محکوم شدن سربازان در ایرلند

مناقشه های بسیاری در آن زمان در کشورهای اروپایی وجود داشت مبنی بر این که آیا ورود به نبرد ضروری است یا خیر اما هیچ کشوری با کسانی که مانع نفوذ بیشتر نازی های در اروپا شدند مانند ایرلند رفتار نکرد. در طول دوران جنگ جهانی دوم، ایرلند بی طرفی خود را اعلام کرد اما با این وجود ۴۲.۰۰۰ ایرلندی برای شرکت در نبردها به ارتش بریتانیا پیوستند. در آن زمان تنها ۲۰ سال از جدایی ایرلند از بریتانیا می گذشت و برای این استقلال نبردهای سختی بین دو طرف درگرفته و نفرت نسبت به یکدیگر در هر دو گروه دیده می شد.

سربازان ایرلندی که خانه و کاشانه ی خود را رها کرده تا در جنگ علیه نازی ها به بریتانیا کمک کنند فراری قلمداد شده و کسانی که بعدها به خانه برگشتند دیدند که دیگر جایی برای آن ها وجود ندارد حدود ۵.۰۰۰ نفر از این مردان که در نبرد بازپس گیری نرماندی شرکت داشته، زندانیان اردوگاه های مرگ را نجات داده و در نبرد بولژ جنگیده بودند بعد از بازگشت به خانه متوجه شدند که در «فهرست مرگ تدریجی» قرار گرفته اند.

همسایگانشان از آن ها متنفر بوده، از ارتش اخراج شده، تمامی حقوق و مزایای آن ها قطع شده و اسم آن ها به تمامی مراکز و ادارات دولتی و غیردولتی فرستاده شده بود تا از استخدام آن ها جلوگیری شود. بسیاری از آن ها چاره ای جز ترک دوباره وطن خود نداشتند زیرا نه کاری برای آن ها وجود داشت و نه خانواده ای داشتند. در نهایت باقیمانده ی این افراد در سال ۲۰۱۳ بخشیده شدند.