مرور برچسب

اساطیر بین النهرین

یورش دوم اهریمن به دنیای نیکی

در پایان سه هزار دوم، یاران و همدستان اهریمن که از بیهوشی سرکردۀ خود در رنجند به ترغیب او می‌پردازند تا از این بی‌خبری به درآید. کوشش آن‌ها وقتی به نتیجه می‌رسد که جِه یا جَهی، دیوزن، به‌پیش می‌رود و اهریمن را به کارزار تشویق می‌کند. خطاب…

آفرینش مادی و پیش نمونه‌های گیتی

پس از بیهوشی اهریمن، اورمزد آفرینش گیتی را آغاز می‌کند. او از زمان بیکران زمان محدود یا کرانه مند را می‌آفریند تا در هنگام مناسب آفرینش را به حرکت درآورد و سپس آفرینش پدیده‌های گیتی را آغاز کند. او در یک سال و در شش نوبت پیش نمونه‌های شش…

پایان دنیای نیکی و آغاز دنیای بدی

دورۀ پایانی سه هزار سال نخستین و آغاز سه هزار سال دوم، برخورد دو نیرو در دنیای نیکی، اورمزد از همه‌چیز آگاه است و می‌داند که اهریمن و دنیای بدی وجود دارد؛ ولی اهریمن که مظهر نادانی مطلق است، در دنیای زشت خود از وجود دنیای اهورایی بی‌اطلاع…

 دنیای تاریکی‌ها و بدی‌ها (قلمرو اهریمن)

آفرینش دیوان و موجودات اهریمنی به‌وضوح آفرینش مینوی اورمزد و موجودات اهورایی، در اوستا و کتاب‌های پهلوی توصیف نشده است. نام دیوهای بسیاری در منتها آمده است، ولی آگاهی چندانی از آن‌ها نمی‌توان به دست آورد و گاهی تنها در حد یک نام است.…

معرفی کوتاه گروهی از ایزدان

نَریُوسَنگ پیام‌آور اورمزد و نمونۀ کامل نری و مردانگی است. او بخشی از نطفه گیومرث، پیش نمونه1 مردمان، را نگاه می‌دارد. اریامَنُ نام ایزد دوستی و پیوند و آرامش است. نخستین پزشک مینوی است که چاره و درمان دردها به دست او سپرده شده است. در…

زُروان، ایزد زمان

ایزد زمان است که شخصیت او را ابهامی فراگرفته است. برای پیروان کیش زروانی، خدایی است که سرشتی جاودانه و دوگانه دارد و دو برادرِ توأمانِ اورمزد و اهریمن را در بطن خود می‌پرورد.زروان در اوستا نام خدای کم‌اهمیتی است، ولی در متن‌های پهلوی که…

گوشورَن (گئوشوروَن)۴   

ایزد نگاه‌دارنده و مینوی چهارپایان مفید و به روایتی روان گاو یکتا آفریده است. او وظیفه مراقبت از حیوانات مفید را درروی زمین‌بر عهده دارد. برخی او را مؤنث به شمار آورده‌اند و ارتباطی میان او و ماه فرض کرده‌اند. وقتی‌که گاو نخستین در حملۀ…

آذر ، آتش (آتُر)  

  ایزدی است که او را پسر اورمزد به شمار آورده‌اند و آتش روشن نشانۀ مرئی حضور اورمزد است. تقدس و گرامی بود آتش ریشۀ کهن دارد. قرینۀ هندی خدای آتش، اَگنی است که در اسطوره‌های هندی رابط میان خدا و آدمیان است.در آیین‌های زردشتی آتش مرکزیت…

وای (وَیو)۲

تجسمی است ازفضا و همچنین از باد، بادی که در ابر باران‌زا زندگی می‌آورد و در طوفان، مرگ. او یکی از اسرار امیز ترین خدایان هندو ایرانی است.در هند باستان او را برآمده از نَفَس غول جهانی می‌دانند که دنیا از بدن او ساخته‌شده است. در ایران، هم…

دین (دئِنا) 

ایزد بانویی که مظهر وجدان است و به آدمیان نیرو می‌دهد که راه اهورایی را برگزینند. او را دختر اورمزد و سپندارمد و خواهر ایزد اشی به شمار آورده‌اند. نقش اساسی او بر پل چینود است. زمانی که روان، داوری انجامین خود را در حوض مهر و رَشن و سروش…

سروش (سرَئوشه)۱ 

سروش   معنی این نام اطاعت و فرمان‌برداری و انضباط است. از شخصیت‌های محبوب باورهای ایران باستان به شمار می‌آید. او در مراسم آیینی و نیایش‌ها حضور دارد و نیایش‌ها را به بهشت منتقل می‌کند و در سرودها به‌عنوان سرور آیین‌های دینی به یاری…

زشن (رَشنو) 

ایزد عدالت آیین ایران باستان است. در سر پل چینود که روان در گذشتگان به داوری کشیده می‌شود و کردارهای خوب و بد و ثواب‌ها و گناهانشان سنجیده می‌شود، هیئت داوری را سه ایزد تشکیل می‌دهند: مهر، رشن و سروش. ترازوی مینوی را رشن در دست دارد. این…

بهرام ، وهرام (وَرَثرَغنَه)

وجودی است انتزاعی، و تجسمی است از یک اندیشه. ورثرغنه به معنی درهم‌شکنندۀ مقاومت، صفت خدای پرآوازه و دلیر هندی، این دره، از گروه دئِوَه هاست. ایندره در تحول اندیشه‌ها، در گذار خود از هند به ایران به‌صورت موجودی منفی درمی‌آید و تبدیل به «دیو»…

رَپیتوین/ رَپیثون

به معنی نیمروز (ظهر) و سرور و نگهبانان گرمای نیمروز است که زمانی مقدس در اسطوره‌های ایرانی است. آفرینش در این لحظه از زمان صورت می‌گیرد و بازسازی جهان نیز در این زمان خواهد بود. ریپتوین قرین و همکار لازم و سودبخشی برای ایزد تیشتر است. هر…

تیشتَر (تیشتریه)۱

خدایی است که با باران ارتباط دارد و ازاین‌رو، اصل همۀ آب‌ها، سرچشمه باران و باروری است. در منتها صورت متجلی او را«ستارۀ تابان شکوهمند» نام‌برده‌اند که احتمالاً همان شِعرای یمانی (سهیل)است. در تیشتریشتِ اوستا، نبرد این ایزد با دیوِ«اَپوش» که…