آئین زرتشتیان غالبا مبتنى بر مذهب اوستائى اعصار اخیر است و سادگى و بساطت ابتدائى زمان زرتشت را از دست داده است . این نکته از مطالعه رسوم و جشنهاى سالیانه که آنها به عمل مى آورند، بخوبى مشهود مى شود.
از آن جمله ، ایشان را عیدى مخصوص پرستش و نیاش مهر (میترا) است که در آن روز خداى آفتاب به پرستندگان خود راستى و مهربانى و پاکى ضمیر و روشنائى دل عطا مى فرماید.
جشن بزرگتر و مهمتر آن است که در فروردین گرفته مى شود و آن را به نام خدائىکه بر ارواح گذشتگان (فره وش ها) نظر دارد، بر پا مى سازند. این جشن مدت ده روزبه طول مى انجامد. گویند که در این مدت فره وش ها به دیدار بازماندگان وفرزندزادگان خود مى آیند.
از این رو براى شادباش و خیر مقدم آنها در روى کوههاى یادر برابر برج خاموشان تشریفات خاصى بجا مى آورند. جشن دیگرى ویژه و هومنه (=بهمن ) است که حافظ جانوران نیک و دواب سودمند است . در آن هنگام زرتشتیان به حیوانات مفید بى آزار نوازشهایى مى کنند. زرتشتیان جشنهاى عدیده به نام هر یک ازعوامل و عناصر آفرینش یعنى آسمان و زمین و آب و نباتات و حیوانات و آدمیان بر پا مىدارند.
