بخیه اختراع باستانی
بخیه تاریخچه طولانی و عجیبی دارد که به مصر باستان برمی‌گردد، در آنجا از هر چیزی از پوست درخت تا مو برای بخیه زدن گوشت انسان استفاده می‌شد. پزشکان ۴۰۰۰ سال پیش برای بستن زخم از بخیه زدن استفاده می‌کردند. یافته‌های باستان‌شناسی مصر باستان نشان می‌دهد که مصری‌ها از کتان و رگ و پی حیوانات برای بستن زخم‌ها استفاده می‌کردند. در هند باستان پزشکان از شاخک‌های سوسک‌ها یا مورچه‌ها به عنوان گیره‌ای که زخم‌ها را جوش می‌داد استفاده می‌کردند.
آنها برای این کار حشرات را گرفته و بدنشان را نصف می‌کردند و این شاخک‌ها را از بدنشان جدا می‌کردند. از دیگر مواد طبیعی که برای بستن زخم استفاده می‌شد می‌توانیم از کتان، مو، علف، نخ پنبه، ابریشم، موهای ریز خوک و دل وو روده حیوانات نام برد. پس الان باید متوجه شده باشید که اصول اساسی بستن زخم‌ها از سال ۴۰ هزار سال پیش زیاد تغییر نکرده است!
