جاذبه های گردشگری خواف ، شهری تاریخی با نوای زیبای موسیقی مقامی
جاذبه های گردشگری خواف
بیشتر افراد، خراسان رضوی را استانی مذهبی می دانند. و معتقدند بیشتر توریست های منطقه زیارتی است. اما اگر ۲۵۰ کیلومتر از مشهد مقدس فاصله بگیریم؛ با مهد موسیقی سنتی مواجه خواهیم شد. جاذبه های گردشگری خواف بسیار گسترده است. بازدید از بناهای تاریخی، اقامت در هتل های بومگردی و لذت بردن از موسیقی اصیل خراسانی تنها بخشی از برنامه های سفر به خواف است. در ادامه شما را با این شهر تاریخی آشنا می کنیم.
مدرسه غیاثیه
شاهرخ تیموریان، از معروف ترین پادشاهان دوران تیموریان بود. به دستور او مدرسه غیاثیه در خواف ساخته شد. پیر احمد خافی معماری بنا را بر عهده داشت. ساخت چهار ایوان، ۳۲ حجره، تالار های گنبد دار و هشتی ها پنج سال طول کشید. و در نهایت یکی از کامل ترین دانشگاه های اسلامی در این شهر تاسیس شد. هرچند مدرسه غیاثیه در اواخر حکومت تیموریان ساخته شد. اما از نظر معماری شناسی مشابه با سازه های عصر سلجوقیان است. دانشمندان نامدار زیادی در این مدرسه پرورش یافتند. اما با روی کار آمدن صفویان، درب های دانشگاه به مدت ۶۰ سال بر روی محصلان بسته شد.
سد سلامی
هر چند کویر ها از مهم ترین جاذبه های گردشگری خواف هستند؛ اما طبیعت سر سبز سد سلامی نیز بسیار مورد توجه است. جالب است بدانید این آبگیر توسط حکومت ساسانیان بنا نهاده شد. دیوار هایی از جنس سنگ و ساروج به عرض چهار متر حدود سد را مشخص میکنند. سد سلامی علاوه بر ایجاد یک تفرجگاه باشگوه برای طبیعت گردان، نقش مهمی در گسترش کشاورزی منطقه دارد.
آسیاب بادی نشتیفان
به طور حتم هوش و فراست ایرانیان همواره مورد توجه مردم سر تا سر جهان بوده است. در گذشته بومیان ساکن شرق کشور، از نیروی باد برای خرد کردن گندم و بالا بردن آب استفاده میکردند. نمونه بارز این صنعت را در آسیاب بادی نشتیفان میبینیم. این ابداع ایرانیان بعد ها به چین، هند و مصر راه یافت. باد های قوی شهر پره های چوبی آسیاب را به گردش در می آورد. و در نهایت گندم را تبدیل به آرد میکند.
آرامگاه خواجه غیاث الدین پیر احمد خوافى
«خواجه غیاث الدین پیر احمد» از رجال متشخص و سیاستمداران کمنظیر عصر تیموریان بوده است. مزار پیر احمد خوافی در ابتدای خیابان پیر احمد مقابل حوزه علمیه احناف شهر خواف قرار گرفته است. و یکی از جاذبه های گردشگری خواف است. این آرامگاه، بنایی مربع شکل است که دیوارهای آن از آجر ساخته شده است و به وسیله شبکههایی به بیرون دید دارد. قدمت بنای فعلی این آرامگاه از دوران قاجاریه است.