۱ اصالت طبقات ؛ ((… زرتشت همه خدایان را بیرون رانده بود و از یک خدا و یک ((اهورامزدا)) گفته بود، که یگانه است ؛ و خداى فقیر و غنى ، موبد و غیر موبد (همه و همه ) فقط یک خداوند است : ((اهورامزدا)). اما ((موبدان )) خداى یگانه زرتشت را تجلى تثلیثى دادند و گفتند که : زرتشت خود فرموده که ((آتش ))، رمز و اشاره اى از جهان ملکوتى اهورایى است و باید ((آتش )) را تقدیس کرد و احترام گذاشت .
آنگاه موبدان ، آتش (رمز و اشاره اهورائى ) را به سه قسمت کردند و سه آتش ساختند: یکى در استخر (فارس ) که آتش روحانیان و موبدان بود، و یکى در آذربایجان ، که آتش شاهزادگان و جنگجویان ، و سومین آتش ((ریوند)) که آتش دهقانان و کشاورزان بود. بنابراین ، ((موبدان ))، توحید زرتشت را به صورت یک زیربناى((شرک )) در آوردند و این دیگر مهارت شگفت انگیزى است …))
2 اصالت روحانیت ؛ ((مقام موبدى موروثى بود. موبدزاده ، چه بد و چه خوب ، جانشین پدر مى شد. فقط کافى بود که مقدارى قوانین و حرکات و رسومى را بیاموزد. براى موبد شدن ، و به جامه روحانیت زرتشتى در آمدن ، علم شناخت دین لازم نیست ، فقط باید مراسم پیچیده نذر و قربانى و تشریفات عمومى را دانست و ادعیه اى را حفظ داشت ، همین … در دین زرتشت ، هر طبقه اى خداى خاص خویش دارد، و روحانیون خداى روحانى …))
3 شرک ، تعدد خدایان ؛ ((در مذهب زرتشتى ، غیر از امشاسپندان خدایان دیگرى نیز وجود دارند:۱ سروش ؛ مظهر اطاعت و تقوى و عبودیت انسان است ، و مظهر روحانیونى که تبلیغ کنندگان اطاعت و عبادت خدایند در زمین .
۲ فره ایزدى روح مقدسى است که برکت و تقدس ایجاد مى کند و وارد هر روح و جانى که بشود، توفیق پیدا مى کند و به عافیت و سلامت یا به سلطنت و مقام و قدرت مى رسد، و در دنیا و آخرت ، نجات مى یابد. با نیایش و پرستش ((اهورا مزدا)) مى توان ((فره ایزدى )) یافت ، و ((فره ایزدى )) اگر وارد روحى بشود، صاحب آن روح ((سعید)) مى شود، و اگر نه ، ((شقى )) مى ماند.
3 منتر؛ این همان کلمه اى است که هنوز هم هست . مى گوییم : ((منترش کرده اند)) یا ((منتر شده است )). ((منتر)) عبارت بوده است از کلمات مقدس و اوراد و دعاهایى که مى بایست با زبان و دهان و لباس و دست و پا و… پاک ، خوانده مى شد، یا بعضى از حالات و مراسم خاص مذهبى و روحانى بود که مى بایست بوسیله موبد رسمى با قرائت و آهنگ خاص القاء و بیان مى شد…))
آنچه نقل گردید، بیان جامعه شناختى مذهب زرتشت بود که توسط برجسته ترین محقق و متخصص در تاریخ ادیان و مذاهب شرقى مطرح گردیده است . این ترسیم ، محققانه ترین و منصفانه ترین قضاوتى است که پیرامون مذهب زرتشت بعمل آمد است .
“افکار نیک”؟ “افکار” دیگه چیه؟! پندار نیک.
پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک.
پیشینه‌ی ما ایرانیان. نه “ناریخ”.
نام، نه “اسم”.