شرکت برومبرگ؛ جواهرفروشی ۱۸۴ ساله آمریکایی
شرکت برومبرگ با نزدیک به 2 قرن قدمت
مردی که از ترس حمله ناپلئون از شهر و کشورش به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد، با راه‌اندازی خرده‌فروشی کوچک جواهرات و کریستال و نقره، قدیمی‌ترین شرکت ایالات متحده آمریکا یعنی جواهرفروشی برومبرگ را تاسیس کرد تا هم خودش و هم چند نسل بعدش خیال‌شان از یک کسب‌وکار خانوادگی راحت باشد؛ نسلی که تا همین امروز هم میراث‌دار جَدُشان است.
۱۸۴ سالی که بر شرکت برومبرگ گذشت
نام بنیانگذار: فردریک برومبرگ
نام شرکت (کسب‌وکار): برومبرگ
نوع شرکت (کسب‌وکار): خرده‌فروشی جواهرات، کریستال، نقره و هدایای مناسب‌های مختلف
تاریخ تاسیس: ۱۸۶۳ میلادی
ایالت: آلاباما
شهر: موبیل
مهاجرت فردریک برومبرگ در سال ۱۸۳۶ میلادی
فردریک بروامبرگ در سال ۱۸۳۶ میلادی از برومبرگ در پروسی به ایالات متحده آمریکا، موبیل و آلاباما مهاجرت و اولین مغازه‌اش را باز کرد.
آتش‌سوزی بزرگ و شیوع اپیدمی تب زرد سال ۱۸۳۹ میلادی
در سال ۱۸۳۹ میلادی آتش‌سوزی بزرگی در موبیل شکل گرفت که شعله‌هایش به ساختمان اصلی جواهرفروشی برومبرگ دست دراز و این جواهرفروشی را با خاک یکسانش کردند. همین هم باعث شد برومبرگ به خیابان دوفین برود و مغازه جدیدش را باز کند. اما موبیل بعد از خلاصی از آتش‌سوزی، با حادثه دیگری مواجه بود؛ اپیدمی تب زرد که اینبار همسرش را به تخت بیماری کشاند.
جنگ داخلی آمریکا و تیر و تیرکشی آمریکایی‌ها بین سال‌های ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۵ میلادی
جرقه جنگ داخلی آمریکا با حمله به قلعه سامتر شروع شد و ۴ تا ۵ سال هم شعله‌ور بود.
تاسیس بیرمنگام در سال ۱۸۷۱ – ۱۸۷۲ میلادی
بیرمنگام در بین سال‌های ۱۸۷۱ و ۱۸۷۲ میلادی تاسیس و اولین بانک ملی هم در ساختمان لین فوری در آن گوشه از خیابان یکم و خیابان بیستم افتتاح شد.
نسل سوم خانواده در بیرمنگام در سال ۱۹۰۰ میلادی
نسل سوم خانواده برومبرگ در سال ۱۹۰۰ میلادی به بیرمنگام نقل‌مکان کردند تا فروشگاهی هم در لینز فالی داشته باشند.
اولین آسمان‌خراش بیرمنگام در سال ۱۹۰۱ میلادی
خانواده بیرمنگام اولین آسمان‌خراش شهر یعنی ساختمان وودوارد را در آن‌طرف خیابان لینز فالی بنا کردند.
بنا کردن ساختمان فارلی در سال ۱۹۰۲ و ۱۹۱۰ میلادی
بعد از اینکه ساختمان فارلی در گوشه‌ای از خیابان سوم و خیابان شمالی بیستم بنا شد، شرکت برومبرگ در سال ۱۹۱۰ به آن نقل‌مکان کردند.
جنگ جهانی در بین سال‌های ۱۹۱۴ – ۱۹۱۸ میلادی
در بین سال‌های ۱۹۱۴ – ۱۹۱۸ میلادی جهان خودش را وارد جنگ بزرگی کرد که چهار سال و سه ماه درگیرش بود.
