۱۰ نبرد باستانی که تمدن ها را تکان داد
در طول تاریخ، نبردها روند رویدادهای جهانی را شکل داده اند.این موضوع در هیچ کجا به اندازه دنیای باستان صادق نیست، جایی که ارتش ها به خاطر تسلط، قدرت و بقا از دیرباز علیه یکدیگر مبارزه می کردند. این ۱۰ نبرد باستانی نه تنها دنیای دوران باستان را تکان داد، بلکه دنیای آینده را نیز شکل داد…
نبرد کادش (۱۲۷۴ قبل از میلاد)
اولین نبرد تاریخ که جزئیاتی از تشکیلات نیروها یا تاکتیک های نظامی در مورد آن مشخص است، این درگیری بین پادشاهی جدید مصر (تحت حکومت رامسس دوم) و امپراتوری هیتی در سواحل رودخانه اورونتس، در نزدیکی مرزهای امروزی سوریه و لبنان اتفاق افتاد. اعتقاد بر این است که این بزرگترین نبرد ارابه ثبت شده در تاریخ است که شامل بیش از ۵۰۰۰ ارابه – بیش از ۲۰۰۰ ارابه نابود شد – و همچنین منجر به اولین معاهده صلح باقی مانده شد که گاهی به عنوان پیمان ابدی یا پیمان نقره شناخته می شود.
نبرد مویه (۱۰۴۶ قبل از میلاد)
سلسله ژو، طولانی ترین سلسله سلطنت در تاریخ چین بود که حدود ۷۹۰ سال دوام آورد. اما همه سلسله ها، حتی قدرتمندترین ها، باید از جایی شروع شوند. برای سلسله ژو، آن آغاز در نبرد مویه بود، که در آن ارتشی متشکل از ۵۰۰۰۰ سرباز ژو بیش از ۵۰۰۰۰۰ سرباز دشمن و ۱۷۰۰۰۰ برده مسلح را شکست داد تا به سلسله شانگ پایان دهد. در حالی که بردگان برای دفاع از پایتخت یین مسلح شده بودند، بسیاری از آنها به سمت ژو فرار کردند، که باعث شد تعداد قابل توجهی از سربازان شانگ نیز فرار کنند. برخی دیگر به نشانه این که علاقه ای به مبارزه با سربازان ژو که بهتر آموزش دیده بودند نداشتند، نیزه های خود را وارونه نگه داشتند.
نبرد پلاتایا (۴۷۹ قبل از میلاد)
نبرد ترموپیل ممکن است یکی از بدنام ترین نبردهای باستانی باشد – به دلیل فیلم های اغراق آمیزی مانند ۳۰۰ – اما سال بعد در نبردی در نزدیکی شهر کوچک پلاتایا بود که نیروهای ایرانی در نهایت رانده شدند. پس از تسخیر ترموپیل و برتری در سرزمین‌های دورتر، شاهزاده خشایارشاه اول از امپراتوری اول پارس به آسیا بازگشت. او نیمی از ارتش خود را که توسط گروهی از سربازان هوپلیت در پلاتایا شکست خورده بودند جا گذاشت که نشانگر پایان حمله ایرانیان به یونان بود.
جنگ کالینگا (۲۶۱ قبل از میلاد)
رامش پراساد موهاپاترا، باستان شناس و محقق در تاریخ نظامی اوریسا می نویسد: «هیچ جنگی در تاریخ هند چه از نظر شدت و چه نتایج به اندازه جنگ کالینگای آشوکا مهم نیست. «هیچ جنگی، چون این جنگ در تاریخ بشریت، قلب پیروز را از ظلم بی‌رحمانه به تقوای مثال زدنی تغییر نداده است.»
نبردی خونین بین امپراتوری مائوریا، که بیشتر شبه قاره هند را در جنوب هیمالیا در بر می گرفت و ایالت ساحلی کالینگا؛ جنگ کالینگا ممکن است به بهای جان ۳۰۰۰۰۰ نفر تمام شده باشد. گفته می‌شود که فرمانروای موریا معروف به آشوکا که شاهد خونریزی و درگیری در این جنگ بود، به بودیسم گروید و سوگند یاد کرد از هرگونه جنگ و فتح آتی دوری کند.
محاصره سیراکوز (۲۱۳-۲۱۲ قبل از میلاد)
پادشاهی مستقل سیراکوز متحد نزدیک جمهوری روم بود و جزیره سیسیل که در طول جنگ اول پونیک از کارتاژ به دست آمده بود را در اختیار داشت. با شروع
جنگ دوم پونیک، جناح‌های طرفدار کارتاژ در سیراکوز باعث شدند که شهر بار دیگر نیش محاصره روم را احساس کند.
با این حال، این بار، این شهر محل زندگی ارشمیدس معروف بود که ابزارهای مبتکرانه ای برای کمک به دفع سربازان رومی و طولانی کردن مدت مقاومت در مقابل محاصره ابداع کرد. تا زمانی که علیرغم دستور فرمانده رومی مبنی بر نجات جان مخترع، یک سرباز رومی ارشمیدس را در خانه اش کشت و شهر سرانجام سقوط کرد.
