شب یلدا؛ طولانی ترین و تاریک ترین شب سال

یکی از سنت های کهن ایرانی که در طول سالیان متمادی پابرجاست شب یلدا است . این جشن در میان خانواده های ایرانی اهمیت زیادی دارد و ایرانیان هر ساله این سنت دیرینه را زنده نگه می دارند. در  شب یلدا در طولانی ترین شب سال دور هم جمع می شویم و غذای لذیذ می خوریم و حافظ و اشعار شاهنامه را می خوانیم. شب یلدا سنت زیبایی است که یاد اجدادمان بوده است و با جشنی شاد به استقبال زمستان سرد می رویم. شاید برایتان جالب باشد که بدانید شب یلدا چگونه شکل گرفت و به یکی از بزرگترین جشن های ملی ایران تبدیل شد. پس با ما در ادامه این مقاله همراه باشید تا به بررسی این جشن باستانی بپردازیم .همچنین میتوانید با دانلود پرطرفدارترین آهنگ های شب یلدا ، این شب را بیاد ماندنی کنید…

داستان شب یلدا

با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال، واقعا هوا سردتر می شود، اما درخشش خاصی بین ایرانیان وجود دارد، زیرا قرار است در آخرین شب پاییز جشن بزرگی برگزار شود. از دیرباز در فرهنگ ایرانیان سال هاست که این شب جشن گرفته می شود. همه خانواده ها در خانه بزرگتر دور هم جمع می شوند و تنقلات خوشمزه و میوه های تازه سرو می کنند. شاید در این روز بیش از هر زمان دیگری شاهنامه و کتاب حافظ بخوانیم، اشعار حماسی شاهنامه را مرور کنیم یا از حافظ بخواهیم طالعمان را بگوید.

نکته قابل توجه در طولانی ترین شب سال این است که تمامی قومیت های ایران مانند فارس، ترک، کرد، لار، بلوچ و عرب شب یلدا را با شادی، همراهی، مهربانی، دوستی و صداقت جشن می گیرند.

شب یلدا مدافع فرهنگ و سنت های خوب ایرانی است: در کنار هم بودن، امید به آینده ای روشن، با هم دعا کردن و خواندن و گفتن قصه های گذشته که همه می توانند چراغ راه آینده فرزندانمان باشند. انتخاب بهترین آهنگ ها برای شب یلدا نیز میتواند شور مضاعفی به این جشن ببخشد

تاریخچه شب یلدا

تاریخچه شب یلدا و جشن در این شب یک سنت دیرینه است و پیروان آیین میترائیسم از هزاران سال پیش آن را در ایران برگزار می کردند. در این باور یلدا روز تولد خورشید و بعدها تولد میترا الهه خورشید است.

بسیاری معتقدند که ریشه شب یلدا میراث مردم خزر است. کپس ها اولین آریایی هایی هستند که وارد ایران شده اند. آنها مردمانی با چشمان رنگی و موهای بلوند بودند که ابتدا در گیلان ساکن شدند و پس از مدتی به سایر نقاط ایران مهاجرت کردند.

در قدیم ایرانیان از طریق کشاورزی زندگی می کردند و با تغییر فصول، نوع کار آنها نیز تغییر کرد. ایرانیان باستان به تجربه آموخته اند که وقتی اولین شب زمستان فرا می رسد، به طولانی ترین شب سال می رسیم و پس از آن روزها طولانی تر می شوند. به همین دلیل این شب را شب تولد خورشید می دانستند. آنها معتقد بودند که تاریکی نماد شر و نور نماد خوبی است. بنابراین در طولانی ترین شب سال جشن و شادی برای هلاکت شیطان بود.

در شب یلدا سفره بزرگی پر از میوه و آجیل پهن می کردند و سعی می کردند تا صبح نخوابند و شب را به قصه گویی بگذرانند. چون بعد از این شب روزها طولانی تر از قبل می شود، یعنی خورشید بر تاریکی پیروز شد. جالب است بدانید رومیان باستان این شب را به تقلید از ایرانیان جشن می گرفتند و حتی برخی از آنها تصور می کردند حضرت عیسی در شب یلدا به دنیا آمده است.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید یلدا یک کلمه سوری به معنای تولد است و بیرونی آن را تولد خورشید می نامند. این شب را نیز شب چله (شب چله) می نامند، زیرا از زمستان تا دهم بهمن، چهل روز زمستان سرد محسوب می شود و چله نیز به معنای چهل روز است.

ایرانی ها شب یلدا را چگونه جشن می گیرند؟

در هر یک از شهرهای ایران، سفره شب یلدا با میوه ها و غذاهای بیشتری که در آن منطقه موجود است، سرو می شود. اما میوه های نمادین این شب انار و هندوانه است که در هر شهر ایران همیشه در سفره های رنگارنگ نگهداری می شود. همه ما می دانیم که هندوانه یک میوه تابستانی است، پس شاید تعجب کنید که چرا آن را در  شب یلدا می خوریم ؟ ایرانیان معتقدند پس از خوردن هندوانه در این شب، تحمل هوای سرد زمستانی دیگر سخت نیست. انار همچنین نماد شادی و تغذیه است و با خوردن آن در شب اول زمستان انرژی تازه ای می گیریم. آجیل از دیگر غذاهایی است که می تواند از مهمانان پذیرایی کند و خوردن دسرها و شیرینی های ایرانی مانند باسلق این جشن را برای ما عالی می کند. آهنگ های سنتی و آهنگ های شاد شب یلدا این شب را به شبی شاد و پرانرژی تبدیل میکند.

در  شب یلدا معمولا غذاهای ایرانی مانند انارپلو (انار با برنج)، سبزی پلو با ماهی (برنج با سبزیجات و ماهی) و زرشک پلو (برنج با زرشک) را برای شام کاملتر می‌پزیم.

یکی از جذاب ترین بخش های شب یلدا که اکنون در حال فراموشی است، نوع شعـر و قصه گویی است. این سنت در بسیاری از شب ها از جمله شب یلدا برگزار می شد که در آن سالمندان برای دیگران قصه و روایت تعریف می کردند و یا شـعر می خواندند. آنها همچنین داستان های واقعی زندگی خود را روایت کردند و تجربیات خود را ارائه کردند.