سر محور اساسى آئین زرتشت

اساس دیانت زرتشت

اساس دیانت زرتشت بر سه محور: ((اندیشه نیک ، گفتار نیک ، کردار نیک ))، قرار دارد و به همان اندازه که تاکید بر راستى و درستى شده است ، به دورى از دروغ و ناپاکى توصیه گردیده است . چرا که دروغ گویان را به عذاب جهنم وعده داده و راستگویان را ثواب بهشت نوید داده است . بنابراین اساس این دیانت بر راستى و درستى بنا نهاده شده و نقطه ضد آن ردوغ و نادرستى است . تمام قواى عالم ناشى از راستى و ردوغ مى باشد.

در ((گاتها)) آمده : ((به بهترین سخنان گوش فرا دهید، میان دو آئین راستى و دروغ خود داورى کنید. در آغاز، هنگامى که این دو گوهر بیکدیگر پیوستند، زندگى و مرگ را پدید آوردند. لذا در این جهان دروغ پرستان گرفتار بدترین زندگى هستند و پیروان راستى از نیکوترین مکانها و جایگاهها برخوردارند.)) و این ، ثنویت اخلاقى آئین زرتشت را نشان مى دهد.

اساس دیانت زرتشت در اوستا

در ((یسناى ۴۶ / ۱۱)) آمده است که : ((راه نجات در اوستا راستى و درستى است ، بهشت به معنى جهان پاکى و راستى مى باشد و دوزخ ، خانه دروغگویان نامیده شده که تبهکاران در آن براى همیشه مخلد مى باشند.))
در ((یشت ۱۰))، آمده است که هدف زرتشت ، ((راستى )) است . ((دروغ )) با مرگ قرین است . در اوستا آمده که : بدمنشى که به ((میترا)) دروغ گوید، مرگ را به تمام سرزمینها مى آورد. در ((یسناى ۴۷ / ۲)) آمده است که : زرتشت از((اهورامزدا)) سئوال مى کند که : ((کیست که روز نخست پدر راستى گردید؟))
در ((یسناى ۳۱ / ۸)) آمده است که : ((توئى آفریننده راستى .)) در ((یسناى ۳۱ / ۲۰)) آمده است که : دوستدار راستى از ذلت بدور است . اما دروغ پرستان چنین خواهند بود.))

در ((یسناى ۴۹ / ۴)) آمده است که : دوزخ جایگاه دروغگویان است .))
در ((یسناى ۳۱ / ۱۰)) آمده است که : ((هیچ کس از شما نباید به سخنان دروغ و دستور دروغ پرست گوش دهد.)) در ((فرگرد ۴۵)) آمده است که : ((دوزخ )) رون مردى را دیدم که بدنش را ((کرم )) مى خورد. فرشته در پاسخ من گفت : این مرد در دنیا شهادت دروغ داده است .))
در ((فرگرد ۳۳)) آمده است که : ((مردى را دیدم در دوزخ ، که زبانش را کرم همى خورد، از فرشته پرسیدم : گناه او چه بوده است ؟ گفت : در دنیا دروغ گفته است .))
در ((وندیداد، فرگرد ۱۸ / ۱۷)) آمده است که :
((اى مردم ! برخیزید، بهترین پرهیزگارى را ستایش کنید. از سه چیز خوب (پندار، گفتار و کردار نیک ) برنگردید.))
در ((یسناى ۴۹)) مى گوید: ((در اوستا)) آمده است ، کسانى که با زبان خود در میان دوستان خشم و ستم را پراکنده سازند و مخالف تربیت ستوارن باشند، در آنها کردار زشت غالب است ، نه کردار نیک . و به سبب عقاید دروغشان به سراى دیو در آیند.))

در فرگرد ۲)) آمده است : ((دیدم روان مردى را که زبان او را از دهانش ‍ بیرون کشیده اندو ((خستران )) ( جانوران موذى همى جوند. سروش در پاسخ من گفت : این مرد به گیتىسخن چینى کرده است .))
در ((وندیداد، فرگرد ۴)) در رابطه با خلف وعده و بدعهدى نکوهش ‍ فراوان شده است . در ((اوستا)) آمده است : ((کسى که خلف وعده کند، دزدى وعده است . و باید شب و روز در فکرى وفاى به عهد بود.))
((اهورامزدا، شش نوع ((عهد)) مقرر داشت :
1 عهد قولى ، ۲ عهد دستى (دست بهم دادن )، ۳ عهد رمزى که استخوان حیوان اهلى شکنند و به طرف وعده دهند)، ۴ عهد ستوردادن ، ۵ عهد غلام دادن ، ۶ عهد یک دهم دادن . عهد بعدى عهد قبلى را باطل مى کند.)) آنگاه سزاى بد عهد را تعیین فرموده که : ((در این دنیا باید صد تازیانه بخورد و در آن دنیا متحمل گناهان صدها هزار از اقرباى خود گردد.))
در ((فرگرد ۵۹)) آمده است که : ((دوزخ روان عهد شکن را دیدیم که او را مهمیز کشیده و سنگ و تبر زین بر او مى کوبند.))
در ((یسناى ۴۴)) آمده است که : ((چیست سزاى آن کس که در این جهان به ((وعده )) خود وفا نکرده و ((مزد)) کار و خدمت دیگرى را نپرداخته است ؟))

و ((وندیداد ۱۸)) آمده است : ((دیو در پاسخ سروش گفت : چهار دسته از مردم مرا بدون مجامعت ، حامله کنند: ۱ کسانى که چیز کم قیمت به مردم پرهیزگار دهند…))
در ((ارتاویرافنامه ، باب ۲۷۸)) آمده است که : ((روان مردى را دیدم که خاک و خاکستر به خوردش مى دهند. از فرشته سئوال کردم . در پاسخ من گفت : این مرد در دنیا ((دلو)) و ((سنگ اندازه )) در دست نداشت و آبدر شراب ریخت و خاک به غله آمیخت و به بهاى گران فروخت و از نیکان چیز دزدید و ربود.))
در ((فرگرد ۴۹ و ۸۰)) آمده است که : ((روان گران فروشى را در ((دوزخ )) آویزان دیدم ، و نیز زمین خوارى را دیدم که مدفوع و پلید آدمى و حیوان همى خورد.))

منبع : کتاب تاریخ ادیان و مذاهب جهان جلد اول اثر عبداللّه مبلغى آبادانى

نشر الکترونیکی به کوشش اِنی کاظمی در سایت تاریخ ما.