوردهایش برای تلاش ها، فداکاری ها، و عشق بی وقفه به کودکان کره ای مورد تقدیر قرار گرفته است.
انجمن ترجمه ادبی کره شرح حال بنگ را بدین صورت خلاصه کرده است:
” بنگ جونگ هوان پدر ادبیات کودک در کره می باشد. او مجله ادبی کودک یا اورینی را که در حد فاصل بین سال های ۱۹۲۳ تا ۱۹۳۴ چاپ می شد بنیان نهاد و در راستای پایه گذاری داستان های ادبی کودک، آهنگ ها و بازی هایی برای کودکان به عنوان یک ژانر متمایز یاری رساند. داستان های اصیل، ترجمه شده و اتخاذ شده ای که بنگ آنها را در مجله منتشر می کرد، نشان از آگاهی مانوسانه وی در مورد راه هایی می دهد که در آنها سختی های اقتصادی زندگی می تواند کودکان را تحت تاثیر قرار داده و معصومیت آنان را خدشه دار کند. این آثار که غنی از آموزه ها می باشند، این دیدگاه را که خوب سرانجام بر بد ظفر خواهد یافت تقویت می کرد و در جستجوی احیای خلوص کودکان بود. علاوه بر اینچنین کوششهای ادبی، بنگ جونگ هوان به صورت پیوسته در جستجوی راه هایی برای بهبود زندگی کودکان در هر دو بعد فرهنگی و مادی بود. او فستیوال های تئاتر و مطالعات عمومی را به عنوان بخشی از جنبش فرهنگی بزرگ برای کودکان سازماندهی کرد و در تاسیس روز کودک در کره که برای اولین بار در اول می ۱۹۲۲ مشاهده شد کارآمد بود. وی همچنین چندین سازمان برای کودکان مثل انجمن کودکان چون دوگیو و جامعه رنگین کمان را آغاز کرد. بنگ جونگ هوان به همراه کیم گیجون و لی جونگ هو به عنوان اولین قهرمانان حقوق کودک در کره مورد ملاحظه قرار می گیرند.”