ویگانلا ، روستای بدون خورشید در میلان
ویگانلا ، روستای بدون خورشید در میلان
آیا تاکنون زندگی را بدون خورشید تصور کرده‌اید؟ قطعا این یک تصور تلخ و در عین حال غیر قابل باور است. با وجود روستایی به نام ویگانلا ، واقع در میلان از توابع ایتالیا این تصور برایمان به واقعیت تبدیل می شود. این روستا در عمق ۱۳۰ کیلومتری دره‌ای به نام آنترونا، قرار دارد.
به دلیل ارتفاع بلند دره، خورشید از ماه نوامبر تا اوایل ماه فوریه ناپدید می‌شود و ساکنین روستا در ۳ ماه زمستان از حضور آفتاب بی بهره می مانند. به گفته اهالی این روستا این ۳ ماه به قدری سرد است که گویی در سیبری زندگی می‌کنند. گفته شده که این مشکل توسط معمارین و مسئولین حل شده است در ادامه چگونگی آن را با هم بخوانیم.
تاریخچه روستای بدون خورشید
بنیان اولیه روستای بدون خورشید، در سال ۱۲۱۷ توسط کشیشی در عمق ۱۳۰ کیلومتری دره‌ای به نام آنترونا، در میلان ساخته شد. این روستا متشکل از یک کلیسای مقدس کوچک، یک برج قرون وسطی و یک میدان که اهالی روستا مراسمات مختلف خود را در این میدان برپا می‌کنند. بر حسب آمار تعداد ساکنین در این روستا ۱۹۵ نفر هستند. پنهان شدن خورشید در این روستا مهم‌ترین مشکل مردم این منطقه بود که جوانان را تشویق به مهاجرت و مردم را با مشکلاتی مانند کمبود ویتامین‌های ضروری بدن، فقیر شدن پوشش گیاهی و سرشدن آب‌هاو… روبه رو می‌کرد.
حل مشکل، مردم ویگانلا
مشکل مردم ویگانلا، در سال ۲۰۰۶ با جمع‌آوری مبلغ ۱۰۰ هزار یورو توسط شهرداری میلان و به دست شخصی به نام جیاکوما بونزانی، معمار و طراح ساعت‌های خورشیدی حل شد. بونزانی با اعتماد به نفس و ایمانی که به علم فیزیک داشت، برای حل این مشکل آینه‌های غول پیکر متحرکی را طراحی کرد و با نصب آن‌ها بر فراز کوهستانی با ارتفاع ۱۱۰۰ متر، نور را به میدان اصلی روستا منعکس کرد. این پدیده باعث هجوم گردشگران به روستا نیز شد.
سخن پایانی
بعد از آشنایی با این روستا و مشکل محروم بودنش از خورشید درمی‌یابیم که باید قبل از هر چیز خداوند را بابت انوار پر مهر خورشید شاکر باشیم. چرا که در نبود خورشید با مشکلاتی نظیر مشکلات اهالی روستای بدون خورشید مواجه می شویم که اگر تلاش معمارین در راستای رفاه مردم نبود قطعا مشکلاتی جبران ناپذیر رخ می داد.
