سومین آلبوم روزبه آذر به نام دژاوو منتشر شد

عصر روز پنجشنبه، ۱۲ خرداد ۱۴۰۱، جلسه ای با عنوان آیین رو نمایی و امضای آلبوم موسیقی دژاوو، در نگارخانه رادین مشهد، با حضور علاقمندان، هنرمندان و اساتید رشته های گوناگون هنری برگزار شد.

در این مراسم روزبه آذر درباره چگونگی شکل‌گیری قطعات آلبوم توضیحاتی ارایه کرد. او گفت: قطعات این آلبوم بین سال های ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۰ ساخته شده و در طی این سال‌ها به طور مرتب توسط یک گروه موسیقی تمرین شده تا به مرحله ضبط برسد.

آلبوم دژاوو شامل ۸ قطعه است که ۵ قطعه ساخته روزبه آذر، دو قطعه با سبک کلزمر ساخته  ژوزف هارتمن و تنظیم روزبه آذر، و یک قطعه برداشتی آزاد از قطعه شناخته شده بسامه موچو اثر کنسویلو ولاسکز است.

آذر درباره‌ی نقش دیگر نوازندگان در این آلبوم می گوید: من تم‌های اصلی را به نوازندگانی که به توانمندی‌شان اعتماد داشتم می‌دادم و آنها را آزاد می‌گذاشتم تا این تم‌ها را بر اساس ذائقه خودشان اجرا کنند. بنابراین رویکرد، این آلبوم به نوعی یک اثر کارگاهی محسوب می‌شود.

قطعات این آلبوم شامل مونولوگ در قرنطینه، لیبل، شمال شرق، درخشش، یانکل، مرا بسیار ببوس، فرا و دژاوو است. در این میان قطعه مونولوگ در قرنطینه تحت تاثیر دوران قرنطینه همه گیری کرونا و به قصد انتشار به صورت تک ترک ساخته شده بود که بعدا در آلبوم قرار گرفت. قطعه‌ی فرا هم پس از فوت استاد فرامرز شُکرخواه، نوازنده و سازنده‌ی تار و سه تار، به یاد ایشان ساخته شد.

وی افزود: تولید نسخه فیزیکی آلبوم، هرچند در گذشته امری عادی به حساب می‌آمده، امروزه کاری پرهزینه و لوکس محسوب می‌شود چراکه مدت‌هاست انتشار موسیقی را پلتفرم‌های آنلاین بر عهده گرفته‌اند و مخاطبان موسیقی را به جای دستگاه‌های پخش، از طریق موبایل‌هایشان می‌شنوند.

این اثر بر روی پلتفرم های گوناگون از جمله بیپ تونز، ساوند کلاود، اسپاتیفای، آی تونز و … قرارگرفته و قابل دسترس است. همچنین نسخه فیزیکی آلبوم از طریق صفحه اینستاگرام روزبه آذر نیز قابل تهیه است.

روزبه آذر در این آلبوم، آهنگسازی و نوازندگی گیتار را بر عهده داشته، در کنار او یاشار شمس نوازنده گیتار دو، علی فربدنیا نوازنده کلارینت، روزبه زورچنگ و آرمان پارسیان نوازندگان گیتار باس، آلا شوکودکو نوازنده ویولنسل، مرتضی محبی نوازنده پرکاشن، شروین شروه نوازنده پیانو و سینتی سایزر و علی مداح نوازنده ویولن از دیگر نوازندگان این آلبوم بوده اند.

او در پاسخ به این سوال که چرا هر یک از سه آلبوم منتشر شده به لحاظ رویکرد هنری متفاوت با هم هستند گفت: علاوه بر زمان که نقشی بسیار تعیین کننده دارد، رویکرد من هم در این آثار نسبت به کار گروهی تغییر کرده؛ آلبوم اولم را به تنهایی و تماما با ذهن خودم ساختم. در آلبوم دوم از نوازندگان دیگر هم استفاده کردم ولی آهنگسازی را شخصا برعهده گرفتم. در آلبوم سوم اما همانگونه که گفتم بخشی از کار را به دست همکارانم سپردم. هرچند تم‌های اصلی موسیقی ساخته‌ی من است، اما این تم‌ها در جاهایی از صافی ذهن دیگر نوازندگان عبور کرده است. نتیجه کار قطعا متفاوت خواهد بود.

وی درباره وضعیت هنرمندان رشته موسیقی در مشهد گفت: موزیسین‌های مشهدی شبیه به ساقه‌های ظریف گلی هستند که با زحمت از میان ترک‌های آسفالت یک بزرگراه سر برآورده‌اند و برای بقا تلاش می‌کنند.

سیاست‌‌گزاری‌های نادرستی که در مشهد برای موسیقی اتخاذ شده، هنرمندان را با چالش های بی شمار، سرخوردگی و در نهایت مرگ تدریجی مواجه میکند. رشته های هنری به خودی خود درآمد چندانی ندارند، چه رسد به اینکه جلوی آن را هم به این شکل سد کنند. موزیسینی که نمی‌تواند موسیقی‌اش را ارائه دهد و اجرا کند، از کجا باید امرار معاش کند و چگونه بقا پیدا کند؟ عملا تنها راه امرار معاش موسیقیدانان تبدیل به تدریس شده و همین آنها را از تولید و پویایی باز می‌دارد.