گورو ارجن
گورو ارجن پنجمین رهبر و پیشوای مذهبی آیین سیک زاده شده در آمریتسار، پنجاب، هند در سال ۱۵۶۳ – مرگ در لاهور، پاکستان در سال ۱۶۰۶ میلادی) که پس از مرگ گورو رامداس به عنوان گورو برگزیده شد.او در گوئیندوال روستایی در نزدیکی آمریتسار زاده شد و کوچکترین پسر گورو رامداس از بی بی بهانی دختر گورو امرداس بود. ارجن، پیش از مرگ وصیت کرد که پسرش هرگوبیند پیشوایی معنوی آئین سیک را برعهده بگیرد.
گورو ارجن ۲۵ سال رهبری و پیشوایی سیک ها را بر عهده داست در این مدت وی شهر آمریتسار را پایه نهاد. و شهرهای دیگری چون تاران تران و کارتاپور را بنا نهاد. او در لاهور معبد بزرگی ساخت که بوردین نامیده شد. شهر آمریتسار در این زمان، به شهر مقدس سیک‌ها تبدیل شد و جمعیت بسیاری را به خود جذب کرد.
یکی از مهم ترین کارهای گورو ارجن این بود که نوشته‌های چهار گوروی پیشین را گردآوری کرد و آنها را به نظم درآورد؛ این مجموعه که آدیگرانت نامیده شد، مهم‌ترین اشعار و سرودهای مذهبی آئین سیک را تشکیل می‌دهند. آدیگرانت تنها کتابی است که نخستین دست نوشته آن، به خط بهای گورداس امروز برجای مانده‌است.گورو ارجن یکی از یاران نزدیک نانک به نام بهایی بودا را به عنوان کاهن اعظم معبد طلایی برگزید. در زمان ارجن، قوانین ویژه‌ای برای پیروان آئین سیک تدوین شد که به سریبران مشهور شد.ارجن با اکبرشاه روابط دوستانه‌ای برقرار کرد؛ اما پس از مرگ اکبر و به پادشاهی رسیدن جهانگیر، گورو ارجن دستگیر شد و مورد شکنجه قرار گرفت و در زیر شکنجه درگذشت.
