آیا شخصیت سیبل لودینگتون (Sybil Ludington) واقعیت داشته است ؟

سیبل لودینگتون به خاطر این که فراموش شده بود در یادها مانده است! یک دختر قهرمان از «جنگ استقلال آمریکا»؛ اما نکته عجیب اینجاست که تا پس از گذشت یک قرن، هیچکس به یاد این قهرمان نیفتاده بود! بسیاری عقیده دارند که او نسخه مونث «پائول ریوِره*» (Paul Revere) است.

لودینگتون ۱۶ ساله با شجاعت تمام در زیر بارش باران، مسافت ۶۵ کیلومتر را از «پوتنم کانتی» (Putnam County) سوار بر اسب و به تنهایی از کوره راه های سخت و دشوار در حالی که خطر دستگیری توسط نیروهای انگلیسی و یا افتادن به دست خلافکاران خودمختار (که در زمان جنگ استقلال از شرایط سوء استفاده و به میل خود رفتار می کردند) پیمود تا به نیروهای ارتش استقلالِ «داچ کانتی» (Dutchess County) که آن زمان در دره «نیویورک هودسون» (New York’s Hudson) مستقر بودند اعلام خطر کند که نیروی های انگلیسی با تمام قوا و برای جنگ نهایی عازم هستند.

با توجه به این آمار و ارقام، تاریخ باید نام «لودینگتون» را بسیار بلندتر از نام «ریوره» فریاد می کرد، زیرا لودینگتون دو برابر فاصله ای که «ریوره» و هر دو در شرایط سخت و طاقت فرسا، پیموده بود. اما اگر این حرف را به «تاریخ» بگویید، ممکن است به دلیل کمبود اسناد قابل اطمینان، شما را یک دروغگوی کثیف بنامد! چرا که اولین بار که داستان لودینگتون عنوان شد، بیش از یک قرن از تاریخی که ادعا شده او این کار را انجام داد، گذشته بود (یعنی سال ۱۸۸۰ میلادی) و در «مجله اسمیتسونیان» (Smithsonian Magazine)؛ داستان «لودینگتون» در طول آن یک قرن کجا بود؟!

البته کاملا قابل درک است که زنان جامعه آمریکایی در آن روزگار، می خواستند نقش تاثیرگذارشان در استقلال آمریکا، از خاطره ها محو نشود! امروزه سیمای «لودینگتون» بر تمبرها و کتاب های مصور نقش می بندد. فمنیست ها و ضدکمونیست ها از او به عنوان طلسمی در رسیدن به اهداف خویش استفاده می کنند.

«لودینگتون» به همان میزان واقعی یا جعلی است که مردم برای معنا دار کردن زندگی شان به امثال او باور دارند، درست مثل خودِ تاریخ!