جاهای دیدنی شهرکرد

جاهای دیدنی شهرکرد

شهرکرد یکی از شهرهای سرسبز و زیبای ایران در استان چهارمحال بختیاری است که قدمتی کهن دارد. این شهر دارای جاذبه‌های طبیعی فراوان و چشم‌اندازهای مسحورکننده است و می‌توان نام آن را در لیست مقاصد اصلی گردشگران ایران ثبت کرد. گفته می‌شود که پیشینه این شهر تاریخی متعلق به دوران حکومت ساسانیان و اشکانیان است. همچنین این شهر مرتفع‌ترین مرکز استان  ایران است و به همین دلیل اگرچه فریدون شهر بام ایران است این شهر نیز جزو بلندترین شهرهای ایران محسوب می‌شود. در ادامه مهم‌ترین و محبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری شهرکرد را به شما معرفی می‌کنیم.

حمام خان

در ضلع جنوب غربی مسجد جامع شهرکرد حمامی تاریخی است که در سال ۱۲۷۰ هجری قمری به دستور “حاج محمدرضا خان” بنا شده است.

این حمام از استحکام بالایی برخوردار بوده و دارای معماری زیبایی است.

خانه ستوده چالشتری

قدمت این بنا به اواخر دوره ی قاجاریه برمیگردد و جزو قسمت های باقی مانده از مجموعه بناهای ارگ چالشتری است.

این عمارت در ۸ کیلومتری شمال شرق شهرکرد قرار دارد.

قسمت شاه نشین این عمارت که در بخش اندرونی واقع شده، دارای آزاره های سنگی تراش خورده و گران بها، نقاشی های ارزشمند با موضوعات افسانه ای می باشد.

هم اکنون در این مکان سه موزه ی مردم شناسی، آثار سنگی و کار و زندگی برقرار شده است که در آن ها آثار منقش سنگی، کتیبه ها و سنگ نوشته ها و نیز وسایل و لباس های زندگی روستایی و ابزار آلات کشاورزی و‌… در معرض بازدید قرار گرفته اند.

قلعه سورک

فلعه سورک که معماری آن به حدود ۹۰ سال پیش و زمان قاجاریه می رسد، در روستای سورک در ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی شهرکرد به دستور “نصیرخان” که سردار جنگ بوده است، ساخته شده است. این بنا دارای معماری جذابی است. قلعه سورک دارای دو طبقه است که ساختمان اصلی آن دارای یک طبقه شاه نشین و یک طبقه زیر زمین است.

امامزادگان حلیمه و حکیمه خاتون

آرامگاه امامزادگان حلیمه و حکیمه خاتون که فرزندان ابراهیم مجاب از نوادگان امام موسی کاظم(ع) هستند، در شهرکرد و در ضلع غربی خیابان ولیعصر جنوبی قرار دارد.

قدمت بنای این امامزاده به دوران قاجاریه برمی‌گردد و در فهرست آثار ملی کشور نیز به ثبت رسیده است.

مصالح به کار برده شده در ساختمان اصلی شامل آجر، خشت و گچ می باشد.

بنای امامزاده در دوران های گوناگون دچار تغییراتی شده ولی بنای کنونی در دوران قاجاریه و پهلوی مرمت و بازسازی شده است.

گفته می شود بنای اولیه زیرمجموعه اتابکان فارس بوده که در طول زمان از بین رفته ولی مجدد بازسازی شده است.