خیابان بیستم در نورث ۲۱۸
برومبرگ در سال ۱۹۲۵ از ساختمان فارلی به ساختمان نزدیکی‌اش در خیابان بیستم در نورث ۲۱۸ جابه‌جا شد.
بالا و پایین‌های سال ۱۹۲۹ میلادی
برومبرگ در سال ۱۹۲۹ میلادی اولین نماندگی کداک در جنوب را به دست آورد. البته در همان زمان هم بود که بازار بورس سوقط کرد و رکود بزرگی شکل گرفت.
جنگ جهانی دوم در بین سال‌های ۱۹۳۹ – ۱۹۴۵ میلادی
جهان باز وارد جنگ بزرگی شد که متفقین و متحدین برای شش سال خودشان را درگیرش کرده بودند.
بازسازی در سال ۱۹۴۶ میلادی
نسل چهارم از خانواده برومبرگ ساختمان گوشه خیابان بیستم و خیابان بیستم شمالی را بازسازی کردند؛ البته به کمک معماری به نام گوردون کارر که به طراحی ساختمان تیفانی در خیابان پنجم شهر نیویورک معروفیتش را به دست آورده بود.
تاج اندز
تاج آندز که از طلای ۱۸-۲۲ عیار و ۴۵۰ زمرد ساخته شده بود و بیشتر از ۱۰۰ پوند هم وزن داشت، در سال ۱۹۵۸ میلادی در ساختمان برومبرگ به نمایش درآمد.
مانتون بروک ویلیج
نسل پنجم خانواده برومبرگ با کمک طراحی به نام هنری اسپراوت لانگ و طراح داخلی گوردون کارر، فروشگاهی را در سال ۱۹۵۹ در اطراف روستانی مانتون بروک افتتاح کردند که برای سال‌ها به رشد و توسعه کسب‌وکار خانوادگی برومبرگ کمک کرد.
سامیت
نسل ششم خانواده برومبرگ مغازه جدیدی را در سال ۲۰۰۲ میلادی در سامیت افتتاح کردند.
بازسازی ساختمان در مانتن بروک
درست قبل از پنجاهمین سالگرد کسب‌وکار برومبرگ، لوکیشن مانتو بروک بازسازی شد.
تاریخچه شرکت برومبرگ
هم بنیانگذار و هم شرکت برومبرگ در ۱۸۴ سال گذشته، بالا و پایین‌های زیادی را گذراندند که یکیش می‌شود حمله ناپلئون به روستای بنیانگذار این شرکت، یا به دام افتادن ساختمان اصلی در گرمای آتش‌سوزی بزرگ موبیل، یا همه‌گیری تب زرد و حتی جنگ داخلی آمریکا و جنگ‌های بزرگ جهانی.
حمله ناپلئون به پروس و آغاز سفر برومبرگ
ناپلئون که دل سیری برای تصرفاتش نداشت، به روستای برومبرگ حمله و آن را به خاک لهستان ضمیمه کرد. دقیقا همین هم باعث شد فردریک برومبرگ در سال ۱۸۳۲ میلادی بار سفر ببندد و نه از روستایش، بلکه از کشورش هم خارج شود و به آمریکای آن‌طرف دنیا مهاجرت کند و زندگی‌اش را از نو بسازد.
اول کارش را با نقره‌سازی در نیویورک شروع کرد و بعد از چند وقت هم که به وضع مالی مناسبی رسید، با لیزت کونیگارد دوروتیا بیتز که از اهالی هامبورگ بود، ازدواج کرد. از این‌ور و آن‌ور هم شنیده بودند که برای زندگی جدیدشان بهتر است به جای دیگری بروند که اطرافیان‌شان هم بندر موبیل را پیشنهاد داده بودند.
این تازه عروس و داماد هم به محضی که به این بندر رسیدند، کارگاه‌شان را راه انداختند؛ دقیقا در آن‌طرف خیابان والتر و سنت مایکل. برومبرگ اول که آلات موسیقی انبار می‌کرد، اما بعدش به سمت فروش جواهرات و هدایای مختلف رفت. همین که کم‌کم داشت شرکت برومبرگ رونق می‌گرفت، بحران اقتصادی سال ۱۸۳۷ میلادی اوضاع‌شان را به هم زد که البته برومبرگ با هر ضرب و زوری که شده بود، توانست خودش را از این کسادی بازار در بیاورد.