نبرد گایکسیا (۲۰۲ قبل از میلاد)
سلسله هان چین پس از پیروزی لیو بنگ در نبرد گایکسیا در سال ۲۰۲ قبل از میلاد در سوژو امروزی، به وجود آمد. با اینکه نیروهای هان قبلاً پیروزی های استراتژیک زیادی به دست آورده بودند، بخش نسبتاً کوچکی از چین را تحت کنترل داشتند. در نبردی مملو از خیانت‌های متقابل، اسارت‌ها و تلاش نجات، نیروهای هان در نهایت بر دشمنان خود پیروز شدند، که منجر به خودکشی رهبر چو شیانگ یو شد و راه را برای لیو بانگ هموار کرد تا خود را امپراتور چین اعلام کند.
سومین جنگ بردگان (۷۳-۷۱ قبل از میلاد)
احتمالاً با نام این تنازع آشنا نیستید، اما سومین و مهم‌ترین جنگ برده‌ها در روم باستان بوده است و شانس زیادی وجود دارد که نام یکی از فرماندهان آن را بشناسید: اسپارتاکوس. هنگامی که او و حدود ۷۰ گلادیاتور برده دیگر فرار کردند، ارتشی متشکل از ۱۲۰۰۰۰ مرد، زن و کودک به سرعت به آنها پیوست. آنها ارتشی هایی را که از نظر تعداد و آموزش نسبت به آن ها برتری داشتند شکست دادند تا اینکه سرانجام توسط هشت لژیون رومی به رهبری مارکوس لیسینیوس کراسوس کاملاً درهم شکسته شدند. برای عبرت شدن سرنوشت شورشیان و جلوگیری از هرگونه شورش در آینده، حدود ۶۰۰۰ بازمانده از نبرد در امتداد راه آپین به صلیب کشیده شدند.
نبرد صخره‌های قرمز (۲۰۸ میلادی)
در این نبرد که بزرگترین نبرد دریایی تاریخ نامیده شده، دو تن از جنگ سالاران جنوبی در آخرین دورهٔ سلسله هان چین با نیرویی برتر از شمال روبرو شدند. در این جنگ که به نبرد صخره‌های قرمز شهرت یافت، لشکربان شمالی، کائو کائو، ادعا کرد که حدود ۸۰۰٬۰۰۰ سرباز را برای تسخیر سرزمین‌های جنوب رود یانگ تسه فرستاده است تا با یک لشکر بسیار کوچک‌تر (حدود ۵۰٬۰۰۰) به فرماندهی جنگ سالاران جنوبی سان چوآن و لیو بی روبه رو شوند.
رهبران کائو کائو شک داشتند که نیروهایش واقعاً ۸۰۰٬۰۰۰ نفر است، اما همچنان تخمین می زدند که بیش از ۲۰۰٬۰۰۰ سرباز فرستاده است. به هر حال، لشکریان جنوبی به طور قابل توجهی در اقلیت عددی بودند، اما به دلیل آموزش عالی نیروی دریایی، توانستند در مقابل همسایگان شمالی از خود دفاع کنند. این موضوع کمک کرد تا ایجاد دو دولت جنوبی تثبیت شود و منجر به آغاز دوره سه پادشاهی در تاریخ چین شد.
تسخیر تیکال (۳۷۸ میلادی)
دهه‌های بین سال ۲۵۰ تا ۹۰۰ میلادی به عنوان “دوره کلاسیک” تمدن مایا معروف است که بخش قابل توجهی از آمریکای مرکزی را شامل می‌شد. این منطقه با یونان کلاسیک مقایسه شده است؛ که شامل بسیاری از دولت شهرها بود که توسط مجموعه ای پیچیده از اتحادها و درگیری ها به هم متصل شده بودند.
در سال ۳۷۸ میلادی، سیاج کاک از شهر تئوتیواکان – تقریباً ۲۵ مایل شمال شرق شهر مکزیکو – به قصد سرنگونی حکمرانان چند شهر بزرگ آمد و ابتدا به تیکال رفت. پس از آن حکمرانان جدیدی که توسط تئوتیواکان حمایت می‌شدند، نصب کردند. این امر تسلطی به وجود آورد که تقریباً تا زوال تمدن مایا ادامه داشت.
نبرد میادین کاتالونیا (سال ۴۵۱ میلادی)
یکی از آخرین نبردهای امپراتوری روم غربی؛ این درگیری بین روم (همراه با متحدین ژرمنی وابسته به معاهده) و ده ها هزار هون تحت فرمان آتیلا بدنام، شاید نتیجه قاطعی نداشته باشد، اما با این حال، این نبرد به شکلی فراگیر بر تاریخ منطقه و جهان تأثیر گذاشت. اگرچه تعرض آتیلا به گال رم متوقف شد و ظرفیت نظامی رومیان و متحدان آنان نیز به طور قابل توجهی محدود شد، اما با این حال اگر آتیلا تنها دو سال بعد نمرده بود و فروپاشی امپراتوری او رخ نمی‌داد، نبرد بعدی و تقدیر امپراتوری روم ممکن بود به شدت متفاوت باشد…
