چوم سونگ ته یک رصد خانه نجومی واقع در گیونگ جو (شهری در کره جنوبی) می باشد. چوم سونگ ته در لغت به معنی برج رصد ستارگان است. چوم سونگ ته قدیمی ترین رصد خانه در آسیا و احتمالا حتی در جهان می باشد. این بنا در قرن هفتم میلادی در پادشاهی شیلا که پایتخت آن در سورابول (گیونگجو امروزی) قرار داشت، ساخته شده بود و به منظور رصد ستارگان و پیش بینی وضعیت هوا مورد استفاده قرار می گرفت. چوم سونگ ته در تاریخ ۲۰ دسامبر ۱۹۶۲ به عنوان سی و یکمین گنج ملی کشور ثبت شد. این رصد خانه که بر اساس رصد خانه جوم سونگ ته بکجه – که حال نام آن فقط در منابع تاریخی باقی مانده است – مدل شده است، بر ساخت یک رصد خانه ژاپنی در سال ۶۷۵ و رصد خانه دوک ژو در چین در سال ۷۲۳ تاثیر گذاشته بود.

بررسی اجمالی:

بر اساس سامگوک یوسا، چوم سونگ ته در زمان حکومت ملکه سوندوک (۶۳۲-۶۴۷) در نزدیکی پایتخت پادشاهی ساخته شد. معنی چوم سونگ ته در زبان کره ای ” سکوی رصد ستارگان” می باشد. برج از ۳۶۲ قطعه گرانیت بریده شده که برخی بر این باورند که معرف ۳۶۲ روز سال قمری است، تشکیل شده است. این بنا از ۲۷ لایه دایروی سنگی (برخی آن را با این حقیقت که سوندوک به عنوان بیست و هفتمین حاکم شیلا در نظر گرفته می شود یا صور فلکی ستارگان مرتبط می دانند) که با یک ساختار مربعی به انتها رسیده است، تشکیل یافته است. تقریبا ۴.۱۶ متر بالاتر از کف یک دریچه ورودی ۱ متر مربعی و مکانی برای آویزان نمودن یک نردبان در زیر آن وجود دارد. ۱۲ لایه در زیر دریچه و ۱۲ لایه در بالای آن قرار دارد. همچنین ۱۲ سنگ پایه بزرگ نیز وجود دارد که در یک آرایش مربعی (سه سنگ در هر وجه) چیده شده اند. این مجموعه ۱۲ تایی ماه های سال را در ذهن تداعی می کند. برج با بالا رفتن ارتفاع باریک تر می شود و در راس آن یک سکوی مربعی قرار دارد که از هشت بلوک سنگی دراز (دو عدد در هر سمت) ساخته شده است. طراحی کلی بنا به صورتی است که جهان بینی سنتی چینی در مورد آسمان کروی و زمین مربعی را به خاطر می اندازد.
برج به عنوان شاخص آفتابی نیز عمل می کرد. این برج پنجره ای جنوبی نیز داشت که در زمان اعتدال بهاری و پائیزی اشعه های خورشید را به کف داخلی بنا جذب می کرد. در اصل مدلی از کره زمین مشبک (مدلی از اجرام آسمانی) در بالای برج وجود داشته است.
محتمل است که برج چوم سونگ ته مرکز یک ناحیه تماما علمی بوده و اینچنین اهمیت وافری به تاثیر اجرام آسمانی در امور بشری در فرهنگ کره ای داده شده بود.
اعتدال بهاری و پائیزی، انقلاب زمستانی و بهاری و ۲۴ شرایط خورشیدی ( که به عنوان سال خورشیدی نجومی نیز شناخته می شود) با مشاهده ستارگان مشخص می شود. اعتقاد بر این است که سنگ عمارت برای استانداردی از تصمیم گیری در مورد جهات شمال،جنوب، شرق و غرب مورد استفاده قرار می گرفت.
این برج در پایه ۵.۷ متر پهنا و ۹.۴ متر ارتفاع دارد که تا سطح دریچه با خاک پر شده است. روش ساخت آن با روشی که در ساخت معبد بون هوانگ سا به کار رفته است، مشابه می باشد.
نجوم و طالع بینی بخش مهمی از زندگی روزانه در کره باستان بوده است و فعالیت هایی به مانند کشاورزی و دادن اختیارات الهی به کردار پادشاهان را در حیطه وظایف خود داشت. همچنین علم رصد به حد اعلای توسعه خود رسید و دانشمندان شیلا نمودار با جزئیات ستارگان را ایجاد کردند. شکی نیست که آنها در این مسیر از رصد خانه هایی به مانند چوم سونگ ته بهره ها برده اند.