آن چانگ نام

نگاه کردن به هواپیمای آن چانگ نام در آسمان بالا:

” در بلندای آسمان به هواپیمای آن چانگ نام بنگر، برای دیدن دوچرخه اوم بوک دونگ به پائین نگاه کن “

این بخشی از متن آهنگی است که در خلال دوران سیاه حاکمیت استعماری ژاپن بر کره، محبوب مردمان کره بود. با تغییر یافتن کلمات این ترانه عامیانه عنوان دار، این سرود به مدت طولانی از محبوبیت زیادی برخوردار بود.  در آن زمان کره ای ها جرات نمی کردند در حضور مردم ژاپن این ترانه را بخوانند ولی کودکان با تعقیب پلیس های ژاپنی تصنیف را با حداکثر صدای خود خوانده و فرار می کردند. به عنوان اولین کره ای که هواپیمایی را بر فراز آسمان گیونگ سونگ (سئول امروزی) به پرواز در آورد، خلبان آن چانگ نام به همراه دوچرخه سواری به نام اوم بوک دونگ غرور ملی مردم کره را که از حکومت استعماری در رنج بودند بالا بردند.

رویای پیشگامی آسمان:

چانگ نام در سال ۱۹۰۰ در سئول به دنیا آمد و زمانیکه چهار ساله بود مادرش را از دست داد. پدرش نیز در زمانی که وی ۱۵ سال داشت درگذشت و هیچ کس توانایی دادن شهریه اش را نداشت. از این روی او مجبور شد تا دبیرستان ویمون را که بعد از فارغ التحصیلیش از مدرسه ابتدایی میدونگ به آن وارد شده بود ترک کند. وی در سال ۱۹۱۹ به ژاپن رفت.

در حالیکه در دبیرستان حضور داشت، بعد از تماشای اجرای آکروباتیک توسط خلبان آمریکایی آرت اسمیت، چانگ نام در خود این علاقه را دید تا آزادانه در آسمان پرواز کند. او در مدرسه خودرو اوساکا در ژاپن حضور بهم رساند و سپس وارد کمپانی ساخت هواپیمای آکابانه شد. وی در سال ۱۹۲۰ وارد مدرسه هوانوردی اُکوری شد و در آنجا طریقه به پرواز درآوردن هواپیماها را آموخت.

چانگ نام در مدرسه پروازی عالی بود و تنها سه ماه برای وی طول کشید تا از یک دوره آموزشی سه ماهه فارغ شود. درست بعد از فارغ التحصیلی اش، مدرسه او را به عنوان معلم استخدام کرد. او تنها کره ای بود که که برای شرکت در اولین آزمون گواهینامه خلبانی که توسط دیوان هوانوردی ژاپن در می ۱۹۲۱ برگزار می شد درخواست داد. او در امتحان اول شد و بدون شرکت در آزمون های بیشتر توانست پروانه خلبانی درجه اول را دریافت کند.

اما بعد از مشاهده قتل عام کره ای های حاضر در ژاپن که بعد زلزله بزرگ کانتو در اول سپتامبر ۱۹۲۳ به وقوع پیوست، او مصمم گشت تا در برابر حاکمیت استعماری ژاپن بر کره به مبارزه بپردازد.

اولین خلبان کره ای که بر فراز آسمان کره پرواز کرد:

آن زمان در طی مصاحبه اش با یک روزنامه محلی، چانگ نام امیدواری خویش را برای تاسیس یک مدرسه هوایی در کره در زمان برگشتش به وطن بیان کرد. او میخواست اصول هوانوردی را به افراد جوان آموزش دهد. وی همچنین گفته بود که به زودی یک هواپیما را در کشور زادگاهش به پرواز در خواهد آورد.