اما آتش‌سوزی بزرگی که در موبیل رخ داد، بحران دیگری بود که گرفتاری‌اش دامن فروشگاه برومبرگ را گرفت و آن را با خاک یکسان کرد. اتفاقا همین هم شد تا بخواهد کسب‌وکارش را در جای دیگری شروع کند؛ آن هم از صفر.
تلاش دوم
بعد از آن آتش‌سوزی که فروشگاهش را به خاکستر تبدیل کرد، برومبرگ دست روی دست نگذاشت و مغازه دومش را باز کرد؛ در خیابان داوفین ۲۲ که علاوه بر جواهرات و هدایا، اقلام دیگری مثل مبلمان و اسباب بازی و عتقیقه‌جان را هم به فهرست اقلام فروشش اضافه کرد بود.
اینبار نه بحران امنیتی در کار بود، نه بحران اقتصادی و نه بحران آتش‌سوزی. بلکه همه‌گیری تب سرد شیوع شد که همسرش را زمین‌گیر کرد. حالا فردریک همسرش را برای درمان به کمبریج ماساچوست فرستاد تا غم تنهایی را هم به جان بخرد که بعد از بهبودی حال همسرش، به کسب‌وکارش برگشت و رونقی دارد به این قدیمی‌ترین شرکت آمریکا
کسب‌وکار خانوادگی
انگار که برومبرگ می‌خواست کسب‌وکاری که راه انداخته به کسب‌وکار خانوادگی تبدیل شود، زیر پر و بال پسرانش را هم گرفت و وارد فروشگاهش کرد؛ از فردریک جی برومبرگ گرفته تا چارلز و حتی دامادش امیل او زادک. البته وقتی که امریکا وارد جنگ داخلی شد، این‌ها هم درگیر جنگ شدند.
منتها بعدها که فردریک برومبرگ در سال ۱۸۸۴ میلادی از دنیا رفت، چارلز و زادک میراث برومبرگ بزرگ را بر عهده گرفتند. البته از جایی چارلز کسب‌وکار خودش را در بایو لا باتر ادامه داد و زادک هم مشغول کارهای روزانه فروشگاه شد.
بیرمنگام
پسر چارلز یعنی فردریک دابلیو برومبرگ که در شرکت برومبرگ بزرگ شده بود، می‌خواست کسب‌وکار خانوادگی‌اش را در جای دیگری ادامه دهد. برای همین در سال ۱۹۰۰ میلادی دست همسرش را گرفت و به ویرجینیا و شهر روبه‌رشد بیرمنگام رفت. در تلاش بعدی‌اش هم طلاسازی گلاک اند بلاک را خرید تا از فضای داخلی‌اش استفاده کند. بعد از آن هم در سال ۱۹۰۲ میلادی مکان جدیدی را برای قدیمی‌ترین کسب‌وکار ایالات متحده آمریکا انتخاب و به آن‌جا منتقل کرد؛ یعنی ساختمان فارلی.
هر چهار فرزندنش هم وارد این کسب‌وکار خانوادگی شدند. البته هر کدام‌شان در زمینه‌های مختلفی کارآموزشی کردند تا در حوزه‌های متنوعی مجرب و ماهر شوند؛ ویلیام با تولیدکننده الماس وقت گذراند؛ رابرت در حوزه کسب‌وکار تحصیل کرد؛ چارلز در صنعت نقره در نیوانگلند مشغول به کارآموزی شد و فرانک هم خودش را با تجارت مبلمان و لوازم جانبی در شیکاگو آشنا کرد.