چانگ نام در نوامبر ۱۹۲۲ در مسابقه هوایی که در آن خلبانان فاصله بین اوساکا تا توکیو را می پیمودند اول شد. اما تا دسامبر ۱۹۲۲ پرواز او در کره مورد تایید قرار نگرفت. در پی جنبش استقلال خواهانه اول مارس ۱۹۱۹، ژاندارم ژاپن در کره در مورد هر رویدادی در کره که ممکن است جمعیت زیادی را دور هم گرد آورد، محتاط بود. او در دهم دسامبر یک پرواز آزمایشی تاریخی را در میدان هوایی در یواویدو سئول اجرا کرد.

بیش از پنجاه هزار فرد در سئول، شهری که در آن زمان سیصد هزار نفر جمعیت داشت، در یک ساحل با شن هایی سفید در یواویدو به منظور تماشای پرواز چانگ نام دور هم جمع شده بودند. زمانی که هواپیمایش با نام ” گیوم گنگ ” با نقشه ای از کره که بر روی سطح آن حک شده بود در آسمان اوج گرفت، حضار دایره تشویقی بزرگی را برای خلبانی که برای اولین بار به عنوان یک کره ای بر روی آسمان کره پرواز می کرد ترتیب دادند.

پرواز برای استقلال:

پرواز چانگ نام به مردم افسرده کره که کشورشان را از دست داده بودند، امید و فراغت بخشید. اما او همانگونه که در نوشته هایش در ویرایش ژانویه مجله ای در سال ۱۹۲۳ قابل مشاهده است، شخصا احساسات آمیخته ای داشت. در آنجا وی احساسات خویش را در مورد واقعیت ناگواری که کشورش با آن روبروست بیان کرده است:

” آسمان گیونگ سونگ من! آن همواره مرا به گرمی در آغوش خواهد کشید. من نمی توانستم آنسو تر بروم و از این روی در هواپیمایم تنها بر روی دروازه استقلال پرواز کردم. مردم در زندان سودمون بایست چیزی را بالای سرشان دیده باشند. من تمام راه را به منطقه ای پرواز کردم که برادرانم زندانی شده بودند. در شگفتم که چه تعداد از مردم می توانند منظورم را متوجه شوند.”

چانگ نام که مصمم بود خویشتن را وقف جنبش استقلال کره کند، در دسامبر ۱۹۲۴ به چین رفت. با اعتقاد راسخ به اینکه مهارت های هوانوردیش می تواند در دستیابی به این هدف کارساز باشد، او از هیچ تلاشی برای استقلال کشورش دریغ نکرد. وی به گروهی ضد ژاپنی پیوست و به آن گروه برای تاسیس یک آکادمی هوانوردی کره ای  ۶۰۰ ون که در آن زمان پول زیادی به شمار می رفت کمک کرد. بنا به توصیه لیو وون هیونگ، وی در سال ۱۹۲۶ به ارتش ین هسی شان پیوست و به تای یوان نقل مکان کرد، جایی که به معلم آکادمی هوانوردی شانژی مبدل گشت. متاسفانه چانگ نام در یک سانحه هوایی در خلال یک پرواز آموزشی در آوریل ۱۹۳۰ درگذشت و رویای خلبان ۲۹ ساله به پایان رسید.

حرکت در آنسوی عنوان ” اولین ” :

چانگ نام مدت ها به عنوان اولین خلبان کره ای شناخته می شد. اما لقب ” اولین در کره ” مدت زیادی دوام نیاورد زیرا هوانوادان کره ای آموزش دیده در آمریکا توسط فعال استقلال طلب روه بک رین از دولت در تبعید جمهوری کره، در حدود یکسال قبل از مرگ چانگ نام به خلبان تبدیل شدند.

او یقینا همچنان اولین خلبان کره ای است که بر فراز آسمان کره پرواز کرده است. وی قهرمان دیگری بود که رویای استقلال کشور را در آسمان آبی دنبال کرد و به مردم کره کمک کرد تا در طی دوران تاریک استعمار غرور بیکرانی داشته باشند.

او بعد از مرگ و در سال ۲۰۰۳ نشان لیاقت برای بنیان گذاری کشور را از سوی دولت کره جنوبی دریافت کرد.