این کسب‌وکار قدیمی در سال ۱۹۲۰ میلادی به خاطر نیازی که به فضای بزرگ‌تر داشت، به خیابان ۲۱۸ بیستم شمالی منتقل شد. در سال ۱۹۲۶ میلادی این چهار جوان با پدرشان شراکت کردند که همین شراکت هم باعث شد شرکت برومبرگ در رکود اقتصادی خوب دوام بیاورد. درآمدشان آن‌قدر به مزاج خانواده برومبرگ خوش آمد که فروش تجهیزات اپتیک و سمعک و تهویه هوا را هم به اقلام فروشی‌شان اضافه کردند. حتی اولین نمایندگی مجاز ایستمن کداک را هم گرفتند.
دو نفر از این شراکت خارج شدند؛ فردریک دابلیو برومبرگ که در سال ۱۹۳۹ درگذشت و چارلز هم به دنبال علایقش رفت. اما ویلیام، رابرت و فرانک ماندند و شرکت برومبرگ را سروسامان دادند؛ حتی در کشاکش جنگ جهانی دوم. البته بعدش از جنگ جهانی دوم، خرده‌فروشی جدیدی را در خیابان بیستم در نورث ۱۲۳ در مرکز شهر بیرمنگام ساختند که تا همین امروز دفتر مرکزی شرکت است. امروز هم بعد از سال‌ها مدیریت شرکت به دستان فردریک دابلیو «ریکی» برومبرگ مدیریت می‌شود.
ساختمان جدید
بعد از اینکه ساختمان‌شان یعنی ساختمان فروشگاه درنون در خیابان ۱۲۳ بیستم شمالی در تقاطع خیابان دوم در سال ۱۹۴۳ میلادی به آتش کشیده شد، خانواده برومبرگ تصمیم گرفتند ملک جدیدی را برای کسب‌وکارشان انتخاب کنند. برای این کار هم معماری به نام گوردون کارر که معمار فروشگاه تیفانی در خیابان پنجم بود را استخدام کردند و کار طراحی ساختمان جدیدشان را به او سپردند.
همین که جنگ داخلی تمام شد و دست معماران به مصالح ساختمانی رسید، شرکت ساختمانی بریس کارش را شروع کرد تا بالاخره در ۲۲ ژوئیه سال ۱۹۴۶ میلادی روبال افتتاحیه فروشگاه‌شان را قیچی و کارشان را شروع کردند. البته برادران برومبرگ یک شرکت هم تاسیس کردند که رابرت مسئولیت ریاست، ویلیام مسئولیت نائب رئیس و فرانک هم مسئولیت دبیرخزانه‌داری‌اش را برعهده گرفتند.
اما چند سال بعد در دهه ۱۹۵۰ میلادی، رابرت و ویلیام هر دو از دنیا رفتند و فرانک که مسئول دبیرخزانه‌داری بود، به همراه پسرش فرانک جونیور، پسر ویلیام یعنی جین و داماد رابرت یعنی پال ام برن مدیریت این قدیمی‌ترین کسب‌وکار آمریکا را برعهده گرفتند.
همین‌طور روبه جلو
این خانواده شعبات مختلفی را در جاهای مختلف افتتاح کنند؛ افتتاح شعبه دوم شرکت در روستای مانتین بروک در سال ۱۹۵۹ میلادی، خرید شرکت جواهرسازی آندرود در جسکون‌ویل فلوریدا در سال ۱۹۷۴ میلادی، افتتاح فروشگاه‌هایی در مونتگمری، هانتس‌ویل، توسکالوسا و هوور. البته بعدها همه آن‌ها را بستند تا کل تمرکزشان را بگذراند روی بازار بیرمنگام.
انگار که پیشرفت در این خانواده تمامی نداشته باشد، همین‌طور می‌خواستند به جلو حرکت کنند و در سال ۲۰۰۲ میلادی شعبه دیگری در سامیت افتتاح کردند. البته در سال ۲۰۰۹ میلادی فروشگاه‌شان را در مرکز شهر تعطیل کردند که البته تعطیلِ تعطیل هم که نه؛ آن را بازسازی کردند تا به عنوان دفتر اصلی شرکت استفاده شود.
